Νένα Βενετσάνου - Το μαγισσάκι

Από τους χρόνους τους παλιούς, το 'χω βαθύ μεράκι,
να βγω στις πέρα θάλασσες, να βρω το μαγισσάκι.

Τ΄ άπιαστο σαν αερικό, στην εμορφιά του Μάης,
που αν κάνεις να τον μυριστείς, αλίμονό σου, εκάεις.

Έβγα, έβγα μαγισσάκι, χτύπα, χτύπα το ραβδάκι,
ντο και ρε και μι και φα, μες στα ροζ τα σύννεφα.

Τι ζουμπούλια και τι κρίνα, τι και τούτα τι κι εκείνα,
ντο και ρε και φα και μι, φούχτα μου και δύναμη.

Ποιος θα μου δώκει δύναμη κι ένα μακρύ καμάκι,
να βγω στις πέρα θάλασσες, να βρω το μαγισσάκι.

Που 'ναι σπηλιά του ο ουρανός, άγγελος η μαμά του,
κι αφρός το φουστανάκι του, στην άκρια του κυμάτου.

Χτύπα, χτύπα το ραβδάκι, χύνε το νερό στ΄ αυλάκι,
φα και ρε και μι και ντο, μες στο μπλε το ξάγναντο.

Τα παπιά και τα βαπόρια, παν' μαζί και πάνε χώρια,
έξι, τέσσερα κι οχτώ, γούρι μου και φυλαχτό.

Ανοίξτε πύλες κι εκκλησιές, ν΄ ανάψω ένα κεράκι,
να κάνει θαύμα στα κρυφά, για με το μαγισσάκι.

Που να κοιμάμαι ξυπνητός, να τρέχω ξαπλωμένος
και να με λεν χωρίς καρδιά, μα να 'μαι ερωτευμένος.

Έβγα, έβγα μαγισσάκι, χτύπα, χτύπα το ραβδάκι,
ντο και ρε και μι και φα, μες στα ροζ τα σύννεφα.

Τα παπιά και τα βαπόρια, παν μαζί και πάνε χώρια,
έξι, τέσσερα κι οχτώ, γούρι μου και φυλαχτό.

.-.-.-.

ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
μουσική, ερμηνεία: Νένα Βενετσάνου
cd: Νέα γη (1996)

Μαρία Δημητριάδη - Ήσουνα φεγγάρι

Πράσινο σκοτάδι απ' τα μάτια σου βαμμένο
χύμηξε κι απόψε να με βρει
κι έγινε το σπίτι ένα δάσος πετρωμένο
πού 'μοιαζαν τα δέντρα του σταυροί.

Έρημο τραγούδι από αίμα κι από χιόνι,
κλαίει στα παλιά μου τα χαρτιά,
όπως το φτωχό μου το κορμί που δεν παλιώνει
για να το πετάξω στη φωτιά.

Ήσουνα φεγγάρι κι ήμουνα πουλί,
πέταξα για να σε φτάσω...
Κι όταν σ' είχα φτάσει μέχρι το φιλί,
σ' έσβησε η ανατολή...

.-.-.-.

στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
μουσική: Γιώργος Σταυριανός
ερμηνεία: Μαρία Δημητριάδη
δίσκος: Έρημη πόλη (1982)

Νικόλας Άσιμος - Δε θέλω καρδιά μου να κλαις

Δε θέλω καρδιά μου να κλαις για όσα περάσαμε χθες,
χαλάσανε τόσα πολλά μα βρες μονοπάτι ξανά,
δεν ξέρει ο κόσμος να ζει, κατέβα να πάμε πεζοί,
εκεί που καθένας ζητά να βρει τη μιλιά του ξανά.

Τον πόλεμο μισώ κι απ' τη ζωή αποζητώ,
να μη μου μείνει μόνο το παράπονο
κι ας ήταν μια φορά να μ' είχες πάρει αγκαλιά,
το ξέρω σου ζητώ πάρα πολλά.

Δε θέλω καρδιά μου να κλαις για όσα περάσαμε χτες,
δανείσου κι εσύ μια φορά και βρες μονοπάτι ξανά
κι αν χάνεις αυτό που σε ζει δεν έφταιξες μόνον εσύ,
αξίζει να ζουν σαν παιδιά εκείνοι που έχουν καρδιά.

Τον πόλεμο ζητώ για μια ζωή που δεν τη ζω,
να μην μου μείνει μόνο το παράπονο
κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά,
πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.

Τον πόλεμο μισώ κι απ' τη ζωή αποζητώ,
να μη μου μείνει μόνο το παράπονο
κι ας ήταν μια φορά να μ' είχες πάρει αγκαλιά,
το ξέρω σου ζητώ πάρα πολλά.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Νικόλας Άσιμος
δίσκος: Το φανάρι του Διογένη (1987)

Τζίμης Πανούσης - Νεοέλληνας

Κάνω βουτιές σε βόθρο με εικόνες,
φουσκώνω τα βυζιά μου με ορμόνες,
θέλω να γίνω σαν Αμερικάνος,
μ' αρέσει στα κρυφά κι ο Μητροπάνος...

Έλληνας-Νεοέλληνας...

Μαράθηκε η λουλουδιασμένη ιτιά,
και ψήλωσε η κοντούλα λεμονιά.
Στα Σάλωνα δε σφάζουνε αρνιά,
δεν πάει το παπάκι στην ποταμιά.

Κι η Παπαλάμπραινα γυμνή,
χαϊδεύει δώρο συσκευή,
σ' ένα τηλεπαιχνίδι πουλημένο.

Πουλάκι ξένο,
πουλί χαμένο,
μου τρώει τα σπλάχνα,
δε βγάζω άχνα.

Καίω τα δέντρα χτίζω μεζονέτες,
θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες,
σ' ένα κλουβί-γραφείο σαν αγρίμι,
παίζω ατέλειωτο βουβό ταξίμι...

Έλληνας-Νεοέλληνας...

Μαράθηκε η λουλουδιασμένη ιτιά,
και ψήλωσε η κοντούλα λεμονιά.
Στα Σάλωνα δε σφάζουνε αρνιά,
δεν πάει το παπάκι στην ποταμιά.

Κι η Παπαλάμπραινα γυμνή,
χαϊδεύει δώρο συσκευή,
σ' ένα τηλεπαιχνίδι πουλημένο.

Πουλάκι ξένο,
πουλί χαμένο,
μου τρώει τα σπλάχνα,
δε βγάζω άχνα.

Φάκα addidas μου 'πιασε τη φτέρνα,
μπερδεύω το τζουκ-μποξ με τη λατέρνα,
πάνω απ του τάφου μου το κυπαρίσσι,
μαύρη χελώνα μ' έχει κατουρήσει...

Έλληνας-Νεοέλληνας...

Μαράθηκε η λουλουδιασμένη ιτιά,
και ψήλωσε η κοντούλα λεμονιά.
Στα Σάλωνα δε σφάζουνε αρνιά,
δεν πάει το παπάκι στην ποταμιά.

Κι η Παπαλάμπραινα γυμνή,
χαϊδεύει δώρο συσκευή,
σ' ένα τηλεπαιχνίδι πουλημένο.

Πουλάκι ξένο,
πουλί χαμένο,
μου τρώει τα σπλάχνα,
δε βγάζω άχνα.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Τζίμης Πανούσης
cd: Vivere Pericolosamente  (1993) 

Diego Moreno - Bella Ciao

esta mañana ... me he levantado
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
esta mañana me he levantado y he descubierto al invasor

oh partigiano ... me voy contigo
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
partigiano me voy contigo porque me siento aqui morir!

Y si yo caigo ... en la guerrilla
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
si yo caigo en la guerrila te dejaré mi fusil

cava una fosa ... en la montaña
oh bella ciao bella ciao bella ciao
cava una fosa en la montaña a la sombra de una flor

asi la gente ... cuando la vea
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
asi la gente cuando la vea gritará ¡ REVOLUCIÓN!

esta es la historia ... de un guerrillero
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
esta es la historia de un guerrillero muerto por la libertad

e questo e il fiore... del partigiano
o bella ciao, bella ciao bella ciao ciao ciao
e questo e il fiore del partigiano morto per la liberta

e questo e il fiore del partigiano morto per la liberta
esta es la historia de un guerrillero muerto por la libertad

.-.-.-.

Bella Ciao - Diego Moreno (Version Spanish - Italian )
Italian folk song

Μαίρη Λίντα - Κάνε τον πόνο σου χαρά

Κάνε το δάκρυ σου χαρά
και τον καημό σου του γιαλού μαργαριτάρι,
τώρα που πάλι λαχταρά
ν' ανοίξει τ' όνειρο τα πρώτα του φτερά.

Σε καρτερώ, τόσον καιρό,
να ρθείς και πάλι στην παλιά πηγή...
Σε καρτερώ, πικρό νερό...

Κάνε το δάκρυ σου χαρά
και τον καημό σου του γιαλού μαργαριτάρι,
τώρα που πάλι λαχταρά
ν' ανοίξει τ' όνειρο τα πρώτα του φτερά.

Στου γυρισμού την αμμουδιά
έχω κρυμμένο το παλιό μας το φεγγάρι,
να στο χαρίσω μια βραδιά
που θα φανείς μέσα απ' των άστρων τα κλαδιά.

.-.-.-.

στίχοι: Νίκος Γκάτσος
μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
ερμηνεία: Μαίρη Λίντα, δίσκος 45 στροφών, 1964.

Το 1963 η MGM γυρίζει στην Ελλάδα την ταινία "In The Cool of The Day" ("Διακοπές στην Αθήνα") με πρωταγωνιστές τον Peter Finch και την Jane Fonda, σε σκηνοθεσία Robert Stevens. Ο ήδη βραβευμένος με το Oscar μουσικής Μάνος Χατζιδάκις, γράφει τη μουσική της ταινίας και ο Nat King Cole τραγουδά το "In the Cool of the Day" σε στίχους του Leiam Sullivan.


Εδώ σε επανεκτέλεση με την Ζωή Φυτούση:

In the Cool of the Day

In the Cool of the day
when love is warm
we better be wise
for jealous eyes
are all around us
But the cool of the night
is right for two
no fool in the night
can keep our dream from coming true

The Cool of the day
can turn to rain
and the lightening
can be frightening
when we are lonely
but the cool of the night
is bright and sweet
no fool in the night
with little love will disagree

Someday we 'll find
a far far land
where lovers kiss
and will hand in hand
and everyone will understand

In the cool of the day
I'll hold you there
and never a moment
I will leave you feeling lonely
no longer the light will run away
I'll have the right to love you
in the cool of the day

Φωτεινή Βελεσιώτου - Μέλισσες

Να σε μισήσω είν`αργά,
αέρας με δροσολογά,
με κυνηγούν οι μέλισσες
κι εσύ που δε με θέλησες.

Τινάζω το βασιλικό,
να σταματήσω το κακό,
σ`είχανε δέσει μάγισσες,
μα πάλι εσύ με ράγισες.

Νυχτώνει, βγαίνω να σε βρω,
σα φεγγαράκι δυο μερώ,
κλειστά παραθυρόφυλλα,
να μ`αγαπάς πώς το`θελα.

Θυμάρι ρίχνω στις φωτιές,
με τυραννούν οι ομορφιές,
οι ομορφιές οι φόνισσες
κι εσύ που με λησμόνησες.

Αν κλάψω μη με φοβηθείς,
την ένοιωσα και πριν χαθείς,
μια πίκρα στο ροδόνερο,
γιατί μ`αρνιόσουν τ`όνειρο.

Θα ρίχνω εκεί που περπατάς,
τον όρκο μας να τον πατάς
κι ας με πονούν οι μέλισσες
κι εσύ που δε με θέλησες.

