Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Δήμητρα Γαλάνη - Βροχή και σήμερα



Βροχή και σήμερα, βροχή στη στέγη μας,
βροχή στη πόρτα μας, ατέλειωτη βροχή
Και εσύ στα σύνορα, σ' ένα χαράκωμα
Και γύρω ο θάνατος, ατέλειωτη βροχή

Εγώ στα σύνορα, σε κάποιο γράμμα μου
Βαθιά στη χλαίνη σου, γλυκά να σε πονώ
Και συ στο σπίτι μας, παντού τα χνάρια σου
Παντού τα μάτια σου, πληγές στο δειλινό

Βροχή και σήμερα κι ούτε ένα γράμμα σου
Κι ούτε ένα μήνυμα στον μαύρο ουρανό
Φυλάξου αγέρα μου, φυλάξου αγρύπνια μου
Φυλάξου αγόρι μου, από τον κεραυνό . . .

.-.-.-.

στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
μουσική: Γιάννης Σπανός
ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη
δίσκος: "Μέρες αγάπης" και "Δήμητρα Γαλάνη 2" (1973)
Η ίδια μελωδία με στίχους του Κώστα Ασημακόπουλου είχε ακουστεί στην ταινία "Όμορφες μέρες" (1970) του Κώστα Ασημακόπουλου ως "Μη μου μιλάς για αγάπη" σε δύο εκτελέσεις από Δήμητρα Γαλάνη και Γιώργο Μαρίνο

Δήμητρα Γαλάνη / Γιώργος Μαρίνος - Μη μου μιλάς για αγάπη




Μη μου μιλάς γι' αγάπη
σαν κλαίνε τα πουλιά
μη μου μιλάς γι' αγάπη
στην έρμη ακρογιαλιά

Δεν πάει καλό καράβι
σε θάλασσα ρηχή
έρημη θ' απομείνει
για πάντα η εξοχή.

Μη μου μιλάς γι' αγάπη
στην έρμη ακρογιαλιά
μη μου μιλάς γι' αγάπη
σαν κλαίνε τα πουλιά

Κάτι κρυφό το κύμα
λέει στην σιγαλιά
το παίρνουνε στο δείλι
και κλαίνε τα πουλιά.

Στάζει η ψυχή μου δάκρυ
πίκρα σταλιά σταλιά
πεθαίνει τ' όνειρό μας
σαν τη στερνή αντηλιά.

.-.-.-.

στίχοι: Κώστας Ασημακόπουλος
μουσική: Γιάννης Σπανός
ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη / Γιώργος Μαρίνος
στην ταινία "Όμορφες μέρες" (1970) του Κώστα Ασημακόπουλου με πρωταγωνιστές τους Αλεξάνδρα Λαδικού, Γιώργο Τζώρτζη, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Βίλμα Κύρου, Νίκη Τριανταφυλλίδη, Μηνά Χαζτησάββα, Αλέκο Αλεξανδράκη κ.α.
Η ίδια μελωδία με στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και τίτλο "Βροχή και σήμερα" κυκλοφόρησε στον δίσκο των Σπανού - Παπαδόπουλου "Μέρες αγάπης" (1973) και στον δεύτερο προσωπικό δίσκο στης Δήμητρας Γαλάνη "Δήμητρα Γαλάνη 2" (1973)

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Δήμητρα Γαλάνη - Η πίκρα σήμερα



Η πίκρα σήμερα
δεν έχει σύνορα
κι εσύ δεν έπρεπε να μ' αρνηθείς.
Κάποτε αλίμονο
στο μεσοχείμωνο
τον ήλιο σου 'φερα να ζεσταθείς

Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός
δεν είναι πια γιορτή.
Έγινε τ' όνειρο καπνός
πες μου γιατί, γιατί.
Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός
μα εσύ καρδιά μην κλαις
κι όταν χτυπάει ο κεραυνός,
τραγούδι εσύ να λες.

Νύχτωσε, βράδιασε,
ο κόσμος άδειασε,
κρύβω το δάκρυ μου και καρτερώ.
Μα εσύ δεν έρχεσαι,
βρέχει και βρέχεσαι,
ποτήρι μου 'δωσες, φαρμακερό.

Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός
δεν είναι πια γιορτή.
Έγινε τ' όνειρο καπνός
πες μου γιατί, γιατί.
Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός
μα εσύ καρδιά μην κλαις
κι όταν χτυπάει ο κεραυνός,
τραγούδι εσύ να λες.

.-.-.-.

στίχοι: Νίκος Γκάτσος
μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη
δίσκος: Επιστροφή (1970)

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Δήμητρα Γαλάνη - Βράδιασε



Βράδιασε
στο μουράγιο βράδιασε
θαλασσοπούλια της νύχτας ρωτώ
αν θαρθείς απ’ τα ξένα

Βράδιασε
στην καρδιά μου βράδιασε
τον ουρανό θα ρωτήσω για σένα
μα δε θα σ’ το πω

Άργησες πολύ
και σε περιμένω
μ’ ένα μου φιλί
κι ένα δάκρυ μου
βράδιασε

Βράδιασε
στο μουράγιο βράδιασε
τα τρεχαντήρια της νύχτας ρωτώ
αν θαρθείς απ’ τα ξένα

Βράδιασε
στην καρδιά μου βράδιασε
τον ουρανό θα φωτίσω για σένα
μ’ ένα άστρο χρυσό

Άργησες πολύ
και σε περιμένω
μ’ ένα μου φιλί
κι ένα δάκρυ μου
βράδιασε

.-.-.-.

στίχοι: Νίκος Γκάτσος
μουσική: Δήμος Μούτσης
ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη
μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
δίσκος: Ένα χαμόγελο (1969)

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Δήμητρα Γαλάνη - Κάποιο τραίνο



Χτες το βράδυ κάποιο τραίνο
στο σκοτάδι χάθηκε
μού ’πες να σε περιμένω
κι η καρδιά ζεστάθηκε.

Μού ’πες να σε περιμένω
μα δεν ήσουνα στο τραίνο
όνειρό μου αγαπημένο.

Χθες το βράδυ κάποιο τραίνο
στο σκοτάδι πέρασε
μού ’πες να σε περιμένω
κι η καρδιά μου γέρασε.

Μού ’πες να σε περιμένω
μα δεν ήσουνα στο τραίνο
κι είναι τ’ όνειρο χαμένο.

.-.-.-.

