Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Βώξ - Ηλεκτρικός Θησέας



Με κάτασπρο πανί ένα καράβι, απ' το πενήντα έχει να φανεί
και συ βιδώθηκες μες στο λιμάνι, με ανθοδέσμη που 'χει μαραθεί...
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί!
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί!

Σε δίκασαν να σπαταλάς τα χρόνια, σε μια ζωή χωρίς προοπτική
Χάνεσαι σαν το γλάρο στην Ομόνοια και όταν ψάχνεις λύση στην φυγή
πληρώνεις όσο-όσο τα διόδια και κομματιάζεσαι στην εθνική...
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι Αριάδνη έχει μουγκαθεί!

Ποιος είναι ισοβίτης στο σκοτάδι; Ποιος αλαφιάζει δίχως πληρωμή;
Ποιος σκύβει στους αφέντες το κεφάλι και ποιος τα βράδια κλαίει σαν παιδί;
Ποιος ονειρεύεται πως κάποιοι άλλοι, βγαίνουν και κάνουν πρώτοι την αρχή;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί!

Ναυάγια ονείρων αρμενίζουν και τα κεφάλια γέμισαν σκουριά
Στα σούπερ μάρκετ τελείωσε η ελπίδα κι εσύ σκαρφάλωσες στη σκαλωσιά
Που πήγαν οι τριακόσοι του Λεωνίδα; Και τι θα πούμε τώρα στα παιδιά;
Ηλεκτρικός Θησέας;... και τα λοιπά...

Φοβάσαι ότι θα 'ρθει καταιγίδα και θα μας πνίξει όξινη βροχή...
Βάλε σε γυάλα μέσα την πατρίδα και κρύψε την καλά μέσα στη γη,
μήπως την ψάχνουν σαν την Ατλαντίδα, αφού η Πανδώρα ανοίγει το κουτί...
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μπερδευτεί

Ψηφοθηρία, λόγοι κι εμβατήρια, ποτέ δεν έφεραν την αλλαγή,
για αυτό και χάθηκες στα σφαιριστήρια και μες στα γήπεδα την Κυριακή...
Τώρα, καθώς κοιτάς τα διυλιστήρια, ρωτάς ποιοι σ' έχουν βάλει στο κλουβί...
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει τρελαθεί

Να κλείσεις θες πληγή θανατηφόρα και μες ΤΑ ΝΕΑ ψάχνεις για δουλειά...
Τα δάκρυα σου γίνονται μαστίγια και τον λαιμό σου σφίγγουν σα θηλιά...
Όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια, τα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά!
Τρέχεις να ψάξεις μες στα καταφύγια και βρίσκεις μια αιχμάλωτη γενιά!

Μια πλαστική ανέμισες σημαία πίστεψες σ' έναν άγνωστο θεό!
Κρέμασες το μυαλό σε μια κεραία, ειδήσεις, σίριαλ και τσίμπλα ροκ
Και πως θα ξημερώσει άλλη μέρα, όταν τα λάθη κλέβουν τον καιρό;
Και πως θα ξημερώσει άλλη μέρα, όταν το ψέμα σέρνει τον χορό;

Ζωγράφισε έναν ήλιο στο ταβάνι, μίλησε με τ' αγέρι της νυχτιάς
και χόρεψε μαζί με τη σκιά σου, στους ήχους μιας αδύναμης καρδιάς
Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου, ή βγες ξανά, στο δρόμο της φωτιάς!
πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου, ή, βγες ξανά, στο δρόμο της φωτιάς!

.-.-.-.

Βωξ - Ηλεκτρικός Θησέας
στίχοι: Δημήτρης Βάρος
μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
διασκευή: Βωξ
ερμηνεία: Βωξ (Δημήτρης Καρράς, Ζήνα Αρβανιτίδη)
από το cd: Οι Βωξ τραγουδούν Γιάννη Μαρκόπουλο (2008)
α' εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος, Μαρία Φωτίου
στον δίσκο: Τολμηρή επικοινωνία (1987)

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Νίκος Ζιώγαλας & Ερμαφρό - Για ένα κομμάτι ψωμί

...απ' τους "ήχους του χειμώνα", μιας μικρής Άνοιξης στο ΥΠ.ΠΟ.

Νίκος Ζιώγαλας & Ερμαφρό - Για ένα κομμάτι ψωμί
στίχοι, μουσική: Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας
διασκευή: Νίκος Ζιώγαλας
ηχογράφηση: Rodeo club 12/4/1986
από τον δίσκο: Ήχοι του χειμώνα (1988)
α' ερμηνεία: Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας
στον δίσκο: Ζεστά ποτά (1985)

Για ένα κομμάτι ψωμί, δε φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί, πρέπει να δώσεις πολλά.
Δεν φτάνει μόνο το κορμί σου, δε φτάνει μόνο το μυαλό σου.
το πιο σπουδαίο είν' η ψυχή σου, δικέ μου.
Έχει τους νόμους τους αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί, δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί, θα πεις τραγούδια πολλά.
Θα σου κρεμάσουνε μια μπάλα και θα τραβιέσαι μ' αυτήν μέρα - νύχτα.
Έχεις κανάλι πολύ να τραβήξεις,
μέχρι να πάψεις να λες "μα τι τρέχει;"
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί, δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί, θα πιεις φαρμάκια πολλά.
Θα σε πετάνε από δω κι από κει, θα λαχανιάζει η ψυχή σου.
θα φτύσεις αίμα απ' το στόμα, δικέ μου.
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί, θα 'χεις ξεχάσει πολλά.
Για ένα κομμάτι ψωμί, θα 'χεις πληρώσει ακριβά.
Και κάποια μέρα θα σε λύσουν, μα θα φοβάσαι να φύγεις, θα τρέμεις!
Θα σε κλωτσάνε και θα σ' αρέσει, δικέ μου!
Σαν το σκυλί τους θα σ' έχουν, δικέ μου,
μα δε θα νοιώθεις τη λύσσα που νοιώθω
θα είναι για σένα αργά.