Νυχτώνει, βγαίνω να σε βρω,
σα φεγγαράκι δυο μερώ,
κλειστά παραθυρόφυλλα,
να μ`αγαπάς πώς το`θελα.

Θυμάρι ρίχνω στις φωτιές,
με τυραννούν οι ομορφιές,
οι ομορφιές οι φόνισσες
κι εσύ που με λησμόνησες.

.-.-.-.

στίχοι: Ελένη Φωτάκη
μουσική: Γιώργος Καζαντζής
ερμηνεία: Φωτεινή Βελεσιώτου
cd: Ίσαλος γραμμή (2008)

Και δύο live επανεκτελέσεις. Εδώ με τον Κώστα Μακεδόνα

κι εδώ με την Γιώτα Νέγκα

Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Κράτησα τη ζωή μου

Κράτησα τη ζωή μου
ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα,
κάτω απ'το πλάγιασμα της βροχής,
σε σιωπηλές πλαγιές
φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς...

Καμιά φωτιά στην κορυφή τους...

Βραδιάζει...

Κράτησα τη ζωή μου...

.-.-.-.

ποίηση: Γιώργος Σεφέρης
μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
δίσκος: Επιτάφιος - Επιφάνια (1964)

Μάνος Λοΐζος - Η πιο όμορφη θάλασσα

Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή
που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.
Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.
Τις πιο όμορφες μέρες,
τις πιο όμορφες μέρες μας,
δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Κι ό, τι πιο όμορφο
κι ό, τι πιο όμορφο θα 'θελα να σου πω,
δε στο 'πα ακόμα.

.-.-.-.

στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ (απόδοση στα ελληνικά: Γιάννης Ρίτσος)
μουσική, ερμηνεία: Μάνος Λοΐζος
δίσκος: Γράμματα στην αγαπημένη (1983)

Μαρία Δημητριάδη - Η πιο όμορφη θάλασσα

Θα γελάσεις απ' τα βάθη των χρυσών σου ματιών
είμαστε μες στο δικό μας κόσμο
Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει
Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα
Τις πιο όμορφες μέρες μας
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα
Κι αυτό που θέλω να σου πω
το πιο όμορφο απ' όλα,
δε στο 'χω πει ακόμα

.-.-.-.

στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ (απόδοση στα ελληνικά: Γιώργος Παπαλεονάρδος)
μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
ερμηνεία: Μαρία Δημητριάδη
δίσκος: Πολιτικά τραγούδια (1975)

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Κράτα λίγο ακόμα

Ένα ελάφι έσκυψε σε δροσερή πηγή
κι ένα κορίτσι ξάπλωνε σε κρύα πεζοδρόμια,
το ελάφι το σκοτώσανε δυο ξένοι κυνηγοί
και στο κορίτσι χίμηξαν αγέλες από χρόνια...

Ξέρω καλά τι πέρασες,
βλέπω σκιές στο σώμα,
ξέρω, νιώθεις πως γέρασες,
μα, κράτα λίγο ακόμα!

Μία γοργόνα πέταγε στα κύματα γυμνή
κι ένα κορίτσι πήγαινε ελιές σ'ένα μαντίλι,
την πρώτη την καρφώσανε σε πλώρη με σπαθί
και οικοδόμοι χτίσανε την κόρη σε γεφύρι.

Ξέρω καλά τι πέρασες,
βλέπω σκιές στο σώμα,
ξέρω, νιώθεις πως γέρασες,
μα, κράτα λίγο ακόμα!

Μία νεράιδα έπλενε ρούχα σε φυλακή
κι ένα κορίτσι ήτανε λίμνη σε αρχαίους χάρτες,
η πρώτη έβγαλε φτερά και γύρισε τη γη
και το κορίτσι έγινε Θεά σε μετανάστες.

Ξέρω καλά τι πέρασες,
βλέπω σκιές στο σώμα,
ξέρω, νιώθεις πως γέρασες,
μα, κράτα λίγο ακόμα!

Ξέρω καλά τι πέρασες,
βλέπω σκιές στο σώμα,
ξέρω, νιώθεις πως γέρασες,
μα, κράτα λίγο ακόμα!

.-.-.-.

στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
cd: Θάλασσα στη σκάλα (1999)

β' ερμηνεία: Γιάννης Κούτρας
cd: Χωρίς βαλίτσα και παλτό (2006)
Εδώ από την εκπομπή "Στην υγειά μας", ΝΕΤ 14/4/07

- Ο Γιάννης Κούτρας έγραφε για την επιστροφή του:
«Και ξαφνικά σκοτείνιασε πολύ. Σκοτάδι πίσσα. Έχασα τα πάντα γύρω μου. Μου τελείωσαν κάτι τελευταίες «φιάλες» οξυγόνου για να βγω στην επιφάνεια... Έφευγε κι η κυρά-Βαγγελιώ πονεμένη, το τελευταίο μου στήριγμα. Από πού να πιαστώ. Πήρα την τελευταία της ανάσα και ανέβηκα ως την επιφάνεια. Αντάμωσα τον Θάνο και δεν με αναγνώρισε, λέω: παραμορφώθηκα κι απέξω μου; Ο Θάνος ο τσαμπουκάς, που δεν ξεχνάει τίποτα. «Γιατί έφυγες και τα κατέστρεψες όλα;» Του απαντώ: "Δεν τα κατέστρεψα. Τα συνέτριψα. Όλα όμως. Τη φιλία μας, την καριέρα μου, τη ζωή μου, την οικογένεια μου, την υγεία μου, τους φίλους μου. Εγώ ο Αττίλας..." Με κατάλαβε και μου πρότεινε έξι συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής. Λέω δεν γίνεται ο Θεός να μου χαρίζει μια φορά τη ζωή και ο Μικρούτσικος δύο, μυστήρια πράγματα... Θυμήθηκα το μυστικό, ιερό μας ραντεβού Λ. Αλεξάνδρας 66, 1978 περίπου, αυτός εγώ κι ο Καββαδίας. Κόψαμε με ξυράφι τις φλέβες μας στον καρπό και τις ενώσαμε κι από τότε κυλάει το αίμα του ενός μέσα στον άλλον. Έφυγε ο καπετάν Νίκος, μείναμε εμείς να οργώνουμε τον κόσμο μεταφέροντας τις απαράμιλλες εικόνες του. Το Μέγαρο έγινε και μετά από αυτό καμιά εκατοστή συναυλίες ακόμη σε Αθήνα και επαρχία. Η χάρτινη ζωή μου οργανώθηκε. Τώρα συναντιόμαστε δισκογραφικά με τον Θάνο και πάλι, και μπορώ να ελπίζω ξανά. Από τον Μάρτιο του 2005 ταξιδεύω και δεν έχω πιάσει λιμάνι ούτε σκοπεύω, χάρη στον Μικρούτσικο. Πετάω τα λέπια από πάνω μου και προσπαθώ να ξαναχτίσω ό,τι διέλυσα. Αλλωστε στο έταξα, τούτο το ταξίδι δεν το χάνω με τίποτα. Σου χρωστάω πολλά και άλλα τόσα που δεν ξέρεις.»

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Έφηβα γεράκια

Κρυφτήκανε στη μουσική
να βρούνε τη γενιά τους,
τα ρούχα κόμποι ερωτικοί
στα άλυτα κορμιά τους.
Απ' τα σχολεία βγήκανε
και μπήκαν στα μπαράκια,
στους τοίχους χτυπηθήκανε
τα έφηβα γεράκια.

Απόψε ανοίξανε
με το Θεό παρτίδες,
τα χέρια τους απλώσανε
σα δίκοπες λεπίδες
και στου ζεϊμπέκικου
τον ανοικτό σταυρό τους,
απόψε παίρνουνε
κεφάλια στο χορό τους.

Κράτα, ρε φίλε, γερά.
Κράτα, ρε φίλε, γερά.

Στον πρώτο τους τον έρωτα
πήραν φωτιά. καήκαν,
έναν Αχέροντα
κολύμπησαν και βγήκαν.
Στο πρώτο αίμα τους
τη μάνα τους τρελάναν,
στην πρώτη αγάπη τους
σαν ήρωες πεθάναν.

Πονέσανε τα μάτια τους
όνειρα να θυμούνται,
φωτιά στα τσιγαράκια τους
γιατί τώρα φοβούνται.
Ποιου τραγουδιού η μοναξιά
μπορεί να σε γλιτώσει;
Ποιου κοριτσιού η σκοτεινιά
πάλι θα σε σκοτώσει;

Κράτα, ρε φίλε, γερά.
Κράτα, ρε φίλε, γερά.

Στον πρώτο τους τον έρωτα
πήραν φωτιά. καήκαν,
έναν Αχέροντα
κολύμπησαν και βγήκαν.
Στο πρώτο αίμα τους
τη μάνα τους τρελάναν,
στην πρώτη αγάπη τους
σαν ήρωες πεθάναν.

Κράτα, ρε φίλε, γερά.
Κράτα, ρε φίλε, γερά.
Κράτα, ρε φίλε, γερά.
Κράτα, ρε φίλε, γερά!

.-.-.-.

στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
cd: Θάλασσα στη σκάλα (1999)

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας - Aπουσία

Γυρίζω σπίτι μοναχός, άλλη μια νύχτα,
μια "καληνύχτα" σου, γυρεύω ο φτωχός,
ξεθεωμένος από ψέματα, παζάρια και καπνούς
όλα τ' αδέσποτα ρωτώ μήπως σε είδαν...
Πού να σε βρω;

Της αγάπης την ουσία,
την μετρώ στην απουσία
κι όλο γίνομαι κομμάτια,
πράσινα γλυκά μου μάτια...

Όσα κι αν ήξερα τα ξέχασα κοντά σου
και τη ματιά σου έχω μόνο φυλαχτό,.
μ' ένα χαμόγελο τα σύννεφα σκορπίζεις
και με φωτίζεις μ' ένα φως αληθινό...
Αληθινό!

Της αγάπης την ουσία,
την μετρώ στην απουσία
κι όλο γίνομαι κομμάτια,
πράσινα γλυκά μου μάτια

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
ερμηνεία: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
δίσκος: Παυσίλυπον (1996)

β' ερμηνεία: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
στο cd: Έχουν περάσει χρόνοι δέκα (2005)

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Πατρίδα

Λοιπόν αγρίεψε ο κόσμος σαν καζάνι που βράζει,
σαν το αίμα που στάζει, σαν ιδρώτας θολός.
Πότε πότε γελάμε, πότε κάνουμε χάζι
και στα γέλια μας μοιάζει να γλυκαίνει ο καιρός.
Mα όταν κοιτάζω τις νύχτες τις ειδήσεις να τρέχουν
ξέρω ότι δεν έχουν νέα για να μου πουν.
Ήμουν εγώ στη φωτιά κι ήμουν εγώ η φωτιά
είδα το τέλος με τα μάτια ανοιχτά.

Είδα τον πόλεμο φάτσα, τη φυλή και τη ράτσα
προδομένη από μέσα απ΄τους πιο πατριώτες
να 'χουν τη μάνα μου αιχμάλωτη με το όπλο στο στόμα
τα παιδιά τους στολίζουν σήμερα τη Βουλή.
Κάτω από ένα τραπέζι, το θυμάμαι σαν τώρα,
με μια κούπα σταφύλι στου βομβαρδισμού την ώρα
είδα αλεξίπτωτα χίλια στον ουρανό σαν λεκέδες
μου μιλούσε ο πατέρας μου να μη φοβηθώ.
"Κοίταξε τι ωραία που πέφτουν,
τι ωραία που πέφτουν....".