στίχοι: Νίκος Γκάτσος
μουσική: Δήμος Μούτσης
ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη

μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
δίσκος: Ένα χαμόγελο (1969)
Είναι η πρώτη εμφάνιση της Δήμητρας Γαλάνη στη δισκογραφία (ηχογράφηση 1968 σε ηλικία 16 χρονών!) στον δεύτερο μεγάλο δίσκο του Δήμου Μούτση, στον οποίο τραγουδούσαν εκτός της πρωτοεμφανιζόμενης Γαλάνη, οι Γρηγόρης Μπιθικώτσης και Σταμάτης Κόκοτας

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Δήμητρα Γαλάνη - Ένας ευαίσθητος ληστής



Δήμητρα Γαλάνη - Ένας ευαίσθητος ληστής 
στίχοι: Νίκος Γκάτσος
μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
από το δίσκο: 30 σπάνιες ερμηνείες (1983)
πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Ρωμανός
στο δίσκο: Μυθολογία (1966)

Αν με πηγαίναν αύριο στην κρεμάλα
μανούλα μου, μανούλα δόλια μάνα
ξέρω ποιανού το δάκρυ στάλα-στάλα
θα 'πεφτε από τα μάτια τα μεγάλα
μανούλα μου, μανούλα δόλια μάνα

Μια και με γράψανε φονιά
πήρα τον κόσμο παγανιά
και την ζωή σεργιάνι
Κακό να κάνω στους κακούς
που εσύ μονάχα τους ακούς
μα ο νους σου δεν τους πιάνει

Στην ερημιά που 'χα βρεθεί
με το 'να χέρι στο σπαθί
και τ' άλλο στο βαγγέλιο
ήρθαν μανάδες κι ορφανά
κι είπα το δάκρυ του φονιά (*που πανά)
να τους το κάνω γέλιο

Μα τώρα που έφτασε η στιγμή
να κλείσουν οι λογαριασμοί
ποιος τάχα θα μπορέσει
να δει πως είχα μια καρδιά
σαν της αγάπης τα παιδιά
και να με συγχωρέσει;


εδώ η πρώτη εκτέλεση...


-στον Π.Π. 
 

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Βώξ - Ηλεκτρικός Θησέας



Με κάτασπρο πανί ένα καράβι, απ' το πενήντα έχει να φανεί
και συ βιδώθηκες μες στο λιμάνι, με ανθοδέσμη που 'χει μαραθεί...
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί!
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί!

Σε δίκασαν να σπαταλάς τα χρόνια, σε μια ζωή χωρίς προοπτική
Χάνεσαι σαν το γλάρο στην Ομόνοια και όταν ψάχνεις λύση στην φυγή
πληρώνεις όσο-όσο τα διόδια και κομματιάζεσαι στην εθνική...
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι Αριάδνη έχει μουγκαθεί!

Ποιος είναι ισοβίτης στο σκοτάδι; Ποιος αλαφιάζει δίχως πληρωμή;
Ποιος σκύβει στους αφέντες το κεφάλι και ποιος τα βράδια κλαίει σαν παιδί;
Ποιος ονειρεύεται πως κάποιοι άλλοι, βγαίνουν και κάνουν πρώτοι την αρχή;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί!

Ναυάγια ονείρων αρμενίζουν και τα κεφάλια γέμισαν σκουριά
Στα σούπερ μάρκετ τελείωσε η ελπίδα κι εσύ σκαρφάλωσες στη σκαλωσιά
Που πήγαν οι τριακόσοι του Λεωνίδα; Και τι θα πούμε τώρα στα παιδιά;
Ηλεκτρικός Θησέας;... και τα λοιπά...

Φοβάσαι ότι θα 'ρθει καταιγίδα και θα μας πνίξει όξινη βροχή...
Βάλε σε γυάλα μέσα την πατρίδα και κρύψε την καλά μέσα στη γη,
μήπως την ψάχνουν σαν την Ατλαντίδα, αφού η Πανδώρα ανοίγει το κουτί...
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μπερδευτεί

Ψηφοθηρία, λόγοι κι εμβατήρια, ποτέ δεν έφεραν την αλλαγή,
για αυτό και χάθηκες στα σφαιριστήρια και μες στα γήπεδα την Κυριακή...
Τώρα, καθώς κοιτάς τα διυλιστήρια, ρωτάς ποιοι σ' έχουν βάλει στο κλουβί...
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει τρελαθεί

Να κλείσεις θες πληγή θανατηφόρα και μες ΤΑ ΝΕΑ ψάχνεις για δουλειά...
Τα δάκρυα σου γίνονται μαστίγια και τον λαιμό σου σφίγγουν σα θηλιά...
Όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια, τα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά!
Τρέχεις να ψάξεις μες στα καταφύγια και βρίσκεις μια αιχμάλωτη γενιά!

Μια πλαστική ανέμισες σημαία πίστεψες σ' έναν άγνωστο θεό!
Κρέμασες το μυαλό σε μια κεραία, ειδήσεις, σίριαλ και τσίμπλα ροκ
Και πως θα ξημερώσει άλλη μέρα, όταν τα λάθη κλέβουν τον καιρό;
Και πως θα ξημερώσει άλλη μέρα, όταν το ψέμα σέρνει τον χορό;

Ζωγράφισε έναν ήλιο στο ταβάνι, μίλησε με τ' αγέρι της νυχτιάς
και χόρεψε μαζί με τη σκιά σου, στους ήχους μιας αδύναμης καρδιάς
Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου, ή βγες ξανά, στο δρόμο της φωτιάς!
πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου, ή, βγες ξανά, στο δρόμο της φωτιάς!

.-.-.-.

Βωξ - Ηλεκτρικός Θησέας
στίχοι: Δημήτρης Βάρος
μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
διασκευή: Βωξ
ερμηνεία: Βωξ (Δημήτρης Καρράς, Ζήνα Αρβανιτίδη)
από το cd: Οι Βωξ τραγουδούν Γιάννη Μαρκόπουλο (2008)
α' εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος, Μαρία Φωτίου
στον δίσκο: Τολμηρή επικοινωνία (1987)

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Νίκος Ζιώγαλας & Ερμαφρό - Για ένα κομμάτι ψωμί

...απ' τους "ήχους του χειμώνα", μιας μικρής Άνοιξης στο ΥΠ.ΠΟ.

Νίκος Ζιώγαλας & Ερμαφρό - Για ένα κομμάτι ψωμί
στίχοι, μουσική: Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας
διασκευή: Νίκος Ζιώγαλας
ηχογράφηση: Rodeo club 12/4/1986
από τον δίσκο: Ήχοι του χειμώνα (1988)
α' ερμηνεία: Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας
στον δίσκο: Ζεστά ποτά (1985)

Για ένα κομμάτι ψωμί, δε φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί, πρέπει να δώσεις πολλά.
Δεν φτάνει μόνο το κορμί σου, δε φτάνει μόνο το μυαλό σου.
το πιο σπουδαίο είν' η ψυχή σου, δικέ μου.
Έχει τους νόμους τους αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί, δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί, θα πεις τραγούδια πολλά.
Θα σου κρεμάσουνε μια μπάλα και θα τραβιέσαι μ' αυτήν μέρα - νύχτα.
Έχεις κανάλι πολύ να τραβήξεις,
μέχρι να πάψεις να λες "μα τι τρέχει;"
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί, δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί, θα πιεις φαρμάκια πολλά.
Θα σε πετάνε από δω κι από κει, θα λαχανιάζει η ψυχή σου.
θα φτύσεις αίμα απ' το στόμα, δικέ μου.
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί, θα 'χεις ξεχάσει πολλά.
Για ένα κομμάτι ψωμί, θα 'χεις πληρώσει ακριβά.
Και κάποια μέρα θα σε λύσουν, μα θα φοβάσαι να φύγεις, θα τρέμεις!
Θα σε κλωτσάνε και θα σ' αρέσει, δικέ μου!
Σαν το σκυλί τους θα σ' έχουν, δικέ μου,
μα δε θα νοιώθεις τη λύσσα που νοιώθω
θα είναι για σένα αργά.