Για μένα η καλύτερη εκτέλεση του σπουδαίου αυτού τραγουδιού των Κατσιμιχαίων. Παίζουν Δ. Μέγας (ηλ. κιθάρα), Σ. Σταθόπουλος (μπάσο), Α. Κρίντας (πλήκτρα), Γ. Ρουμάνης (ντραμς) Δυστυχώς ο δίσκος που την περιέχει δεν υπάρχει πια πουθενά. Μόνη ελπίδα το Μοναστηράκι και αξίζει να τον αναζητήσετε (είχε επανακυκλοφορήσει σε cd to 2001). Ήταν ένα τετραπλό άλπουμ βινυλίου (στο οπισθόφυλλο γράφει: λιανική τιμή 3000 δραχμές!...), που έβγαλε μέσω της "ΛΥΡΑΣ" το Υπουργείο Πολιτισμού κι η γραμματεία Νέας Γενιάς επί Μελίνας Μερκούρη. Σε αυτό υπήρχαν ηχογραφήσεις από τις συναυλίες που είχαν διοργανώσει υπουργείο, γραμματεία και πολιτιστικοί φορείς με τον γενικό τίτλο "ήχοι του χειμώνα" από το 1983 μέχρι το 1988 με τους: ΑργύρηΜπακιρτζή και Χειμερινούς Κολυμβητές, Νικόλα Άσιμο και τους Εναπομείναντες, Φατμέ, Τερμίτες, Socrates, Τρύπες, Νίκο Ζιώγαλα και Ερμαφρό, Γιώργο Κόρο, Νίκο Σαραγούδα, Βασίλη Σούκα, Μάνο Αχαλινωτόπουλο Γιάννη "Μπαχ" Σπυρόπουλο, Νίκο Γκίνη και το Σύνδρομο,  Στέλιο Βαμβακάρη, Γιώργο Πιλάλα (Ζορζ Πιλαλί), Τάκη Πατερέλη, Γ. Τρανταλίδη, Κολλεκτίβα Χάλκης, Μουσικό εργαστήρι Νίκου Τουλιάτου, Σάκη Παπαδημητρίου, Φ. Λιονουδάκη κ.α. 

Το σημείωμα του οπισθόφυλλου:
Τον Ιούνιο του 1983 ξεκίνησαν οι μουσικές εκδηλώσεις του τότε Υφυπουργείου Νέας Γενιάς. Στα επόμενα 5 χρόνια η παραδοσιακή μουσική, το λαϊκό τραγούδι, τα παγκόσμια μουσικά ρεύματα, οι σύγχρονες τάσεις και οι πειραματικές φόρμες κυριάρχησαν στις εκδηλώσεις αυτές που συνδιοργανώθηκαν με πολιτιστικούς συλλόγους και φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι εκδηλώσεις αυτές είχαν δύο χαρακτηριστικά:
α) οι περισσότερες έγιναν τις κρύες νύχτες του χειμώνα σε μικρούς, ζεστούς, ανθρώπινους χώρους και
β) στηρίχθηκαν αποκλειστικά στον Έλληνα Μουσικό
Στο άλμπουμ αυτό περιλαμβάνονται 30 πρωτότυπες ηχογραφήσεις από τις εκδηλώσεις αυτές που, όταν έγιναν, έγιναν από τον Πάνο Ηλιόπουλο για λόγους ανάμνησης.
Η επιλογή έγινε με το σκεπτικό να παρουσιαστούν όλες οι μουσικές απόψεις, που σαν σύνολο αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής μουσικής πραγματικότητας.
Μιας πραγματικότητας που βασικά στηρίζεται στο μεγάλο μουσικό μας κεφάλαιο, τον ΕΛΛΗΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟ
Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς

Αντέγραψα από το οπισθόφυλλο όλο το σημείωμα για να σημειώσω την αντίθεση με τη σημερινή κατάσταση. Τότε, το υπουργείο Πολιτισμού, διοργάνωσε πολιτιστικές εκδηλώσεις, όχι για να εισπράξει, μα για να κάνει το έργο του: την προώθηση του Πολιτισμού. Η επιλογή των μικρών χώρων,  η επιλογή "αντιεμπορικών" και  νέων στην πλειοψηφία τους καλλιτεχνών, το αποδεικνύουν. Το δεύτερο σημείο είναι η σημασία που έδινε τότε το υπουργείο στους Έλληνες μουσικούς (τα κεφαλαία στον "ΕΛΛΗΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟ" είναι του σημειώματος!)... Η σύγκριση με το σήμερα, όπου μπάντες και ορχήστρες διαλύονται, οι μουσικοί του Ωδείου Αθηνών παραμένουν 11 μήνες (κοντά 12 πια) απλήρωτοι και οι μαθητές - αυριανοί μουσικοί συλλέγουν υπογραφές ζητώντας από τον ΥΠ.ΠΟ. να... τηρήσει τον νόμο και να μην είναι απλήρωτοι οι καθηγητές τους (τα αυτονόητα δηλαδή), είναι τραγική

Πάμε πάλι το τραγούδι απ' την αρχή... Καλημέρα!