Είδα γονείς ορφανούς, ο ένας παππούς απ'τη Σμύρνη
στη Δράμα πρόσφυγας πήγε να βρει βουλγάρικη σφαίρα
κι ο άλλος Κύπριος φυγάς στο μαύρο τότε Λονδίνο
στα 27 του στα δύο τον κόψανε οι Ναζί.
Είδα μισή Λευκωσία, βουλιαγμένη Σερβία
στο Βελιγράδι ένα φάντασμα σ'άδειο ξενοδοχείο
αμερικάνικες βόμβες και εγώ να κοιμάμαι
αύριο θα τραγουδάνε στης πλατείας τη γιορτή.
Είδα κομμάτια το κρέας μες στα μπάζα μιας πόλης
είδα τα χέρια, τα πόδια, πεταμένα στη γη.
Είδα να τρέχουν στο δρόμο με τα παιδιά τους στον ώμο
κι εγώ τουρίστας με βίντεο και φωτογραφική.

Εδώ στην άσχημη πόλη που απ'την ανάγκη κρατιέται
ένας λαός ρημαγμένος μετάλλια ντόπα ζητάει Ολυμπιάδες
κι η χώρα ένα γραφείο τελετών.
Θα σου ζητήσω συγγνώμη που σε μεγάλωσα εδώ.
Τους είχα δει να γελάνε οι μπάτσοι
κι απ'την Ομόνοια να πετάν' δακρυγόνα στο πυροσβεστικό
στο παράθυρο εικόνισμα άνθρωποι σαν λαμπάδες
και τα κανάλια αλλού να γυρνούν το φακό.
Και είδα ξεριζωμένους να περνούν τη γραμμή
για μια πόρνη φτηνή ή για καζίνο και πούρα.
Έτσι κι αλλιώς μπερδεμένη η πίστη μας,η καημένη,
ο Σολωμός με Armani και την καρδιά ανοιχτή.

Δεν θέλω ο εαυτός μου να 'ναι τόπος δικός μου
ξέρω πως όλα αν μου μοιάζαν, θα 'ταν αγέννητη η γη
δε με τρομάζει το τέρας ούτε κι ο άγγελός μου
ούτε το τέλος του κόσμου.
Με τρομάζεις εσύ.
Με τρομάζεις,ακόμα, οπαδέ της ομάδας
του κόμματος σκύλε, της οργάνωσης μάγκα
διερμηνέα του Θεού, ρασοφόρε γκουρού
τσολιαδάκι φτιαγμένο, προσκοπάκι χαμένο
προσεύχεσαι και σκοτώνεις
τραυλίζεις ύμνους οργής
Έχεις πατρίδα το φόβο, γυρεύεις να βρεις γονείς
μισείς τον μέσα σου ξένο.
Κι όχι, δεν καταλαβαίνω
δεν ξέρω πού πατώ και πού πηγαίνω.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης
cd: Νεροποντή (2009)

- Ο Αλκίνοος ερμηνεύει το μικρό αυτό διαμάντι μέσα στο άδειο πατρικό του στη Λευκωσία, κοντά στην Πράσινη Γραμμή. Δυνατό και αυτοβιογραφικό, σε μια εκτέλεση καθηλωτική που ξεκινά χαμηλόφωνα και μεσα από ένα διαρκές κρεσέντο αναμνήσεων, εικόνων και αισθημάτων, φτάνει στο εκρηκτικό φινάλε. Απόσπασμα από το μουσικό οδοιπορικό "Μεσόγειος" του Κωστή Μαραβέγια στην ΕΤ1, που ήταν αφιερωμένο στην Κύπρο. Ολόκληρο το ντοκιμαντέρ εδώ.

- Πλατεία Συντάγματος Τετάρτη 15/6/11 μετά από μια μεγαλειώδη συγκέντρωση και αποκλεισμό της Βουλής και παρά τα χτυπήματα της Αστυνομίας, οι συγκεντρωμένοι δεν αποχωρούσαν από την πλατεία...

- Στη συναυλία της Ελένης Τσαλιγοπούλου & φίλων στο Λυκαβηττό 24-06-2011

- Στη συναυλία ενάντια στην αστυνομική βία, στις 19 Δεκέμβρη 2008 στα Προπύλαια.

Βαγγέλης Γερμανός - Μάσκες

Σίδερα, κοτρόνια, βρέχει ο ουρανός,
βρόντα το ταμπούρλο σου αρκουδιάρη,
προκοπή δεν έχω κι είμαι μοναχός,
σ' αυτό τον κόσμο τον ζηλιάρη...

Είχα ένα φίλο, φίλο καρδιακό,
ξενύχτι, γλέντι και σεργιάνι,
πελώριο κι αχόρταγο θεριό,
τον ρούφηξε της πόλης το ποτάμι...

Κίτρινα μάτια, στόματα φαρδιά,
τίποτα δεν πήρατε χαμπάρι,
το δρόμο αφήνω, χάνομαι στα στενά,
παρέα μ' ένα σκουπιδιάρη...

Φύσηξε αγέρι, φύσηξε βροχή,
κι εγώ γυρίζω σαν τσακάλι,
άσχημη μάλλον διάλεξα εποχή,
μες στο κενό και μες στη ζάλη...

Φουρτουνιασμένη, στείρα μου πηγή,
αόρατε, μαύρε καβαλάρη,
το καρναβάλι τέλειωσε κι αυτοί,
μάσκες πουλάνε στο παζάρι...

Λαβύρινθο και πόρτα μυστική,
σκάβω στο χώμα σαν σκαθάρι,
άσχημη μάλλον διάλεξα εποχή,
μάσκες πουλάνε στο παζάρι...

Άσχημη μάλλον διάλεξα εποχή,
μάσκες πουλάνε στο παζάρι...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Βαγγέλης Γερμανός
δίσκος: Τα μπαράκια (1981)

β' ερμηνεία: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
cd: Στον Βαγγέλη με αγάπη - 16 πειραγμένα τραγούδια του Βαγγέλη Γερμανού (19/5/1998)

γ' ερμηνεία: Μπάμπης Στόκας
cd: Τραγουδήστε μην ντρέπεστε! (7/2008)

Βαγγέλης Γερμανός - Είσ' ένας διάβολος

Όλο το βράδυ σαν σκυλί σε καρτερώ,
το ρημαγμένο μου κορμί να ζωντανέψεις,
κόντρα στο ψέμα μου παλεύω με τις λέξεις,
εισ' ένας διάβολος, είσ' ένας διάβολος...
Με την αγάπη μου σου κάπνισε να παίξεις,
είσ' ένας διάβολος που ροκανίζει το φτωχό μου το μυαλό...

Σκαρφαλωμένη στο ψηλό σου το σκαμνί,
το φιλντισένιο σου τσιγάρο σ' ένα τάσι,
σ' όποιον νομίζεις πως μπορεί να σε χορτάσει,
το μάτι παίζεις, το μάτι παίζεις...
Κι όταν στο σώμα σου γυμνός θα ξαποστάσει,
σαν αμαζόνα του λογχίζεις το κορμί...

Ω! Πως φοβάμαι τον ψηλό με τα γυαλιά,
υπνωτισμένος σε κοιτούσε χίλια βράδια,
λεφτά και ρούχα ξεφορτώθηκε στα ζάρια,
για το χατήρι σου, για το χατίρι σου...
Από τα κρύσταλλα του νου ως τα σκοτάδια,
απογειώθηκε και μπήκε σε τροχιά...

Μα όμως πρόσεξε κι εσύ να μη βρεθείς,
στην εξορία που με δίκασες να ζήσω,
πόρτες θα κλείνουνε καθώς θα μένεις πίσω,
χωρίς αγάπη, χωρίς αγάπη...
Τα ανεξίτηλα σημάδια σου θα σβήσω,
σα χαλικάκι μες στο ρεύμα θα χαθείς...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Βαγγέλης Γερμανός
δίσκος: Τα μπαράκια (1981)

Αλίκη Βουγιουκλάκη - Πόσο σ' αγαπώ

Έλα να σου δείξω τις τριανταφυλλιές
τα πράσινα, τα κόκκινα, τα σπίτια, τις αυλές.

Πόσο σ' αγαπώ, πουλάκι του δρόμου,
πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ
Έλα να σου πω αγόρι γλυκό μου
πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ.

Έλα να σου μάθω, πως είναι το φιλί,
σαν κόκκινο τριαντάφυλλο και σαν ανατολή

Πόσο σ' αγαπώ, πουλάκι του δρόμου,
πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ
Έλα να σου πω αγόρι γλυκό μου
πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ.

Έλα να σου δείξω το στάχυ το ξανθό
τ' αστέρια που σωπαίνουνε για ν' αποκοιμηθώ

Πόσο σ' αγαπώ, πουλάκι του δρόμου,
πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ
Έλα να σου πω αγόρι γλυκό μου
πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ.

.-.-.-.

στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
μουσική: Μάνος Λοΐζος
ερμηνεία: Αλίκη Βουγιουκλάκη
από την ταινία "Η Αλίκη δικτάτωρ" (1972)

Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Παραπονιάρικό μου

Ό,τι κι αν έχεις στην καρδιά,
να μου το λες μικρό μου
κι όχι να κάθεσαι να κλαις,
παραπονιάρικό μου...

Και αν σε πίκρανα εγώ,
με τον εγωισμό μου,
συμπάθησέ με και μην κλαις,
παραπονιάρικό μου...

Απόψε θα 'ρθω να στο πω,
πως σ' αγαπώ μικρό μου
και μην κρυφοστενάζεις πια,
παραπονιάρικό μου...

.-.-.-.

στίχοι: Γιάννης Λελάκης
μουσική: Απόστολος Χατζηχρήστος, Σμυρνιωτάκι
ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
δίσκος 45 στροφών (1962) 
a' εκτέλεση: Απόστολος Χατζηχρήστος (Σμυρνιωτάκι, δίσκος 78 στροφών, 1938)
Άλλες ερμηνείες:

εδώ από την ταινία "Εμείς τα μπατιράκια" (1963)


Γιώργος Νταλάρας (50 χρόνια ρεμπέτικο τραγούδι, 1975)

κι εδώ με τον Γιάννη Κότσιρα από το cd "Live 2010"

Απόστολος Χατζηχρήστος - Παραπονιάρικό μου

Ό,τι κι αν έχεις στην καρδιά,
να μου το λες μικρό μου
κι όχι να κάθεσαι να κλαις,
παραπονιάρικό μου...

Και αν σε πίκρανα εγώ,
με τον εγωισμό μου,
συμπάθησέ με και μην κλαις,
παραπονιάρικό μου...

Κι απόψε θα 'ρθω να στο πω,
πως σ' αγαπώ μικρό μου
και μην κρυφοστενάζεις πια,
παραπονιάρικό μου...

.-.-.-.

στίχοι: Γιάννης Λελάκης
μουσική: Απόστολος Χατζηχρήστος (Σμυρνιωτάκι)
a' εκτέλεση: Απόστολος Χατζηχρήστος (Σμυρνιωτάκι, δίσκος 78 στροφών, 1938)

(άλλες ερμηνείες)

Γιάννης Κότσιρας - Σ΄αγαπάω

Θα περάσει, το ξέρω θα περάσει
κι αυτή η νύχτα που διαβόλια μ' έχουν πιάσει,
μα φοβάμαι πως κι απόψε αν δε σε δω,
κάποια τρέλα θα κάνω και θα’ρθω...

Δε με πίστεψες ποτέ,
δε με άφησες καημέ,
να σου δείξω το πόσο σ'αγαπάω.
Δε σε χόρτασα κι εγώ
και σε έχω σαν θεό
κι όπου πάω μαζί σε κουβαλάω.
Σ' αγαπάω!