Για μένα η καλύτερη εκτέλεση του σπουδαίου αυτού τραγουδιού των Κατσιμιχαίων. Παίζουν Δ. Μέγας (ηλ. κιθάρα), Σ. Σταθόπουλος (μπάσο), Α. Κρίντας (πλήκτρα), Γ. Ρουμάνης (ντραμς) Δυστυχώς ο δίσκος που την περιέχει δεν υπάρχει πια πουθενά. Μόνη ελπίδα το Μοναστηράκι και αξίζει να τον αναζητήσετε (είχε επανακυκλοφορήσει σε cd to 2001). Ήταν ένα τετραπλό άλπουμ βινυλίου (στο οπισθόφυλλο γράφει: λιανική τιμή 3000 δραχμές!...), που έβγαλε μέσω της "ΛΥΡΑΣ" το Υπουργείο Πολιτισμού κι η γραμματεία Νέας Γενιάς επί Μελίνας Μερκούρη. Σε αυτό υπήρχαν ηχογραφήσεις από τις συναυλίες που είχαν διοργανώσει υπουργείο, γραμματεία και πολιτιστικοί φορείς με τον γενικό τίτλο "ήχοι του χειμώνα" από το 1983 μέχρι το 1988 με τους: ΑργύρηΜπακιρτζή και Χειμερινούς Κολυμβητές, Νικόλα Άσιμο και τους Εναπομείναντες, Φατμέ, Τερμίτες, Socrates, Τρύπες, Νίκο Ζιώγαλα και Ερμαφρό, Γιώργο Κόρο, Νίκο Σαραγούδα, Βασίλη Σούκα, Μάνο Αχαλινωτόπουλο Γιάννη "Μπαχ" Σπυρόπουλο, Νίκο Γκίνη και το Σύνδρομο,  Στέλιο Βαμβακάρη, Γιώργο Πιλάλα (Ζορζ Πιλαλί), Τάκη Πατερέλη, Γ. Τρανταλίδη, Κολλεκτίβα Χάλκης, Μουσικό εργαστήρι Νίκου Τουλιάτου, Σάκη Παπαδημητρίου, Φ. Λιονουδάκη κ.α. 

Το σημείωμα του οπισθόφυλλου:
Τον Ιούνιο του 1983 ξεκίνησαν οι μουσικές εκδηλώσεις του τότε Υφυπουργείου Νέας Γενιάς. Στα επόμενα 5 χρόνια η παραδοσιακή μουσική, το λαϊκό τραγούδι, τα παγκόσμια μουσικά ρεύματα, οι σύγχρονες τάσεις και οι πειραματικές φόρμες κυριάρχησαν στις εκδηλώσεις αυτές που συνδιοργανώθηκαν με πολιτιστικούς συλλόγους και φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι εκδηλώσεις αυτές είχαν δύο χαρακτηριστικά:
α) οι περισσότερες έγιναν τις κρύες νύχτες του χειμώνα σε μικρούς, ζεστούς, ανθρώπινους χώρους και
β) στηρίχθηκαν αποκλειστικά στον Έλληνα Μουσικό
Στο άλμπουμ αυτό περιλαμβάνονται 30 πρωτότυπες ηχογραφήσεις από τις εκδηλώσεις αυτές που, όταν έγιναν, έγιναν από τον Πάνο Ηλιόπουλο για λόγους ανάμνησης.
Η επιλογή έγινε με το σκεπτικό να παρουσιαστούν όλες οι μουσικές απόψεις, που σαν σύνολο αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής μουσικής πραγματικότητας.
Μιας πραγματικότητας που βασικά στηρίζεται στο μεγάλο μουσικό μας κεφάλαιο, τον ΕΛΛΗΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟ
Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς

Αντέγραψα από το οπισθόφυλλο όλο το σημείωμα για να σημειώσω την αντίθεση με τη σημερινή κατάσταση. Τότε, το υπουργείο Πολιτισμού, διοργάνωσε πολιτιστικές εκδηλώσεις, όχι για να εισπράξει, μα για να κάνει το έργο του: την προώθηση του Πολιτισμού. Η επιλογή των μικρών χώρων,  η επιλογή "αντιεμπορικών" και  νέων στην πλειοψηφία τους καλλιτεχνών, το αποδεικνύουν. Το δεύτερο σημείο είναι η σημασία που έδινε τότε το υπουργείο στους Έλληνες μουσικούς (τα κεφαλαία στον "ΕΛΛΗΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟ" είναι του σημειώματος!)... Η σύγκριση με το σήμερα, όπου μπάντες και ορχήστρες διαλύονται, οι μουσικοί του Ωδείου Αθηνών παραμένουν 11 μήνες (κοντά 12 πια) απλήρωτοι και οι μαθητές - αυριανοί μουσικοί συλλέγουν υπογραφές ζητώντας από τον ΥΠ.ΠΟ. να... τηρήσει τον νόμο και να μην είναι απλήρωτοι οι καθηγητές τους (τα αυτονόητα δηλαδή), είναι τραγική

Πάμε πάλι το τραγούδι απ' την αρχή... Καλημέρα!

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Χάρις Αλεξίου - Ελλάδα (Λέγκω Λέγκω)



Στην κυρά-μάνα μας μη δίνεται βοήθεια
ούτε μαγκούρα στο προσκέφαλο σιμά,
γιατί θα δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της
κι όταν μιλάω θα με λέει αληταρά.
Κι αν δέρνει κάθε που γουστάρει τα παιδιά της,
θα καταντήσουνε εμπόροι δουλικοί...
Τα νιάτα χάνονται στα βρόμικα σοκάκια
για να μετρήσουν με το μπόι τους τη γη

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω,
πάψε να με κυβερνάς,
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω,
πάψε να με τυραννάς...

Κι αν θέλω τώρα να ακούγεται η φωνή μου,
με πιάνει τρόμος από ίσκιους μακρινούς...
Χρυσάφι μοιάζει η συντροφιά σου στη ζωή μου
κι η ομορφιά σου μου γιατρεύει τους καημούς...
Ρε μπάρμπα κάτσε να μας πεις μιά ιστορία,
πώς ήταν, τότες, η μανούλα μας παλιά,
έπεφτε ξύλο σα γινόταν φασαρία,
ή, σας νανούριζε με χάδια και φιλιά;

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω,
μου σπαράζεις την καρδιά,
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω,
μου πληγώνεις τη χαρά...

Κι ο μπάρμπας τότε σοβαρεύτηκε λιγάκι,
τη κούτρα ξύνει και παράγγειλε καφέ.
Μητέρα, είπε, ήταν ένα κοριτσάκι,
που ορφανό μάζευε άνθη σε μπαξέ...
Τ΄άνθη στόλιζαν το αγέρωχο κεφάλι,
μα όταν κοιμόταν, πάλι πέφτανε στη γη...
Κι από τα λούλουδα που ο χάρος είχε βάλει,
εμένα κράτησε να βλέπω τη ζωή...

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω,
μου΄χεις φάει τη ψυχή...
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, φίλοι,
θα βρεθούμε όλοι μαζί...