Θα γελάσει, το ξέρω θα γελάσει,
η ψυχή μου κάποια μέρα θα γελάσει
και θα είναι εκείνη η μέρα που θα ’ρθεις,
σαν τραγούδι ξεχασμένο να με βρείς...

Δε με πίστεψες ποτέ,
δε με άφησες καημέ,
να σου δείξω το πόσο σ'αγαπάω.
Δε σε χόρτασα κι εγώ
και σε έχω σαν θεό
κι όπου πάω μαζί σε κουβαλάω.
Σ' αγαπάω!

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Στέλιος Ρόκκος
ερμηνεία: Γιάννης Κότσιρας
cd: Ταξίδια φιλιά (2006)

εδώ, ζωντανή ηχογράφηση από το cd "Live 2010"

Γιάννης Κότσιρας - Έλα και κόψε με στα δυό

Φυσάει αέρας, αέρας λυσσασμένος,
βαθιά τα χέρια μου στις τσέπες του καημού...
Χωρίς εσένα πια γυρίζω παγωμένος,
με τα σημάδια του αποχωρισμού...

Έλα και κόψε με στα δυο,
με μια ματιά μαχαίρι ματωμένο,
δύο φορές να σ΄αγαπώ,
και δυο ζωές για να σε περιμένω...

Μεσ΄τη βροχή χαρτί τσαλακωμένο,
λόγια που γράφαμε και τώρα έχουν σβηστεί...
Για δυο ζωές εγώ θα περιμένω,
να ξαναγράψουμε σ΄ένα λευκό χαρτί...

Έλα και κόψε με στα δυο,
με μια ματιά μαχαίρι ματωμένο,
δύο φορές να σ΄αγαπώ,
και δυο ζωές για να σε περιμένω...

.-.-.-.

στίχοι: Βασίλης Μακριμίχαλος & Γιάννης Κότσιρας
μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
ερμηνεία: Γιάννης Κότσιρας
cd: Ταξίδια φιλιά (2006)

εδώ, ζωντανή ηχογράφηση από το cd "Live 2010"

Μανώλης Λιδάκης - Δεν είσαι πουθενά

Είπα να γράψω ένα τραγούδι
και ήρθες στο νου μου εσύ
είπα να κόψω ένα λουλούδι
κι ήρθες στο νου μου πάλι εσύ.

Σε ψάχνω μες στον κόσμο
δεν είσαι πουθενά
ανάβω όλα τα φώτα
και είναι σκοτεινά.

Έφυγες δίχως ένα γεια σου
χωρίς εξήγηση
κι έμεινα με το άρωμά σου
και με πικρή τη θύμηση.

Σε ψάχνω μες στον κόσμο
δεν είσαι πουθενά
ανάβω όλα τα φώτα
και είναι σκοτεινά.

.-.-.-.

   
στίχοι, μουσική: Βάσω Αλαγιάννη
ερμηνεία: Μανώλης Λιδάκης
δίσκος: Τέσσερις κύκλοι τραγουδιών (1995)
β' κυκλοφορία: Σαν παλιό κρασί (1999) 

Εκείνος + Εκείνος - Τα λόγια κομμάτια

Κοιτάς μ' ένα βλέμμα φωτιά να χάνεις τα τρένα,
τα όνειρα γίναν σιωπές, βαγόνια αραγμένα.
Δεν είναι που όλα πήγαν στραβά, τη μοναξιά δε φοβάσαι,
τα λόγια που πίστεψες δε θες να θυμάσαι...

Τα λόγια κομμάτια,
καπνός οι στιγμές,
τα λόγια θα μείνουνε λόγια,
άλλα λόγια δε θες!

Γυρεύεις στο σκοτάδι ένα φως, η ανάσα σου τρέχει,
σε πνίγει του κόσμου η βουή, που τέλος δεν έχει.
Μαζί του σε παίρνει ο καιρός, οι εικόνες αλλάζουν,
στα χείλη παγώνει η φωνή κι οι λέξεις διστάζουν...

Τα λόγια κομμάτια,
καπνός οι στιγμές,
τα λόγια θα μείνουνε λόγια,
άλλα λόγια δε θες!

.-.-.-.

στίχοι: Κώστας Λογοθετίδης
ερμηνεία: Νίκος Καλλίνηςμουσική: Εκείνος + Εκείνος
(Νίκος Καλλίνης τραγούδι, κιθάρα, Κώστας Λογοθετίδης πλήκτρα)
cd: Ένα ρόδο κι ένα αγκάθι (2000)

Μιλτιάδης Πασχαλίδης - Πεθαμένες καλησπέρες

Με τραγούδια λυπημένα
ανταμώναμε τα βράδια
και με χάδια κουρασμένα
απ' της μέρας τα σημάδια

Τα τσιγάρα μοιρασμένα
η κιθάρα δανεική
όνειρα μπογιατισμένα
σε μι' ασπρόμαυρη ζωή

Τώρα πάψαν τα τραγούδια
ξέβαψαν τα χρώματα
δρόμοι και παλιές πλατείες
άλλαξαν ονόματα

Κι άμα δω κανένα φίλο
τρέμω μη με θυμηθεί
πεθαμένες καλησπέρες
δε γουστάρω να μου πει

Μού 'χες πει πως όλα αλλάζουν,
τρομαγμένα και βουβά
κι ό,τι πιότερο αγαπάμε
μας πληγώνει πιο βαθιά

Μού 'χες πει πως όλα αλλάζουν
φτάνει μόνο μια αφορμή
μα τα δυό σου μάτια μοιάζουν
φάροι σ' άγονη γραμμή

Κι άμα δω κανένα φίλο
τρέμω μη με θυμηθεί
πεθαμένες καλησπέρες
δε γουστάρω να μου πει

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
cd: Παραμύθι με λυπημένο τέλος - 1995
β' ερμηνεία από τον Δημήτρη Μητροπάνο στο cd Του έρωτα και της φυγής - 1998


γ' εκτέλεση από τον Πασχαλίδη στο cd: Έχουν περάσει χρόνοι δέκα - 2005

Έλενα Παπαρίζου - Να ξυπνάω και να 'μαι μαζί σου

Δίπλα μου να 'σαι αν θέλεις
κι αν με νοιάζεσαι
μη με φοβάσαι δεν ξέρεις
δε φαντάζεσαι

Έχω περάσει από δύσκολους δρόμους

έχω κεράσει του κόσμου τους πόνους
αν με γνωρίσεις και αν με κρατήσεις
θα δεις
Από παιδί με σιωπές μεγαλώνω
μέτρα να δεις από χρόνο σε χρόνο
πόσο αλλάζω τα πάντα ετοιμάζω να 'ρθεις
εδώ να ζεις

Να ξυπνάω και να 'μαι μαζί σου
να 'μαι εγώ το φιλί της ζωής σου
να 'μαι η μόνη αγάπη σου αν μπορείς
εδώ να ζεις
Να ξυπνάω και να 'μαι μαζί σου
να 'μαι εγώ το φιλί της ζωής σου
μη το φοβηθείς
εδώ να ζεις

Όποια ζωή και αν έχεις διαλέξει
ας την αγάπη σαν αίμα να τρέξει
ήρθε νομίζω η στιγμή πια εδώ να 'ρθεις
Δεν είναι τύχη που σ' έχω γνωρίσει
ούτε απ' ανάγκη σε έχω αγαπήσει
ήρθε νομίζω η στιγμή πια εδώ να 'ρθεις

Σε θέλω να ζήσω μαζί σου
ορκίσου εδώ να ζεις

Έχω περάσει από δύσκολους δρόμους
έχω κεράσει του κόσμου τους πόνους
αν με γνωρίσεις και αν με κρατήσεις
θα δεις
Έχουμε ίδιες πληγές απ' το ψέμα
ίδια εμείς μοναξιά μες στο βλέμμα
που όλο αλλάζει τα πάντα σου τάζει να 'ρθεις
εδώ να ζεις

Να ξυπνάω και να 'μαι μαζί σου
να 'μαι εγώ το φιλί της ζωής σου
να 'μαι η μόνη αγάπη σου αν μπορείς
εδώ να ζεις
Να ξυπνάω και να 'μαι μαζί σου
να 'μαι εγώ το φιλί της ζωής σου
μη το φοβηθείς
εδώ να ζεις

Δίπλα μου να 'σαι αν θέλεις κι αν με νοιάζεσαι
μη με φοβάσαι δεν ξέρεις δεν φαντάζεσαι

Όποια ζωή και αν έχεις διαλέξει
ας την αγάπη σαν αίμα να τρέξει
ήρθε νομίζω η στιγμή πια εδώ να 'ρθεις
Δεν είναι τύχη που σ' έχω γνωρίσει
ούτε απ' ανάγκη σε έχω αγαπήσει
ήρθε νομίζω η στιγμή πια εδώ να 'ρθεις

Σε θέλω να ζήσω μαζί σου
ορκίσου εδώ να ζεις

.-.-.-.

στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
ερμηνεία: Έλενα Παπαρίζου
cd: Μαζί σου (cd single, 2007)

Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, (?) - Ερωτικό

-Θα σκάψω γη και ουρανό,
θάλασσες θα γυρίσω
να 'βρω τ' αθάνατο νερό
να 'ρθω να σε ραντίσω.
-Μαντήλι νά 'χεις φυλαχτό
θα σου χρυσοκεντήσω
πάνω του να ιστορήσω
πόσο σ' αγαπώ.

-Όλα τα δώρα των θεών
σου χάρισαν οι Μοίρες.
Ό,τι ποθούσες στη ζωή
απλόχερα το πήρες.
Κι αν μ' αγαπάς αληθινά
ήλιε μου και φεγγάρι,
θά 'χω και γω λίγο απ' το φως
και τη δική σου χάρη.

-Υφαίνω μόνη ολημερίς,
τη νύχτα το ξηλώνω
η σκέψη σου είναι πυρκαγιά
κι εκεί σε ανταμώνω.
-Πάνω στα κάστρα τ' ουρανού
τ' αστέρια θα τρυγήσω
να σε χρυσοστολίσω,
κόρη του δειλινού.

-Όλα τα δώρα των θεών
σου χάρισαν οι Μοίρες.
Ό,τι ποθούσες στη ζωή
απλόχερα το πήρες.
Μα, αν μ' αγαπάς αληθινά
ήλιε μου και φεγγάρι,
θά 'χω και γω λίγο απ' το φως
και τη δική σου χάρη.

.-.-.-.

στίχοι: Γιώργος Κορδέλλας
μουσική: Κώστας Χαριτάτος
ερμηνεία: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, (Άγνωστη)

από την τηλεοπτική σειρά "Μυστικά και λάθη" (Alpha 2003-2004)

Τρίφωνο - Ερωτικό

-Θα σκάψω γη και ουρανό,
θάλασσες θα γυρίσω
να 'βρω τ' αθάνατο νερό
να 'ρθω να σε ραντίσω.
-Μαντήλι νά 'χεις φυλαχτό
θα σου χρυσοκεντήσω
πάνω του να ιστορήσω
πόσο σ' αγαπώ.

-Όλα τα δώρα των θεών
σου χάρισαν οι Μοίρες.
Ό,τι ποθούσες στη ζωή
απλόχερα το πήρες.
Κι αν μ' αγαπάς αληθινά
ήλιε μου και φεγγάρι,
θά 'χω και γω λίγο απ' το φως
και τη δική σου χάρη.