Αυτή παιδιά μου ήταν τότες η μανούλα...
Ο κήπος ύστερα εγέμισε ληστές!
Το κοριτσάκι μας το ντύσανε γριούλα
κι απ΄τα κουρέλια φαινότανε οι πληγές...
Κι αν μας χτυπάει με μανία και φωνάζει,
τη βάζουν άλλοι με συμφέροντα πολλά.
Το όνειρο που φεύγει τη τρομάζει,
να αναζητάει μιά χαμένη ελευτεριά...

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα,
στο καμίνι της φωτιάς,
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα,
πες μας πάλι τι ζητάς

.-.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου
δίσκος: 12 λαϊκά τραγούδια (1975)

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

Λουκιανός Κηλαηδόνης - Μικρός ήρωας



Από τη μια οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί,
για να σε βρουν αναστατώνουν την Αθήνα
κι από την άλλη του πατέρα μου η φωνή:
"Νομίζω πως τον κρύβει στην κουζίνα!"...

Εσύ να παίζεις με τον θάνατο κρυφτό
κι αυτοί να σκίζουνε τα τεύχη τα κρυμμένα,
μη σε τρομάζει το διπλό κυνηγητό,
εσύ τους Γερμανούς κι αυτοί εμένα!

Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει,
καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.
Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει,
μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση.

"Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτές
είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει
κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτητές,
θα τους συντρίβω και το αίμα τους θα στάζει".

Πίσω απ' τον τοίχο ο ασύρματος καλεί,
είναι απ' τη Μέση Ανατολή, απ' το αρχηγείο.
Θα σoυ αναθέσουν μια καινούργια αποστολή
μ' ευχές για καλή τύχη απ' το "Χι2".

Η Κατερίνα σ' αγαπούσε σιωπηλά,
αλλά κι εσύ το ίδιο αγνά την αγαπούσες...
Χωρίς το Σπίθα ίσως να 'ταν πιο καλά,
παρ' όλ' αυτά, εσύ τον συγχωρούσες.

Όταν ακούω να μιλάνε γι' Αφρική,
για Βερολίνο, Βενετία και Παρίσι,
σκέφτομαι, λέω, πού να ξέραν μερικοί
πως σε όλα αυτά τα μέρη εγώ έχω ζήσει!

Πως όταν ήταν στην Ελλάδα κατοχή,
μέσα στις σφαίρες μεσ' στο κρύο, μεσ' στην πείνα,
με τους Εγγλέζους να εξοπλίζουνε τη "Χ"
μου έδειχνες μια ξένοιαστη Αθήνα.

Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει,
καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση...
Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει
μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση...

"Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτές
είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει
κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτητές,
θα τους θερίζω και το αίμα τους θα στάζει".

Εσύ μπορούσες να οδηγήσεις φορτηγό,
μοτοσικλέτα, οτομοτρίς κι αεροπλάνο
κι όπου κι αν ήσουν πάντα δίπλα ήμουν κι εγώ,
μαζί σου ή να ζήσω ή να πεθάνω!

Ήσουνα πάντα εκδικητής και τιμωρός,
γι αυτόν που γέμισε τον τόπο με στρατό του
και μ' ένα χτύπημά σου, έπεφτε ο φρουρός
με μια στροφή γύρω απ' τον εαυτό του!

Μπορούσες πάλι να ημερεύεις τα σκυλιά,
με κάποιο σφύριγμα που σου 'μαθε τσομπάνος
κι έτσι που πέταγες με κόλπο τη θηλιά
θα έπρεπε να είσαι Αμερικάνος!

Τι να σου πω, τι να σου πω, τι να σου πω
που να μην το 'χει πει κανένας για κανέναν;
Εγώ μονάχα ένα πράγμα θα σου πω:
Μου φτάνει πως μεγάλωσα με σένα!

Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει,
καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση...
Όπου κι αν είσαι, θα 'χεις γεράσει
μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης
ερμηνεία: Λουκιανός Κηλαηδόνης, Αντώνης Πυλιαρός
από την παράσταση του Ελεύθερου Θεάτρου  "Το τραμ το τελευταίο"
στο Άλσος Παγκρατίου, καλοκαίρι 1976
πρώτη έκδοση στο δίσκο: Πάμε μαέστρο (1984)


β' ηχογράφηση στο cd: Μ' αγιόκλημα και γιασεμιά - ζωντανά στο Ηρώδειο (2006)
ερμηνεία: Λουκιανός Κηλαηδόνης, Δώρος Δημοσθένους, Ηρώ Σαΐα

.-.-.-.

Ο Μικρός Ήρως ήταν εβδομαδιαίο ανάγνωσμα που έγραψε ο Στέλιος Ανεμοδουράς -με το ψευδώνυμο Θάνος Αστρίτης- και διάνθισε με σκίτσα του ο Βύρων Απτόσογλου για μία ολόκληρη 16ετία, από το 1953 έως το 1968 όταν και διακόπηκε για λόγους που είχαν άμεση σχέση με την επιβολή λογοκρισίας που εφάρμοσε το τότε δικτατορικό καθεστώς.
Πρόκειται για τις περιπέτειες τριών ηρωϊκών Ελληνόπουλων (του Γιώργου Θαλάσση, της Κατερίνας και του "Σπίθα") κατά τη διάρκεια της κατοχής και του αγώνα τους απέναντι σε Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους φασίστες. Το περιοδικό κυκλοφορούσε υπό μορφή τριπλής έκδοσης, με δύο δηλαδή ανατυπώσεις εντός της ίδιας εβδομάδας και αγαπήθηκε πολύ από τις πρώτες μεταπολεμικές γενιές, σε μία προσπάθεια του δημιουργού του να αμβλύνει μέσω αυτού τις οδυνηρές συνέπειες του πολέμου, της κατοχής και του εμφυλίου σπαραγμού που είχαν μόλις προηγηθεί. Στόχος του Ανεμοδουρά δεν ήταν τόσο η απόδοση υψηλών λογοτεχνικών εκφράσεων, όσο η χρήση λιτής και κατανοητής γλώσσας αλλά και η αποφυγή διχαστικών αναφορών, προκειμένου να επιτύχει την ανάδειξη αισθήματος πατριωτικής υπερηφάνειας και ομόνοιας, κάτι που πίστευε ότι είχε τόσο ανάγκη η "φουρνιά" των νεαρών κυρίως αναγνωστών εκείνη τη δύσκολη εποχή. Ο "Μικρός Ήρως" επανεκδόθηκε αρκετές φορές, είτε υπό μορφή κόμικς πλήρους εικογράφησης (1968-71), είτε υπό μορφή κειμένου με εικόνες (1975), είτε υπό μορφή συλλεκτικών τόμων (1986).
(πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Τα τραγούδια της φωτιάς




"Τα τραγούδια της φωτιάς" είναι το μοναδικό ντοκιμαντέρ που γύρισε ο Νίκος Κούνδουρος. Η ταινία καταγράφει το κλίμα που επικρατούσε τις πρώτες μέρες μετά την πτώση της χούντας με άξονα δύο συναυλίες: στο στάδιο Καραϊσκάκη με το Μίκη Θεοδωράκη και στο γήπεδο της λεωφόρου Αλεξάνδρας με το Γιάννη Μαρκόπουλο. Εμβόλιμα υπάρχουν και μαρτυρίες βασανισθέντων που περιγράφουν την κόλαση που έζησαν στα χέρια των βασανιστών τους ενώ η ταινία καλύπτει χρονικά την περίοδο 24/7/1974 - 17/11/1974 ως την πρώτη δηλαδή επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. 
Μεταξύ άλλων εμφανίζονται οι Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Μαρκόπουλος, Σταύρος Ξαρχάκος, Μάνος Λοΐζος, Νίκος Ξυλούρης, Μελίνα Μερκούρη, Γιώργος Νταλάρας, Μαρία Φαραντούρη, Μαρίζα Κωχ, Λάκης Χαλκιάς, Αντώνης Καλογιάννης, Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Λιζέττα Νικολάου

"Τα Τραγούδια της Φωτιάς το μόνο ντοκιμαντέρ που έχω φτιάξει, είναι μια ταινία συντεθειμένη από φωνές και αιτήματα όπως αυτά διαμορφώθηκαν στους δρόμους της Αθήνας αμέσως μετά την παλινόρθωση της Δημοκρατίας. Μία ταινία ωδή στη λευτεριά. Αυτό τίποτε άλλο" είπε ο Νίκος Κούνδουρος για την ταινία στο cinefilia.gr

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Μαρία Αναματερού για καλημέρα...

Παρουσίαση του cd ''Όπου αγαπάς και όπου γης'' της Μαρίας Αναματερού στον Ιανό 17-6-2011. Ερμηνεία: Μαρία Αναματερού, βιολί: Θεολόγος Μιχελλής, κιθάρα:Παναγιώτης Χαρτάς, κανονάκι:Τάσος Πούλιος, κοντραμπάσο: Μιχάλης Καλκάνης, κρουστά: Μανούσος Κλαπάκης, μουσική επιμέλεια / ενορχήστωση: Θεολόγος Μιχελλής (όλα τα βίντεο στον Ιανό από )

Είσαι ακόμα μακριά...

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Μαρία Αναματερού - Τα παλαιά μου βάσανα



Τα παλαιά μου βάσανα περάσανε και πάνε
τα τωρινά (γ)ινήκανε φίδια για να με φάνε
Τα βάσανά μου τρα(γ)ουδώ, τον πόνο μου γλεντίζω
κι όπως τον έβρω τον καιρό, ετσά τον αρμενίζω
Γλεντάτε να γλεντίσο(υ)με, του χρόνου ποιός το ξέρει
για θα πεθάνω, για θα ζω, ή θα 'μαι σ' άλλα μέρη

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: παραδοσιακό Νάξου
ερμηνεία: Μαρία Αναματερού
 
- Συμπαθάτε με... εξωχωριανοί, μα έχει μια βραδυά έξω...

- το βίντεο είναι από το στούντιο του ρ/σ "Ξένιος", εκπομπή του Β. Μέτου "Θάλασσα και Παράδοση": "Μουσική παράδοση απ' τ' Απεράθου Νάξου". Καλεσμένοι οι: Μαρία Αναματερού (τραγούδι), Γιώργος Πρωτονοτάριος - Καλυμνιός (βιολί), Γιάννης Σεβαστόπουλος (λαούτο), Μαρία Ξεφτέρη (λαογραφική παρουσίαση), Μάνος Σταυριανός.(πηγή: xefteri)

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Ελένη Τσαλιγοπούλου - Μυρωδιά καλοκαιριού




Πάνω στα χέρια σου ακούμπησα πετράδι
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές
που τόσα χρόνια σαν μαΐστρος με ταράζει
όταν ψαρεύω στα ρηχά κούφιες χαρές.

Έριξες άγκυρα σαν όλες τις φρεγάδες
ξέσπασε θύελλα απ' τον τρελό νοτιά
σε ουράνιο τόξο που μπερδεύτηκε στις λάσπες
αναζητούσες μια καινούρια πυρκαγιά.

Μα εδώ αρχίζει και τελειώνει η αγάπη
στον άλλο κόσμο τι θα βρεις...
θα είσαι δεμένος με καινούριο εφιάλτη
εδώ αρχίζει και τελειώνει η ζωή.

Στοιχειά του ουρανού γλεντάνε το κορμί μου
και το ποτίζουν ερμαφρόδιτη ηδονή,
με ένα κασόνι ταξιδεύουν την ψυχή μου
πάνω σε κύματα του πρέπει και του μη.

Λοιπόν το μόνο που μου μένει να σου δώσω
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές...
Ήσουν παρένθεση που με έκανε να νιώσω
πως, ό,τι φεύγει, όλο γυρίζει από το χτες.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Μάνος Ξυδούς
ερμηνεία: Ελένη Τσαλιγοπούλου
cd: Αλλάζει κάθε που βραδυάζει (1999)

Μπάμπης Στόκας, Σωτηρία Λεονάρδου - Μυρωδιά καλοκαιριού



Πάνω στα χέρια σου ακούμπησα πετράδι
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές
που τόσα χρόνια σαν μαΐστρος με ταράζει
όταν ψαρεύω στα ρηχά κούφιες χαρές.

Έριξες άγκυρα σαν όλες τις φρεγάδες
ξέσπασε θύελλα απ' τον τρελό νοτιά
σε ουράνιο τόξο που μπερδεύτηκε στις λάσπες
αναζητούσες μια καινούρια πυρκαγιά.

Μα εδώ αρχίζει και τελειώνει η αγάπη
στον άλλο κόσμο τι θα βρεις...
θα είσαι δεμένος με καινούριο εφιάλτη
εδώ αρχίζει και τελειώνει η ζωή.

Στοιχειά του ουρανού γλεντάνε το κορμί μου
και το ποτίζουν ερμαφρόδιτη ηδονή,
με ένα κασόνι ταξιδεύουν την ψυχή μου
πάνω σε κύματα του πρέπει και του μη.

Λοιπόν το μόνο που μου μένει να σου δώσω
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές...
Ήσουν παρένθεση που με έκανε να νιώσω
πως, ό,τι φεύγει, όλο γυρίζει από το χτες.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Μάνος Ξυδούς
ερμηνεία: Μπάμπης Στόκας, Σωτηρία Λεονάρδου
cd: Δεν έχω χρόνο μάτια μου (1995)

Φίλιππος Πλιάτσικας, Θεοδοσία Τσάτσου - Μόνο για 'κείνη μη μου λες



Αν έρθεις απ'το σπίτι τα χαράματα
θα έχω το κλειδί πανω στην πόρτα
Αν θέλεις θα γκρεμίσουμε τα φράγματα
δυο ταχυδρόμοι που ξεχάστηκαν στη βόλτα

Πες μου, πες μου αν θέλεις τι φοβάσαι στις γιορτές
Πες μου, πες μου αν θέλεις τι φοβάσαι στις γιορτές
Μόνο, για 'κείνη μη μου λες
Μόνο, για 'κείνη μη μου λες
Την έχω κλείσει μες στο χθές
Την έχω κλείσει μες στο χθές
Μόνο, για 'κείνη μη μου λες

Αν έρθεις απ' το σπίτι τα χαράματα
να πεις τις πιο καλές σου ιστορίες
αυτές που ζωντανεύουνε τ'αγάλματα
και κατεβάζουν τα ρολά στις απορίες