-Υφαίνω μόνη ολημερίς,
τη νύχτα το ξηλώνω
η σκέψη σου είναι πυρκαγιά
κι εκεί σε ανταμώνω.
-Πάνω στα κάστρα τ' ουρανού
τ' αστέρια θα τρυγήσω
να σε χρυσοστολίσω,
κόρη του δειλινού.

-Όλα τα δώρα των θεών
σου χάρισαν οι Μοίρες.
Ό,τι ποθούσες στη ζωή
απλόχερα το πήρες.
Μα, αν μ' αγαπάς αληθινά
βιάσου και μην αργήσεις
μες στων μνηστήρων τον κλοιό
μονάχη μη μ' αφήσεις.

.-.-.-.

στίχοι: Γιώργος Κορδέλλας
μουσική: Κώστας Χαριτάτος
ερμηνεία: Δημήτρης Υφαντής & Ερωφίλη ( Ντουέτο / Τρίφωνο)
cd: Μυστικά και λάθη (20

Κωστής Μαραβέγιας - Δεν ζητάω πολλά

Ξανάρθες ξημερώματα,
πριν σβήσουνε τ'αστέρια
και πριν προλάβω να σε δω
με πήρανε αιχμάλωτο,
ξανά, τα δυο σου χέρια

Ξανάρθες ξημερώματα
και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή
και με το φως πεθαίνει

Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μια φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι...

Ξανάρθες ξημερώματα
κι όλο και με φιλούσες
κι όλη την ώρα έψαχνα
να δω μέσα στα μάτια σου,
μα εσύ δε με κοιτούσες

Ξανάρθες ξημερώματα
και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή
και με το φως πεθαίνει

Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μια φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι...

.-.-.-.

στίχοι: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος
μουσική, ερμηνεία: Κωστής Μαραβέγιας
cd: Maraveyas ilegal (2007)

Πέγκυ Ζήνα - Δυστυχώς

Ήρθες ξαφνικά σαν αέρας που ήρθε να με πάρει
όνειρα μισά που δεν περίμενα να δω
μες στον ουρανό περπατούσες δίπλα στο φεγγάρι
μες στον ουρανό κάθε βράδυ σε ζητώ

Έχει σύννεφα απόψε δε μπορώ τα μάτια σου να δω
τη ζωή μου έλα και κόψε δυστυχώς ακόμα σ' αγαπώ
Έχω πει σ' όλο τον κόσμο ότι δε σε θέλω άλλο πια
κι όσο θέατρο κι αν παίζω δυστυχώς σε σκέφτομαι ξανά

Χρόνια τριγυρνώ περιφέρομαι μες στη ζωή σου
δε σε συγχωρώ που μ' αφήνεις στα σκαλιά
χρόνια προσπαθώ φυλακή να βάλω το φιλί σου
κι όλο ξεγλιστρά η γλυκιά σου αγκαλιά

Έχει σύννεφα απόψε δε μπορώ τα μάτια σου να δω
τη ζωή μου έλα και κόψε δυστυχώς ακόμα σ' αγαπώ
Έχω πει σ' όλο τον κόσμο ότι δε σε θέλω άλλο πια
κι όσο θέατρο κι αν παίζω δυστυχώς σε σκέφτομαι ξανά

.-.-.-.

στίχοι,  μουσική: Γιώργος Μουκίδης
ερμηνεία: Πέγκυ Ζήνα
cd: "Μαζί σου" (2003)

Μαρία Φαραντούρη - Σαν τον μετανάστη

Σαν τον μετανάστη στη δική σου γη,
μέρα νύχτα λύνεις, δένεις την πληγή
κι όλα γύρω ξένα κι όλα πετρωμένα
και δεν ξημερώνει να 'ρθει χαραυγή...

Στράγγισε η ζωή σου που αιμορραγεί,
κάθε ώρα τρόμος, πόνος και κραυγή
και σ' ακούν οι ξένοι κι ο αδελφός σωπαίνει
αχ δεν είναι άλλη πιο βαθιά πληγή...

Σύρμα κι άλλο σύρμα και χοντρό γυαλί,
μάτωσε ο ήλιος την ανατολή,
κλαις κι αναστενάζεις, λευτεριά φωνάζεις,
μα η ελπίδα μαύρο, άπιαστο πουλί...

.-.-.-.

στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
μουσική: Zulfi Livaneli
ερμηνεία: Μαρία Φαραντούρη, β' φωνή  Zulfi Livaneli
δίσκος: Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδά Λιβανελί (1982)

Μάρθα Μαυροειδή, Κώστας Σιδέρης - Η κιθάρα μου να σπάσει

Μενεξέδες και ζουμπούλια και θαλασσινά πουλιά,
άμα δείτε το πουλί μου, χαιρετίσματα πολλά.

Ίβαλα, ίβαλα, ωωω, πάμε γιαλό γιαλό.
Ίβαλα, ίβαλα, ωωω, μόνο εσέν' αγαπώ.

Η κιθάρα μου να σπάσει κι οι χορδές της να σχιστούν,
και τα χέρια που την παίζουν, σαν κεριά να μαραθούν.

Ίβαλα, ίβαλα, ωωω, πάμε γιαλό γιαλό,
Ίβαλα, ίβαλα, ωωω, μόνο εσέν' αγαπώ.

.-.-.-.

Παραδοσιακό Ιθάκης / διασκευή: Χειμερινοί κολυμβητές
ερμηνεία: Μάρθα Μαυροειδή, Κώστας Σιδέρης
cd: 23 κόκκινα φώτα (2009)

Σανάδες - Καληνύφτα

Ti en glicea tusi nifta ti en o ria
C'evo e pplonno penseonta 'ss esena
c' ettu -mpi 's ti ffenestra-ssu, aga pi-mu
tis kardia-mmu su nifto ti ppena.

La la la la la lalero, la la la la la la la...

Evo penta se sena penso
jati sena, fsixi-mmu, 'gapo
ce pu pao, pu sirno, pu steo
's ti kkardia panta sena vasto.

La la la la la lalero, la la la la la la la...

Kali nifta Se finno ce pao
plaia 'su ti 'vo pirta priko
ma pu-pao, pu sirno, pu steo
's ti kkardia panta sena vasto.

La la la la la lalero, la la la la la la la...

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

Τι έν γκλυτσέα τούση νύφτα τι έν ώρια
τσ' εβώ ε πλώνω πενσέοντα σε σένα
τσ' ετού μπει στη φενέστρα σου αγάπη μου
της καρδίας μου σου 'νοίφτω την πένα

Λαλαλαλαλέρο...

Εβώ πάντα σ' εσένα πενσέω
γιατί σένα φσυχή μου 'γαπώ
τσαι που πάω που σύρνω που στέω
στην καρδιά μου πάντα σένα βαστώ

Λαλαλαλαλέρο...

Καληνύφτα σε ΄φήνω και πάω
πλάια σου 'τι 'βω πίρτα πρικό
τσαι που πάω που σύρνω που στέω
στην καρδιά μου πάντα σένα βαστώ

Λαλαλαλαλέρο...

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

Τι γλυκιά είναι τούτη η νύχτα, τι ωραία
και γώ δεν ξαπλώνω σκεφτόμενος εσένα
και να μπει στο παραθύρι σου, αγάπη μου,
της καρδιας μου σου στέλνω τον πόνο

Λαλαλα λαλα λερο…

Εγώ πάντα εσένα σκέφτομαι,
γιατί εσένα, ψυχή μου, αγαπώ
και όπου κι αν πάω, όπου μένω, όπου σταθώ
στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ

Λαλαλα λαλα λερο…

Καληνύχτα σε αφήνω και πάω
πλάγιασε εσύ και εγώ φεύγω θλιμένος
μα όπου κι αν πάω, όπου μένω, όπου σταθώ
στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ

Λαλαλα λαλα λερο…

.-.-.-.

Παραδοσιακό Κάτω Ιταλίας / διασκευή: Χαΐνηδες
στίχοι, μουσική: Vito Domenico Palumbo (1856-1918 από το χωριό Καλημέρα, Νότια Ιταλία)
ερμηνεία: Σανάδες / φωνητικά: Δημήτρης Ζαχαριουδάκης
[Οι Σανάδες είναι: Μάτα Κούρτη, Μάρθα Μαυροειδή, Σπυριδούλα Μπάκα, Μαρία Σταύρακα, Μαρία Μελαχροινού, Μαριαστέλλα Τζανουδάκη, Σοφία Σαρρή, Μαρία Κώτη, Αγγελική Τουμπανάκη (τραγούδι, νταούλι)]
cd: Η κάθοδος των σαλτιμπάγκων (2008, ζωντανή ηχογράφηση από το "Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη" στις 17 Ιουλίου 2008)

Κόμης Χ, Ελένη Τσαλιγοπούλου - Σταμάτα να μου λες

Κοίτα με, έι, είμαι ακόμα εγώ, είμαι ακόμα εδώ
Για αυτό σταμάτα να μου λες, "εγώ σ’ αγάπησα εδώ"
Δε θα πάω μακριά, ειλικρινά δεν θα πάω μακριά
Για αυτό σταμάτα να μου λες,"εγώ σ’ αγάπησα εδώ"
Γιατί εγώ ακόμα σ’ αγαπώ ακόμα σε πονώ
Ακόμα νιώθω την ανάσα σου χωρίς να είσαι εδώ
Για αυτό σταμάτα να μου λες, "εγώ σ’ αγάπησα εδώ"
Γιατί εγώ ακόμα σ’ αγαπώ ακόμα σε πονώ
Σε χρειάζομαι εδώ, ναι

Φεύγω μα δεν θα πάω μακριά
Το ξέρω πως δεν θα είναι όπως παλιά τα πράγματα
Μα, άκουσε με καλά ειλικρινά τα σημάδια κάνε ακόμα ελεύθερα
Και πίσω μη κοιτάς, όλα είναι μπροστά για μας, μη κολλάς
Γιατί όταν σ’ έχω αγκαλιά, είμαι σ’ ένα όνειρο με τα μάτια ανοιχτά
Και μπορώ να γράψω εκατό τραγούδια, μα δεν θα’ ναι αρκετά, για σένα
Τόσο μοναδική, δίπλα σου η μουσική γίνετε πιο ρυθμική
Δίπλα σου η μέρα τώρα μοιάζει πιο φωτεινή
δίπλα σου, θέλω να μείνω εκεί, καρδιά μου
Έλα μη με παιδεύεις με μπερδεύεις, ξέρεις πως κι εσύ με θέλεις
Και το πιο σημαντικό, ξέρεις πώς να μ’ αντέχεις,
η φωνή σου μελωδία αν το πεις με χορεύεις

Για αυτό σταμάτα να μου λες, "εγώ σ’ αγάπησα εδώ"
Γιατί εγώ ακόμα σ’ αγαπώ, ακόμα σε πονώ
Ακόμα νιώθω την ανάσα σου χωρίς να είσαι εδώ
Για αυτό σταμάτα να μου λες, "εγώ σ’ αγάπησα εδώ"
Γιατί εγώ ακόμα σ’ αγαπώ, ακόμα σε πονώ
Σε χρειάζομαι εδώ

Σε παρακαλώ, ενόχλησε με, σαν μικρό παιδί μάλωσέ με
Αν κάτι χρειαστείς, φώναξε με, διψάω για σένα, πότισε με
Για αυτό κατάλαβε με, δεν πρόκειται να αλλάξω
Μα έχω κάτι άλλο παραπάνω να ψάξω
Να αρπάξω, το κάτι μεγάλο τώρα να πράξω
Ό,τι σου ‘τάζα παλιά πάλι θα σου τάξω
Είμαι ακόμα εδώ, είμαι ακόμα εγώ
Το μόνο που ζήτησα, να ‘σαι κι εσύ εδώ
Θυμάσαι, είχαμε φτιάξει έναν παράδεισο μικρό
Η Εύα μου εσύ, πάντα ο Αδάμ εγώ
και καμία μηλιά δεν θα μας βάλει σε πειρασμό
Μόνοι μας εμείς οι δυο, όλος ο κόσμος αυτό
Και ήταν αρκετό, το μόνο σημαντικό,
το πρώτο και τελευταίο πράγμα στο μυαλό

Για αυτό σταμάτα να μου λες, "εγώ σ’ αγάπησα εδώ"
Γιατί εγώ ακόμα σ’ αγαπώ, ακόμα σε πονώ
Ακόμα νιώθω την ανάσα σου χωρίς να είσαι εδώ
Για αυτό σταμάτα να μου λες, "εγώ σ’ αγάπησα εδώ"
Γιατί εγώ ακόμα σ’ αγαπώ, ακόμα σε πονώ
Σε χρειάζομαι εδώ

Είχα για σπίτι την δικιά σου αγκαλιά,
πάντα σου ‘λεγα λόγια όμορφα γλυκά
Είχα όνειρα που έκανες πραγματικά,
είμαι εκείνος που αγάπησες και τώρα σου ζητά
να πάμε ακόμα πιο μακριά, λίγο πιο ψηλά,
η ζωή μας το χρωστά
Μα αν δεν το θέλεις εσύ πραγματικά,
το σέβομαι, θα μου λείψεις, αληθινά

Για αυτό σταμάτα να μου λες, "εγώ σ’ αγάπησα εδώ"
Γιατί εγώ ακόμα σ’ αγαπώ, ακόμα σε πονώ
Ακόμα νιώθω την ανάσα σου χωρίς να είσαι εδώ
Για αυτό σταμάτα να μου λες, "εγώ σ’ αγάπησα εδώ"
Γιατί εγώ ακόμα σ’ αγαπώ, ακόμα σε πονώ
Σε χρειάζομαι εδώ

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: DJ Rico (Βαγγέλης Σερίφης), (Κώστας Λειβαδάς)
ερμηνεία: Κόμης Χ (Λευτέρης Παναγιωτίδης), (Ελένη Τσαλιγοπούλου)
cd: Σταμάτα να μου λες (cd single, 2009)

Ελένη Τσαλιγοπούλου - Εγώ σ' αγάπησα εδώ

Εγώ σ' αγάπησα εδώ,
πού να 'σαι τώρα, πού γυρνάς;
Σε ποιο καινούργιο ουρανό χρώματα κλέβεις;
Ένιωσες πάλι τα φτερά,
τι σου 'βαλε ξανά φωτιά;
Σε ποιο λιμάνι, ποιο σταθμό, καρδιά γυρεύεις;

Πώς να κρατήσει το κορμί απόψε η νύχτα,
τώρα ο κόσμος έχει χάσει μια στροφή...
Εγώ δε μίλησα, για θαύματα δεν είπα...
Δε σου στάθηκε κανένας πιο πολύ

Εγώ σ' αγάπησα εδώ
με τα φεγγάρια της βροχής.
Περίμενες τόσο καιρό να ξαποστάσεις...
Έφτανε να χαμογελάς,
να σε κοιτάζω όταν ξυπνάς...
Κι ούτε που σκέφτηκα ποτέ πως θα ξεχάσεις...

Πώς να κρατήσει το κορμί απόψε η νύχτα,
τώρα ο κόσμος έχει χάσει μια στροφή...
Εγώ δε μίλησα για θαύματα, δεν είπα...
Δε σου στάθηκε κανένας πιο πολύ

Παραμυθάκι μου σκληρό,
όπου κι αν είσαι και γυρνάς,
για μένα εκεί να μη ρωτάς,
εγώ σ' αγάπησα εδώ...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Κώστας Λειβαδάς
ερμηνεία: Ελένη Τσαλιγοπούλου
cd: Χρώμα (2003)

Ειρήνη Κριμιτζά - Συρτός κοτσάτος

Πρώτη και κρυφή χαρά μου
κρίμας να 'σαι μακριά μου,
κρίμας να 'σαι μακριά μου,
πρώτη και κρυφή χαρά μου.

Ο έρωτάς μου είναι παλιός
και δεν μπορώ να κάμω αλλιώς
και δεν μπορώ να κάμω αλλιώς,
ο έρωτάς μου είναι παλιός

Ως πότε ζεις και ζω κι ε(γ)ώ
θα σ' αγαπώ, μα το θεό,
θα σ' αγαπώ μα το θεό,
ως πότε ζεις και ζω κι εώ.

Ο έρωτας τση κοπελιάς,
έχει την πίκρα τση ελιάς,
έχει την πίκρα τση ελιάς,
ο έρωτας τση κοπελιάς.

Ο έρωτας του κοπελιού,
έχει τη γλύκα του μελιού,
έχει τη γλύκα του μελιού,
ο έρωτας του κοπελιού.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Παραδοσιακό Απεράθου Νάξου
ερμηνεία: Ειρήνη Κριμιτζά
το βίντεο είναι από το αρχείο της ΕΡΤ

Νίκος Δαδινόπουλος - Για κοίτα πως αργεί

Για κοίτα πως αργεί, για κοίτα πως αργεί,
για κοίτα πως αργεί, ο ήλιος ν' ανεβεί.
Κι είναι χειμωνιά κι είναι παγωνιά
και κρυώνουμε
δόλια μας καρδιά, από τον βοριά
δεν γλυτώνουμε...

Βρε καημέ, σταμάτα το τραγούδι σου,
βρε χαρά, για δώσ' μας το λουλούδι σου.
Πότε θα στερέψει το φαρμάκι μας,
λίγο να γελάσει το χειλάκι μας...

Για κοίτα η πληγή, για κοίτα η πληγή,
για κοίτα η πληγή, μεγάλη σαν τη γη.
Κι είναι ερημιά κι είναι σκοτεινιά
και φοβόμαστε
δόλια μας καρδιά, απ' την συμφορά
δεν σωζόμαστε...

Βρε καημέ, σταμάτα το τραγούδι σου,
βρε χαρά, για δώσ' μας το λουλούδι σου.
Πότε θα στερέψει το φαρμάκι μας,
λίγο να γελάσει το χειλάκι μας...

.-.-.-.

στίχοι: Άγνωστος
μουσική: Γιώργος Κοτσώνης
ερμηνεία: Νίκος Δαδινόπουλος
από την ταινία: "Κλεμμένος έρωτας", 1972
(Μεταγενέστεροι τίτλοι: "Αναζητώντας την ευτυχία", "Ο τραγουδιστής της Κύπρου και η νεράιδα")

Ρένα Κουμιώτη - Τι θέλεις γέρο...

Στο Γιουσουρούμ ο ντερτιλής,
φέρνει δυο βόλτες κουρελής,
γέρο παλιόμαγκας σε σκονισμένο ράφι
Ηταν μαγκιόρος μπεσαλής
και στις γυναίκες σεβνταλής,
μόνος απόμεινε απ' το παλιό τ'αράφι

Τι θέλεις γέρο - τι κοιτάς;
Σε ξένο κόσμο περπατάς...

Σαρανταπέντε τα ψιλά,
εκεί στο ράφι χαμηλά,
το μπουζουκάκι με το χέρι το σπασμένο
Πάρ'το ρε γέρο όσο θες,
πάρ'το και τζάμπα αν το θες,
πάρ'το να ρίχνεις τον χαβά σου τον θλιμμένο.

Τι θέλεις γέρο - τι κοιτάς;
Σε ξένο κόσμο περπατάς...

Ο ντερτιλής στο δειλινό,
πικρό μαράζι στο στενό,
με το σπασμένο τ' αηδόνι, τι να λένε;
Μ΄έναν 'μανέ Ταταυλιανό,
μες στο ρημάδι τ' αδειανό,
παλιό τεφτέρι ξεφυλλίζουνε και κλαίνε

Τι θέλεις γέρο; Όπου πας,
σε ξένο κόσμο περπατάς...

.-.-.-.

στίχοι: Γιώργος Καλαμαριώτης
μουσική: Αργύρης Κουνάδης
ερμηνεία: Ρένα Κουμιώτη
δίσκος:  Ρόδα είναι και γυρίζει (1973)

Δέσποινα Βανδή - Έλα

Θάλασσα βαθιά,
μες στα μάτια σου χαϊδεύω,
κύματα φιλιά,
στο κορμί σου ταξιδεύω...
Θάλασσα πικρή,
μας χωρίζει και πονάω
κι άλλη Κυριακή,
με τη σκέψη σου περνάω,
σε ζητάω...

Έλα να με πάρεις φως μου,
γίνε μια φορά δικός μου,
μέσ' στις γειτονιές του κόσμου,
να σε ξαναβρώ...
Έλα να μου πεις συγνώμη,
που δεν ένιωσες ακόμη,
πόσα βράδια μένω μόνη,
πόσο σ'αγαπώ...

Νύχτωσε νωρίς,
άναψαν της γης τ'αστέρια,
πες μου να χαρείς,
πώς μπορείς σε ξένα χέρια
Νύχτωσε ξανά
κι άρχισε ο Θεός να βρέχει,
μάτια μου γλυκά,
η καρδιά μου δεν αντέχει,
να μη σ' έχει...

Έλα να με πάρεις φως μου,
γίνε μια φορά δικός μου,
μέσ' στις γειτονιές του κόσμου,
να σε ξαναβρώ...
Έλα να μου πεις συγνώμη,
που δεν ένιωσες ακόμη,
πόσα βράδια μένω μόνη,
πόσο σ'αγαπώ...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Φοίβος
ερμηνεία: Δέσποινα Βανδή
cd: Γεια (2001)

Ανντώνης Καλογιάννης - Ήρθαν τα βάσανα νωρίς

Ήρθαν τα βάσανα νωρίς
κι ούτε να κλάψεις δεν μπορείς,
πρωί σε πνίγει ο καημός
και βράδυ η πίκρα καθενός.

Φεύγουν οι μέρες κι ο καιρός
κι ο ουρανός είναι μικρός,
για να χωρέσει τη φωτιά,
το δάκρυ και την ξενιτιά...

Μας παίρνουν το αίμα και το φως,
μα την καρδιά, να ξέρεις πως,
όσο στο χώμα την πατάς,
ύστερα πιό ψηλά πετάς.

Φεύγουν οι μέρες κι ο καιρός
κι ο ουρανός είναι μικρός,
για να χωρέσει τη φωτιά,
το δάκρυ και την ξενιτιά...

.-.-.-.

στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
ερμηνεία: Αντώνης Καλογιάννης
δίσκος: Θεοδωράκης διευθύνει Θεοδωράκη (vol1), Τα λαϊκά, Νύχτα θανάτου (1971)
"Τα λαϊκά", γράφτηκαν το 1968 με σκοπό να τα πει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, αλλά τελικά πρωτοειπώθηκαν σε συναυλία το φθινόπωρο του 1970 στη Ρώμη, από τον Αντώνη Καλογιάννη και τη Μαρία Δημητριάδη.
β' ερμηνεία: Μανώλης Μητσιάς
ενορχήστρωση: Λουκιανός Κηλαηδόνης
μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
δίσκος: Τα λαϊκά (1974) 

Αντώνης Καλογιάννης - Το ταξίδι

Έφυγα μ' όλα τα πανιά,
για το ταξίδι του νοτιά
κι έχω για πλώρη τα όνειρά μου,
ένα κορίτσι στην καρδιά μου
και για πυξίδα τα πουλιά.

Για τον παλιό μου τον καημό,
έριξα γράμμα στο νερό,
να ταξιδέψει με το κύμα...
Έριξα πίσω μου το κρίμα
και πάω πρίμα στον καιρό.