Πες μου, πες μου αν θέλεις
τι φοβάσαι στις γιορτές
Πες μου, πες μου αν θέλεις
τι φοβάσαι στις γιορτές
Μόνο, για 'κείνον μη μου λες
Μόνο, για 'κείνον μη μου λες
Μόνο, για 'κείνη μη μου λες
Μόνο, για 'κείνον μη μου λες

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Μάνος Ξυδούς
ερμηνεία: Φίλιππος Πλιάτσικας, Θεοδοσία Τσάτσου, Μπάμπης Στόκας
cd: Τα δοκάρια στο γρασίδι περιμένουν τα παιδιά (2001)

Ξυδούς, Πλιάτσικας, Πασχαλίδης, - Τα μπλουζ της άγριας νιότης




Μέσα στη πόλη αριθμός
Χαράματα Τετάρτης
Τους δρόμους παίρνεις μοναχός
Σβησμένος απ' το χάρτη

Κάτι παλιά περάσματα
Σε υπόγειες διαβάσεις
Εφηβικά τεχνάσματα
Των φίλων τα φαντάσματα
Που θες να προσπεράσεις

Ένα σπουργίτη στη βροχή,
της ερημιάς ιππότης,
να τραγουδάει κάθε πρωί,
τα μπλουζ της άγριας νιότης

Μπουφάν παλιομοδίτικο
Και βήμα κουρασμένο
Ψάχνεις κρυμμένα "σ' αγαπώ"
Σε τοίχο ξεβαμμένο

Σεργιάνι μες στις γειτονιές
Που έπαιζες παιδάκι
Κυνηγητό με τις σκιές
Όσων χαθήκαν μες στο χθες
Ζητώντας μιαν Ιθάκη

Ένα σπουργίτη στη βροχή,
της ερημιάς ιππότης,
να τραγουδάει κάθε πρωί,
τα μπλουζ της άγριας νιότης

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
ερμηνεία: Μάνος Ξυδούς, Φίλιππος Πλιάτσικας, Μιλτιάδης Πασχαλίδης
"Παραμύθι με λυπημένο τέλος" (1995)

Μάνος Ξυδούς - Ο κόκκινος Ντάνυ



Παλιές φωτογραφίες απ`την τσέπη του βγάζει
και τρύπιες θεωρίες ακούω να φωνάζει.
Όπως παλιά δε θα τον δω ποτέ ξανά,το ξέρει
στης Ρόζας τη γροθιά και στου Λεόν τ`αστέρι.

Σαν το ζητιάνο θα ζητά σπίτι παλιό να κάτσει
κι αν πρώτος ήτανε στα κόκκινα τα χρόνια δεν τον νοιάζει.
Ας έρθει εδώ για να του πω λίγο καιρό αν έχει
η Βαρκελώνη αγρυπνά και το Παρίσι αντέχει.

Θέλει να ρίξει την τέχνη στο κρεββάτι
μα η τέχνη κάνει όνειρα για ακριβό πελάτη.

.-.-.-.

στίχοι: Πάμπος Φιλίππου
μουσική, ερμηνεία: Μάνος Ξυδούς
cd: Τ' αστέρια θα είναι πάντα μακρυά (2008)

Μάνος Ξυδούς - Εσύ εκεί



Εσύ εκεί κι εγώ στου πόνου τον παράλληλο βαρύς χειμώνας
και το κλίμα ακατάλληλο
Εσύ εκεί κι εγώ στου κοσμου το υπόγειο να σε γυρεύω
σε μια ψεύτικη υδρόγειο

Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο
Κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ' ένα αντίγραφο

Εσύ εκεί εσύ εκεί

Εσύ εκεί κι εγώ στου πόνου τα μεγάφωνα να τραγουδάω
της αγάπης τα παράπονα
Εσύ εκεί κι εγώ σκυμμένος στην κασέτα σου
να με ματώνει η φωνή σου και το ψέμα σου

Εσύ εκεί εσύ εκεί
Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο
Κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ' ένα αντίγραφο
Εσύ εκεί εσύ εκεί

.-.-.-.

στίχοι: Κυριάκος Ντούμος
μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
ερμηνεία: Μάνος Ξυδούς
δίσκος: Ζωντανή ηοχγράφηση στην Ιερά Οδό (1997)
(το βίντεο από την τελευταία συναυλία των Πυξ Λαξ στο Λυκαβηττό)

Ένα αντίο στον Μάνο Ξυδούς...



βίντεο από spidermarios από τη συναυλία στο Λυκαβηττό...

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

Αποσπάσματα από εκτενή συνέντευξή του στη Γιώτα Γεωργουλέα στο Music Corner τον Δεκέμβρη του 2008:
Μάνος Ξυδούς: ...Εντάξει γερνάμε στην χώρα των τρελών και εφόσον μπορούμε και κάνουμε ακόμη μερικά πράγματα που μας αρέσουν, ευχαριστημένοι πρέπει να είμαστε. (...)

Μusic Corner: "Τ' αστέρια θα 'ναι πάντα μακριά" για να επιστρέψουμε λίγο στη νέα σου δισκογραφική δουλειά. Οπότε καλά θα κάνουμε "να κάτσουμε στο καβούκι μας αφού τα κάστανα και κρύα είναι καλά"; Αυτό θέλει το σύστημα να μας κάνει να πιστέψουμε; Ευνοείται η αδιαφορία;
Μάνος Ξυδούς: Ε! βέβαια!!! Αυτό ακριβώς βολεύει το σύστημα να πιστέψουμε και να ενσωματώσουμε στο πετσί μας! Αφού τα κάστανα μπορείς να τα φας και κρύα, τι σκοτώνεσαι, τι ασχολείσαι; Αυτή όμως είναι και η μικρή διαφορά, το μυστικό της ζωής που τη κάνει ξεχωριστή. Να πεις, όχι!! Εγώ "γουστάρω" να τα φάω ζεστά κι ας καώ, δεν με νοιάζει. Θα φτιάξω τι ζωή μου όπως εγώ θέλω κι ας κουραστώ! Αλλιώς κάτσε στο καβούκι σου, πάρε τα δάνεια που σου δίνουν απλόχερα και μείνε χρεωμένος μια ζωή... Δεν υπάρχει ηθική, δεν υπάρχει πολιτισμός, δεν υπάρχουν ιδανικά, δεν υπάρχει όραμα... Όλα θυσιάζονται στο βωμό του χρήματος.

Πέθανε απόψε ο Μάνος Ξυδούς...


Έφυγε από τη ζωή αιφνίδια χθες το βράδυ, σε ηλικία 57 ετών, ο τραγουδιστής, μουσικός και στιχουργός και πρώην μέλος των Πυξ Λαξ, Μάνος Ξυδούς.
 
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο  Μάνος Ξυδούς αισθάνθηκε δυσφορία ενώ έκανε πρόβες στο "Olympico" στο Νέο Φάληρο και άφησε την τελευταία του πνοή λίγο μετά τις εννιά το βράδυ κατά τη μεταφορά του στο Τζάνειο νοσοκομείο.

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Ελένη Τσαλιγοπούλου - Γεννήθηκα για να πονώ



Γεννήθηκα για να πονώ
και για να τυραννιέμαι
την ώρα που σε γνώρισα
βαριά την καταριέμαι

Με πλήγωσες και δεν ξεχνώ που τόσο έχω κλάψει
να γίνει η κατάρα μου, φωτιά και να σε κάψει

Κι αν τώρα κάνω μια ζωή
που πάντα τη μισούσα
για όλα εσύ ευθύνεσαι
που τόσο αγαπούσα

Θα το φωνάξω να το πω
ο κόσμος να το μάθει
Τα βάσανα που τράβηξα
για σένα τα 'χω πάθει

.-.-.-.

στίχοι: Κώστας Βίρβος
μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης
ερμηνεία: Ελένη Τσαλιγοπούλου (από κασσέτα με "χειροποίητη" ηχογράφηση)
α' ηχογράφηση: Μαρίκα Νίνου, 1954

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Γιάννης Αγγελάκας - Όταν χαράζει



Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός
βγαίνει απ' τα πιο σφιγμένα χείλη.
Σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά
ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει.

Αν είσαι μόνος, αν είσαι αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει.
Έχει το μύρο, έχει τη σιγαλιά,
κι έχει τον ήλιο τον αλάνη.

Καινούρια μέρα, καινούριος ποταμός
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκαν, όσα ξεχάστηκαν
κι όσα γι' αυτά κανείς δεν ξέρει.

Πίσω απ' τους λόφους, πίσω απ' τα βλέφαρα
υπάρχει τόπος και για σένα.
Χωρίς Βαστίλη, χωρίς ανάθεμα,
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
ερμηνεία: Γιάννης Αγγελάκας
cd: Βραχνός προφήτης (2000)

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Βασιλική Λαβίνα - Πώς να τ' αναστήσεις



Ήσουν εσύ στα είκοσι κι εγώ στα δεκαέξι
στην αγκαλιά μου έτρεχες,
αγέρι μου, αγάπη μου,
δίχως να πεις μια λέξη...

Της Κυριακής τ' απόγιομα, δραχμή το χαρτζιλίκι,
για τον κινηματόγραφο,
αγέρι μου, αγάπη μου,
που 'παιζε την Αλίκη...

Ήσουν εσύ στα είκοσι κι εγώ στα δεκαέξι,
τα παιδικά μας όνειρα, 
αγέρι μου, αγάπη μου,
ο χρόνος τα 'χει κλέψει...

Της Κυριακής τ' απόγιομα, σεργιάνι στην πλατεία,
παίζαμε και γελούσαμε,
αγέρι μου, αγάπη μου,
μαλώναμε γι' αστεία...

Χρόνια περασμένα, τόσες αναμνήσεις,
ό,τι και να δίνεις, για να τ' αναστήσεις,
πώς να τ' αναστήσεις,
πώς να τ' αναστήσεις...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Γιάννης Καραλής
ερμηνεία: Βασιλικη Λαβίνα
δίσκος: Δυο σταγόνες ευτυχίας (1978)
με τραγούδια, Γ. Ζαμπέτα (3), Γ. Κατσαρού (3), Γ. Καραλή (3)

Βασίλης Λέκκας - Κυριακή απόγευμα



Κυριακή απόγευμα στους δρόμους και στις γειτονιές
το σήμερα πάει στο χθες όταν ακούς τραγούδια
Κυριακή απόγευμα και φόρεσα τα γιορτινά
και τριγυρίζω στα στενά που κόψαν τα λουλούδια

Ταξίδεψα κάποια βραδιά
ως την παλιά μου γειτονιά
μα μου ραγίσαν την καρδιά
τα τσιμεντένια κτίρια
Άλλοτε έπαιζαν παιδιά
κρατούσαν ξύλινα σπαθιά
τώρα παράθυρα κλειστά
κι ενοικιαστήρια

Κυριακή απόγευμα μ’ ένα χωνάκι παγωτό
γεννιόμασταν στον κόσμο αυτό κι ήταν δικά μας όλα
Κυριακή απόγευμα κι ανθίζανε οι πασχαλιές
όταν αλλάζαμε ματιές στ’ απέναντι μπαλκόνια

Ταξίδεψα...

Κυριακή απόγευμα ένα πικρό καφέ θα πιω
θα κάτσω και θα θυμηθώ τα άγουρά μας χρόνια

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Χρήστος Κυριαζής
ερμηνεία: Βασίλης Λέκκας
δίσκος: Κέρκυρα 81, Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού (1981)

Θανάσης Γκαϊφύλλιας - Τα μεσημέρια τα καλοκαιρινά



Τα μεσημέρια τα καλοκαιρινά
το φούλι μας ανάνιωνε κάτω στην πρασιά
σιγοτραγούδαγε ο μικρός μου αδερφός
κι οι άσπρες μας λινές πετσέτες χύνονταν στο φως

Τα μεσημέρια τα καλοκαιρινά
οι θόρυβοι ξεσπούσαν στα παραθύρια τ ανοιχτά
χόρευε η κουρτίνα μας γλυκό σκοπό
κι έκαιγε ο ήλιος της γιαγιάς μας το σγουρό βασιλικό

Τα μεσημέρια τα καλοκαιρινά
τη μύγα κυνηγούσε απ τη σαλάτα η μαμά
μάζευε στα γρήγορα τα ρούχα τα ξερά
τα κίτρινα τα μανταλάκια παίρνανε φωτιά

Τα μεσημέρια τα καλοκαιρινά
τρώγαμε όταν γυρνούσε ο μπαμπάς απ' τη δουλειά
στήναμε στο τέλος άγριο καβγά
κι ύστερα κοιμόμασταν βαθειά ως τις επτά

Τώρα τα μεσημέρια τα καλοκαιρινά
τις μνήμες ανιχνεύω εντελώς μηχανικά
νοιώθω τα χέρια μου τόσο αδειανά
και δεν αποκοιμιέμαι στο τραπέζι τώρα πια

.-.-.-.

στίχοι: Χριστίνα Ματθαίου
μουσική: Γιώργος Φραντζολάς

ερμηνεία: Θανάσης Γκαϊφύλλιας
δίσκος: Βραδιάζει (1991)

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Ελένη Τσαλιγοπούλου - Τζιβαέρι



Αχ, η ξενιτειά το χαίρεται,
τζιβαέρι μου,
το μοσχολούλουδο μου...
Σιγανά και ταπεινά...

Αχ, πανάθεμά σε ξενιτειά,
τζιβαέρι μου,
κι εσύ και το καλό σου...
Σιγανά και ταπεινά...

Αχ, εγώ ήμουν που το έστειλα,
τζιβαέρι μου,
εκεί στα μαύρα ξένα...
Σιγανά πατώ στη γη...

Σιγανά και ταπεινά...

.-.-.-.