Άφησα πίσω μου πληγές,
στις πολιτείες τις πικρές,
που μού 'χαν γίνει μαύρο μνήμα...
Άνοιξ' η πλώρη μου το βήμα
και πάω πέρα απ' τον καημό.

Έφυγα μ' όλα τα πανιά
και μ' οδηγό τη λησμονιά,
κι ένα κορίτσι στην καρδιά μου...
Έχω τα μάτια της κοντά μου
και συντροφιά μας τα πουλιά.

Άνοιξα όλα τα πανιά,
για το ταξίδι του νοτιά
κι έχω για πλώρη τα όνειρά μου...

.-.-.-.

στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
μουσική: Ζωρζ Μουστακί
ερμηνεία: Αντώνης Καλογιάννης
δίσκος: Ο Αντώνης Καλογιάννης τραγουδά Μουστακί (1979)

Αντώνης Καλογιάννης - Ο μέτοικος

Σαν σύννεφο απ' τον καιρό,
μονάχο μες τον ουρανό,
πήρα παιδί τους δρόμους.
Περπάτησα όλη τη γη,
μ' ένα τραγούδι στην καρδιά
και τη βροχή στους ώμους.

Μ' αυτά τα χέρια σαν φτερά,
που δεν εγνώρισαν χαρά,
πάλεψα με το κύμα
κι είχα βαθιά μου μια πληγή,
αγάπη που δε βρήκε γη,
χαμένη μες το κρίμα.

Με πρόσωπο τόσο πικρό,
από τον ήλιο το σκληρό,
χάθηκα μες τη νύχτα
κι ο έρωτας με πήγε εκεί,
που 'χα στα χείλη το φιλί,
μα συντροφιά δεν είχα...

Με την καρδιά μου μια πληγή,
περπάτησα σ' αυτή τη γη,
που είχα να τη ζήσω...
μα, μου τα πήρανε μαζί
το όνειρο και την αυγή
και φεύγω πριν αρχίσω...

Σαν σύννεφο απ' τον καιρό,
μονάχο μες τον ουρανό,
θα 'ρθω ξανά κοντά σου.
Μέσα σε κείνη τη βροχή,
που σ' άφησα κάποιο πρωί
κι έχασα τη ζωή μου...

Θα 'ρθω ξανά απ' τα παλιά,
σαν το πουλί απ' το νοτιά,
την πόρτα να χτυπήσω...
Θα 'ναι μια άνοιξη πικρή,
που όλα θ' ανοίγουνε στη γη
κι απ' την αρχή θ' αρχίσω

.-.-.-.

στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
μουσική: Ζωρζ Μουστακί
ερμηνεία: Αντώνης Καλογιάννης
δίσκος: Ο Αντώνης Καλογιάννης τραγουδά Μουστακί (1979)


α' ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
δίσκος: Ο μέτοικος (1971)

 


Κι εδώ Μουστακί, Νταλάρας σε συναυλία στο Παρίσι, 1996, "Palais de Congres"

Άννα Βίσση - Δίψασα στην πόρτα σου

Δίψασα στην πόρτα σου γι' αγάπη
κι έγειρα γλυκά να κοιμηθώ
Μαύρο δαχτυλίδι το φεγγάρι
τάμα σε ξωκκλήσι μακρινό.

Έδεσα με κόμπο την φωνή σου
δροσερό κλωνάρι της αυλής
δένδρο μυστικό του παραδείσου
μπαλκονάκι της μικρής ζωής

.-.-.-.

στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
ερμηνεία: Άννα Βίσση
δίσκος: Μικρές πολιτείες (1974)

Νίκος Ζιώγαλας - Χρόνια σου πολλά

Είσαι το άστρο της βραδιάς και γύρω σου οι φίλοι,
κάποιος τα φώτα σβήνει, ανάβουν τα κεριά,
σήκωσε το ποτήρι σου, φερ' το στα χείλη,
σήμερα γίνεσαι δεκαεννιά.

Χρόνια σου πολλά, χρόνια σου πολλά,
χαρούμενη να ζήσεις, χρόνια σου πολλά.

Απόψε ο πατέρας σου θα πιει και θα μεθύσει,
όλες οι κόντρες που είχατε θα γίνουνε χαρά,
απ' την αγάπη θα πιαστεί, άλλη δεν έχει λύση,
πρέπει να σε χάσει για να σε βρει ξανά.

Χρόνια σου πολλά, χρόνια σου πολλά,
χαρούμενη να ζήσεις, χρόνια σου πολλά,
χρόνια σου πολλά, χρόνια σου πολλά.

Όλα τα δώρα σου περνούν απ' τ' ουρανού την πύλη
κι αυτός που σ' αγαπάει με πάθος σε κοιτά,
σήκωσε το ποτήρι σου να πούνε όλα τα χείλη
και πιες για το ταξίδι σου που τώρα αρχινά.

Χρόνια σου πολλά, χρόνια σου πολλά,
χαρούμενη να ζήσεις, χρόνια σου πολλά,
χρόνια σου πολλά, χρόνια σου πολλά,
σταγόνα μην αφήσεις, χρόνια σου πολλά.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Νίκος Ζιώγαλας
δίσκος: Γυρνά ο καιρός (1994)

Χαρά Αγγελοπούλου & Σταμάτης Κραουνάκης - Κόκκινα Γυαλιά των Emigre

Πήρα κόκκινα γυαλιά
κι όλα γύρω σινεμά,
τα βλέπω...
Κι ούτε ξέρω πώς να ζω,
ούτε και πώς ν' αγαπώ,
τη ζωή μου επιβλέπω...

Πήρα κόκκινο στυλό
και τραβάω γιαλό-γιαλό
και γράφω
τραγουδάκια της φωτιάς,
της φωτιάς, της πυρκαγιάς,
τη ζωή μου αντιγράφω...

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος,
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος,
πώς μ' αρέσει το πρωί...
Κι είναι βάσανο ο φίλος,
είναι βάσανο ο φίλος,
που φωνάζει εκδρομή...

Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι,
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι,
όταν βγαίνει να με δει
και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι,
στης αγάπης την πληγή...

Σ΄αγαπώ...

Πήρα κόκκινη καρδιά
και πουκάμισα φαρδιά
φοράω...
Και ρωτάω να μου πουν,
όσοι ξέρουν ν' αγαπούν,
σε ποιον έρωτα χρωστάω...

Πήρα κόκκινα φτερά
και περνάω μια χαρά,
γελάω...
Πιάνω σώμα του χιονιού
και ουρά χελιδονιού,
στου Θεού τ' αυτί μιλάω...

Σ΄αγαπώ...

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
όταν βγαίνει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
κι είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
όταν βγαίνει να μας δει
και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι
στης αγάπης την πληγή

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
όταν βγαίνει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή...

Σ΄αγαπάω...

Σ΄αγαπάω...

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
όταν βγαίνει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
κι είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
όταν βγαίνει να μας δει

Να μας δει μαζί...

και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι
στης αγάπης την πληγή

Σ΄αγαπάω...

Πώς μ' αρέσει...
πώς μ' αρέσει το πρωί...

Σ΄αγαπώ...

κι είναι βάσανο ο φίλος
κι είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Σ΄αγαπώ...

Πώς μ' αρέσει...
πώς μ' αρέσει το πρωί...
κι είναι βάσανο ο φίλος
κι είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Σ΄αγαπάω...

Πώς μ' αρέσει...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
διασκευή, εκτέλεση: Emigre (Γιάννης Χανιωτάκης), Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 2006. Τραγούδι τίτλων στο ομότιτλο σήριαλ του Alpha "Πήρα κόκκινα γυαλιά" (2007-2008)
ερμηνεία: Χαρά Αγγελοπούλου, Σταμάτης Κραουνάκης 
cd: Πόσο σ' αγαπώ (2007)
α' ηχογράφηση: Κώστας Μακεδόνας & Σταμάτης Κραουνάκης (Ντουέτο)
δίσκος:  Δεν έχω ιδέα (1989)

- Μια εικοσαετία σχεδόν αργότερα, ο Κραουνάκης βγάζει τα δικά του και βάζει τα "κόκκινα γυαλιά των Εμιγκρέ", γιατί, "έμαθα πια να λέω το σ' αγαπώ", όπως γράφει στο σημείωμα στο cd... Και το φωνάζει...

Κώστας Μακεδόνας & Σταμάτης Κραουνάκης - Πήρα κόκκινα γυαλιά

Πήρα κόκκινα γυαλιά
κι όλα γύρω σινεμά
τα βλέπω
κι ούτε ξέρω πώς να ζω
ούτε και πώς ν' αγαπώ
τη ζωή μου επιβλέπω

Πήρα κόκκινο στυλό
και τραβάω γιαλό-γιαλό
και γράφω
τραγουδάκια της φωτιάς
της φωτιάς, της πυρκαγιάς
τη ζωή μου αντιγράφω

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
όταν βγαίνει να με δει
και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι
στης αγάπης την πληγή

Πήρα κόκκινη καρδιά
και πουκάμισα φαρδιά
φοράω
και ρωτάω να μου πουν
όσοι ξέρουν ν' αγαπούν
σε ποιον έρωτα χρωστάω

Πήρα κόκκινα φτερά
και περνάω μια χαρά,
γελάω
Πιάνω σώμα του χιονιού
και ουρά χελιδονιού
στου Θεού τ' αυτί μιλάω

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
όταν βγαίνει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
κι είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
όταν βγαίνει να μας δει
και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι
στης αγάπης την πληγή

Πήρα κόκκινα γυαλιά
κι όλα γύρω σινεμά
τα βλέπω
κι ούτε ξέρω πώς να ζω
ούτε και πώς ν' αγαπώ...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
ερμηνεία: Κώστας Μακεδόνας & Σταμάτης Κραουνάκης (Ντουέτο)
δίσκος:  Δεν έχω ιδέα (1989)

Διονύσης Τσακνής - Ώρες σιωπής

Ώρες σιωπής και χάνομαι στο άσπρο των ματιών σου,
ώρες αιχμής και βρίσκομαι στις άκρες των χειλιών...
Ας ήτανε να κράταγες στιγμούλα μου στο χρόνο,
ας ήτανε να φώτιζες αυτό μου το κενό...

Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ' το χέρι,
κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών,
μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει,
εγώ ό,τι αγάπησα σε εκείνη το χρωστώ...

Ώρες σιωπής και πίστεψα στα ναι σου και στα όχι,
ώρες αιχμής και βρέθηκα στον έβδομο ουρανό...
Να ζήσω σ' ένα όνειρο δεν ξέρω αν με παίρνει,
μα ο έρωτάς μου άναψε, γι' αυτό σου τραγουδώ...

Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ' το χέρι,
κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών,
μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει,
εγώ ό,τι αγάπησα σε εκείνη το χρωστώ...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Διονύσης Τσακνής
δίσκος: Φταίνε τα τραγούδια (1989)

Ρίτα Σακελλαρίου - Έχω κι εγώ τα δικά μου

Αν καμιά φορά σε μαλώνω
και βαθιά την ψυχή σου πληγώνω,
δεν είναι πως δεν σ' αγαπώ.
Αν καμιά φορά σου γκρινιάζω
και χωρίς να μου φταις σε πειράζω,
δεν είναι πως δεν σε πονώ.

Το ξέρεις και πως σ' αγαπώ
και σ' έχω και μες την καρδιά μου,
μα άνθρωπος είμαι και 'γω
κι έχω και 'γω τα δικά μου.