Παραδοσιακό
ερμηνεία: Ελένη Τσαλιγοπούλου
κλαρίνο: Μάνος Αχαλινωτόπουλος

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Γιάννης Μηλιώκας - Greko Maskara



Τσίρκο, παράγκα, φίρμα γκρέκα
τέμπο, μουργέλα, αγγαρεία
γκράντε μαέστρο καλαμπόρτζο
ράτσα μπαρούφα, ομελέτα η ιστορία
γκράντε μαέστρο καλαμπόρτζο
ράτσα μπαρούφα, ομελέτα η ιστορία

Μασκαρά, γκρέκο μασκαρά
μασκαρά, γκρέκο μασκαρά

Μάτσο αμάκα καπιτάλε
σκάρτο, τανάλια, πολιτσία
φράγκο, ρεζέρβα, φαλιμέντο
περκέ μαντζάρε σοσιαλίστε κομπανία
φράγκο, ρεζέρβα, φαλιμέντο
περκέ μαντζάρε σοσιαλίστε κομπανία

Μασκαρά, γκρέκο μασκαρά
μασκαρά, γκρέκο μασκαρά

Σβέλτα, μαντόνα, μανιβέλα
φρένο, στραπάτσο, καραμπόλα
μόδα, καβάλα, ντόλτσε βίτα
τρόμπα, φιγούρα, σαχλαμάρα κι άρπα-κόλλα

Μασκαρά, γκρέκο μασκαρά
μασκαρά, γκρέκο μασκαρά

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Γιάννης Μηλιώκας
δίσκος: Greko Maskara, 1990

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Ελευθερία Αρβανιτάκη - Το μηδέν



Το μηδέν θα κάνω κύκλο
Κι εκεί μέσα θα χορεύω
Κι ας μην ξέρω που πηγαίνω
Κι ας μην ξέρω τι γυρεύω.

Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πάει να πει πως ξαναρχίζω,
Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πίσω δεν ξαναγυρίζω...

Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι
Με ταχύτητες μεγάλες
Μοναχά η γη αλλάζει.
Έτσι μόνο η γη αλλάζει
Με ταχύτητες μεγάλες
Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι.

Στάχτη γίνανε τα πάντα
Κάηκε το παρελθόν μου
Όλη μου η περιουσία
Στην καρδιά και στο μυαλό μου.

Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πάει να πει πως ξαναρχίζω,
Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πίσω δεν ξαναγυρίζω...

.-.-.-.

στίχοι: Λάκης Λαζόπουλος
μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη
δίσκος: Ψάξε στ' όνειρό μας (1997)

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Άγνωστη - Μάτια στρατηγοί



Άγνωστη σε μένα τραγουδίστρια που τραγουδάει γυμνόστηθη σε καμπαρέ της Αθήνας στην ταινία "Οργισμένοι λόφοι" (THE ANGRY HILLS, 1959) του Robert Aldrich. Η καλλιτέχνις προφανώς είναι η πρωτοπόρα της σχολής που συνεχίζουν σήμερα οι αιδοιαοιδοί Αλεξανδράτου, Μπάστα κλπ. 

Ανέβασα το βίντεο μήπως και βρεθεί κανένα στοιχείο για αυτήν ή το τραγούδι. Αποτελεί επίσης και... ενδυματολογική πρόταση για τις σημερινές "τραγουδίστριες" αυτής της κατηγορίας, αν και τα... προσόντα της άγνωστης είναι άνευ σιλικόνης!

- η λέξη "αιδοιοαοιδός" είναι πατέντα του Γιώργου Ζαμπέτα για όλες αυτές που "τραγουδάνε" με το... εεε, χμμμ... το υπογάστριο...:)

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Arkán - Το κάστρο


Εννιά με πέντε σ' ένα γραφείο
Για να μαζέψεις μία δόση για ψυγείο
Για να στοιβάξεις τα όνειρά σου
Ιδανικά και φρούτα κι άλλα πλαστικά σου

Εννιά με πέντε κι υπερωρία
Για να πληρώσεις κινητή τηλεφωνία
Και τίποτε άλλο μη σε αγχώνει
Γιατί και αύριο θα 'σαι πάλι στην αγχόνη

Ψωμί, μπριζόλα και Cola-Cola
Γίναμε λένε η γενιά του άρπα-κόλλα
Με 700 ευρώ το μήνα
Διάλεξε, αν θέλεις, εξαθλίωση ή πείνα...

Δάνεια, κάρτες κι άτοκες δόσεις
Που δε σου φτάνουν δυο ζωές για να πληρώσεις
Βάλ' τα παιδιά σου μεσ' στη διαθήκη
Και τον αέρα που αναπνέεις υποθήκη

Κι όταν γυρίσεις αργά στο σπίτι
Σε περιμένουνε να δώσεις για το νοίκι
Νερό, τηλέφωνο, κοινόχρηστα και ρεύμα
Θα σου στερήσουνε ακόμη ένα γεύμα

Θέλεις κι η κόρη σου να μπει Πανεπιστήμιο
Γι αυτό όμως πρέπει να πληρώσεις φροντιστήριο
Κι αν θέλεις ύστερα να μπει κι ο γιος σου
Ίσως θα πρέπει να πουλήσεις το νεφρό σου

Να 'μαστε χρήσιμοι στην κοινωνία
Λένε πολλά πως πρέπει να ΄χουμε πτυχία
Για ν αποκτήσει η οικονομία σταθερότητα
Με το μισθό μας θ' αγοράζουμε τυρόπιτα

Κι ίσως αν γίνουμε δημόσιοι υπάλληλοι
Να 'ναι οι δρόμοι και οι βίοι μας παράλληλοι
Μα όσο θα μένουμε πλάσματα ανύποπτα
Η επόμενη γενιά θα 'ναι η γενιά του τίποτα

Εμείς δεν είμαστε ένα κάστρο που έχει πέσει
Είμαστε ακόμα ζωντανοί κι όποιος αντέξει

Κι όταν αργότερα πιεις τον καφέ σου
Όταν βουλιάξεις μεσ στον άδειο καναπέ σου
Και με το δάχτυλο βαθιά στη μύτη
Ίσως σκεφτείς το πώς να σώσεις τον πλανήτη

Κι η τηλεόραση θα λέει για εκείνα
Που η γυναίκα σου είδε σε κάποια βιτρίνα
Υπηρεσίες και προϊόντα
Κι ίσως αργότερα να δεις και καμιά τσόντα

Σκάνδαλα, μίζες και κακουργήματα
Από ανθρώπους με ανάλογα φρονήματα
Εσύ όμως έχεις τα προβλήματά σου
Γι αυτό κοιτάς το πώς θα κάνεις τη δουλειά σου

Τώρα κοιμάσαι και ονειρεύεσαι
Πως ζεις στ αλήθεια και στ αλήθεια ερωτεύεσαι
Μα η απάθεια και η σιωπή σου
Είν' η ευθύνη σου και η συνενοχή σου

Εμείς δεν είμαστε ένα κάστρο που έχει πέσει
Είμαστε ακόμα ζωντανοί κι όποιος αντέξει
Εμείς δεν είμαστε ένα κάστρο που έχει πέσει
Είμαστε ακόμα ζωντανοί!

Είμαστε ακόμα ζωντανοί!

.-.-.-.

στίχοι: Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, 
μουσική: Δημήτρης Τριανταφυλλίδης / Βασίλης Σωτηριάδης
ενορχήστρωση: Arkán
live @ Ράδιο Αρβύλα, ANT1, 5/3/2010
Η λέξη "arkan" στη γλώσσα tatars σημαίνει "άγριο άλογο" ενώ στην Ουκρανία και στη Ρουμανία υπάρχει παραδοσιακός χορός με το ίδιο όνομα, που χορεύεται γύρω από μία φωτιά και μόνο από άντρες.
Δημήτρης Τριανταφυλλίδης (φωνή, ακουστική κιθάρα), Βασίλης Σωτηριάδης (ηλεκτρική κιθάρα), Χρήστος Τσενής (bass), Αντρέας Φεύγας (drums)