Αν καμιά φορά σε πικραίνω
και χωρίς να μου φταις σε μαραίνω,
δεν είναι πως δεν σ' αγαπώ.
Αν καμιά φορά σου φωνάζω
και βαθιά την καρδιά σου πειράζω,
δεν είναι πως δεν σε πονώ.

Το ξέρεις και πως σ' αγαπώ
και σ' έχω και μες την καρδιά μου,
μα άνθρωπος είμαι και 'γω
κι έχω και 'γω τα δικά μου.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Τάκης Μουσαφίρης
ερμηνεία: Ρίτα Σακελλαρίου
δίσκος: Έχω κι εγώ τα δικά μου (1982)

Γιώτα Λύδια - Συ μου χάραξες πορεία

Δυο φιλιά σου κι ένα χάδι,
ένα πικραμένο βράδυ,
μου ταράξαν της ψυχής μου τη γαλήνη.
Παραδόθηκα σε σένα,
δε λογάριασα κανένα
κι είπα τώρα ό,τι θέλει ας γίνει.

Συ μου χάραξες πορεία,
εσύ γλυκιά, εσύ γλυκιά μου αμαρτία.

Πώς την έπαθα δεν ξέρω,
ξέρω μόνο ότι υποφέρω,
όλη νύχτα πάνω στο κρεβάτι.
Να ζητάω, για φαντάσου,
τα παράνομα φιλιά σου
και να μην μπορώ να κλείσω μάτι.

Συ μου χάραξες πορεία,
εσύ γλυκιά, εσύ γλυκιά μου αμαρτία.

Όμως σκέπτομαι για λίγο,
να καθίσω ή να φύγω,
αφού ξέρω απ' τους δυο μας τι θα μείνει.
Να ποιο θα 'ναι το φινάλε,
πόνοι, δάκρυα και βάλε,
μα θα μείνω κι ό,τι θέλει ας γίνει.

Συ μου χάραξες πορεία,
εσύ γλυκιά, εσύ γλυκιά μου αμαρτία.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Απόστολος Καλδάρας
α' εκτέλεση: Γιώτα Λύδια, δίσκος 78 στροφών, 1958
β' εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού, δίσκος 45 στροφών, 1965

Βίκυ Μοσχολιού - Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ

Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ,
μέτρο δεν έχει η αγάπη.
Είναι απ' τον ήλιο πιο ψηλά
και δεν τη φτάνει μάτι.

Ήταν μια σπίθα στην αρχή
και μιας βροχής ψιχάλα
κι έγινε η σπίθα πυρκαγιά
και πέλαγος η στάλα.

Η αγάπη που μας έδεσε,
πόνο δε θα γνωρίσει.
Είμαστε δυο σταλαγματιές,
από την ίδια βρύση.

Ήταν μια σπίθα στην αρχή
και μιας βροχής ψιχάλα
κι έγινε η σπίθα πυρκαγιά
και πέλαγος η στάλα.

.-.-.-.

στίχοι: Χρήστος Αργυρόπουλος
μουσική: Απόστολος Καλδάρας
ερμηνεία: Βίκυ Μοσχολιού
δίσκος 45 στροφών, 1965.

Πέγκυ Ζήνα - Διώξε την πίκρα

Μάτια θλιμμένα,
του έρωτα λιμάνια μυστικά,
χείλη γλυκά και πικραμένα,
σκοτείνιασες απόψε ξαφνικά.

Πες μου ποιος πόνος,
καρδιά μου σου ματώνει την καρδιά,
μάτια υγρά, και πάλι μόνος,
γυρεύεις στο ποτό παρηγοριά.

Διώξε την πίκρα από το βλέμμα σου αγόρι μου,
δώσ' μου δυο χείλη γλυκά,
δεν το αντέχω να βλέπω τα μάτια σου
μελαγχολικά...
Διώξε τα σύννεφα απόψε αγόρι μου,
δώσ' μου δυο χείλη να πιω,
θέλω να βλέπω τον ήλιο στα μάτια σου
Πόσο σ' αγαπώ...
Πόσο σ' αγαπώ...

Μάτια θλιμμένα,
αστέρια της αγάπης μου σβηστά,
μάτια κλειστά και δακρυσμένα,
δεν γίνεται να ζούμε χωριστά...
Δεν γίνεται να ζούμε χωριστά...

Διώξε την πίκρα από το βλέμμα σου αγόρι μου,
δώσ' μου δυο χείλη γλυκά,
δεν το αντέχω να βλέπω τα μάτια σου
μελαγχολικά...
Διώξε τα σύννεφα απόψε αγόρι μου,
δώσ' μου δυο χείλη να πιω,
θέλω να βλέπω τον ήλιο στα μάτια σου
Πόσο σ' αγαπώ...
Πόσο σ' αγαπώ...

.-.-.-.

στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
ερμηνεία: Πέγκυ Ζήνα
cd:  "Ματώνω" (2004)

Πέγκυ Ζήνα - Ένα χάδι

Πόσα στερήθηκα και απαρνήθηκα
για να υπάρχεις στη ζωή μου...
Επαναστάτησα, τα ξαναζήτησα,
φεύγω, τα παίρνω όλα μαζί μου!

Μού 'χει λείψει η αγάπη,
στα μαλλιά μου ένα χάδι...
Μια ζωή βαθύ σκοτάδι
και η αιτία πάντα εσύ!
Μια καλή μου φιλενάδα,
μια βολτίτσα στη λιακάδα...
Μού 'χουν λείψει κι όλα μαύρα
και η αιτία πάντα εσύ!

Όσα με μένανε σφιχτά με δένανε,
για το χατίρι σου είχα αφήσει...
Όμως, δεν τ' άξιζες και δε με κράτησες,
φεύγω ο ήλιος μου πριν δύσει!

Μού 'χει λείψει η αγάπη,
στα μαλλιά μου ένα χάδι...
Μια ζωή βαθύ σκοτάδι
και η αιτία πάντα εσύ!
Μια καλή μου φιλενάδα,
μια βολτίτσα στη λιακάδα...
Μού 'χουν λείψει κι όλα μαύρα
και η αιτία πάντα εσύ!

.-.-.-.

στίχοι: Ηλίας Φιλίππου
μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος
ερμηνεία: Πέγκυ Ζήνα
cd:   Ένα χάδι (2001)

Πέγκυ Ζήνα - Έφυγες

Δίχως λόγο κλαίω και δεν ξέρω τι αισθάνομαι,
και δεν ξέρω που θα ήθελα να είμαι...
Ξέρω πως τα πράγματα αλλιώς τ' αντιλαμβάνομαι
κι αγαπάω αυτό που τίποτα δεν είναι...

Έφυγες και όλα μοιάζουν όνειρο κακό...
Δεν μπορώ να καταλάβω, μοναχά κοιτώ...
'Οσο και να με πειράζει, μόνο αυτό θα πω:
να προσέχεις, καλή τύχη, σ' αγαπώ.

Βλέπω την καρδιά μου που κομμάτια τώρα γίνεται
και τα χέρια προς το μέρος σου απλώνω...
Nιώθω κάθε μέρα τη ζωή ν' απομακρύνεται
και ξανά που σ' αγαπάω μετανιώνω...

Έφυγες και όλα μοιάζουν όνειρο κακό...
Δεν μπορώ να καταλάβω, μοναχά κοιτώ...
'Οσο και να με πειράζει, μόνο αυτό θα πω:
να προσέχεις, καλή τύχη, σ' αγαπώ.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Γιώργος Μουκίδης
ερμηνεία: Πέγκυ Ζήνα
cd: "Ματώνω" (2004)

Ελένη Δήμου & Μανώλης Χατζημανώλης - Θέλω μια αγάπη

Φεγγάρι μισοφέγγαρο,
βυζαντινό φεγγάρι,
εγώ κι εσύ ζευγάρι,
κι η νύχτα ζωγραφιά...
Φιλιά σου δίνω στο λαιμό,
σειρά μαργαριτάρια,
χίλια μικρά φεγγάρια,
που φέγγουν τον καημό...

Θέλω μια αγάπη να μην σβήνει
όπως τ’αστέρι την αυγή,
να 'ναι δροσιά και να με πίνει,
όπως το αίμα η πληγή...

Φεγγάρι μισοφέγγαρο,
του έρωτα δρεπάνι,
το μαύρο σου φουστάνι,
το ρίχνω στη φωτιά...
Θέλω απόψε να χαρώ
και χάδια να χορτάσω,
μήπως και ξεγελάσω,
τον άστατο καιρό...

Θέλω μια αγάπη να μην σβήνει
όπως τ’αστέρι την αυγή,
να 'ναι δροσιά και να με πίνει,
όπως το αίμα η πληγή...

.-.-.-.

στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
μουσική: Μίνωας Μάτσας
ερμηνεία: Ελένη Δήμου & Μανώλης Χατζημανώλης (Ντουέτο)
δίσκος:  Ο μάγος της πόλης (1997)

Ελένη Δήμου - Πάμε μαζί

Μοιάζεις με μια διαδρομή,
που κρύβει τόσα μυστικά...
Πανσιόν που μας φιλοξενεί
στα βιαστικά...

Με αγχωμένες Κυριακές,
μέσα σε δίκλινα στενά...
Με χωρισμούς κι επιστροφές
στο πουθενά...

Καρδιά μου πάμε μαζί,
συνήθισέ με σαν τη ζωή,
που σαν ανάσα είναι απλή
κι αυτό το λίγο πες το πολύ...
Καρδιά μου πάμε μαζί,
να μείνω μόνη είμαι δειλή,
συνήθισέ με σαν τη ζωή,
γιατί η αγάπη αργεί...

Συναντηθήκαν οι ματιές,
μες τη ζωή μας την πεζή...
Πήγαμε και δυο εκδρομές
στην εξοχή...

Κι αν παρεμβάλλονται πολλά,
τρελή κι αδύναμη καρδιά,
στα λόγια σου τ' απατηλά
ζω τη στιγμή...

Καρδιά μου πάμε μαζί,
συνήθισέ με σαν τη ζωή,
που σαν ανάσα είναι απλή
κι αυτό το λίγο πες το πολύ...
Καρδιά μου πάμε μαζί,
να μείνω μόνη είμαι δειλή,
συνήθισέ με σαν τη ζωή,
γιατί η αγάπη αργεί...

.-.-.-.

στίχοι: Τασούλα Θωμαΐδου
μουσική: Μιχάλης Καπούλας
ερμηνεία: Ελένη Δήμου
δίσκος: Υπόθεση καρδιάς (1995)

Ελένη Δήμου - Έτσι είναι μάτια μου γραμμένο

Βλέπω τον ήλιο να ψηλώνει,
είναι πρωί και σ' αγαπώ...
Βγαίνω μαζί σου στο μπαλκόνι
και πίνουμε καφέ ζεστό...

Βλέπω τις γλάστρες μας ν' ανθίζουν
και το γεράνι να γελά...
Έτσι θα ζω εγώ μαζί σου,
μέσα σε πράγματα απλά...

Έτσι είναι μάτια μου γραμμένο,
να μ' αγαπάς, να σ' αγαπώ
και ταξιδάκι σε πηγαίνω,
εκεί που ξέρω μόνο εγώ...
Έτσι είναι μάτια μου γραμμένο
κι είναι απλό, πολύ απλό,
τ' άλλο μισό μου ταιριασμένο,
με τον μισό μου εαυτό...

Και μ' αγαπάς και σ' αγαπώ...

Θα 'ρθει η νύχτα και θα πέσει,
στο μαξιλάρι μας αργά
κι όλος ο κόσμος θα χωρέσει,
μέσα σε όνειρα γλυκά...

Μα λίγο πριν να κοιμηθούμε,
θα μου ορκιστείς και θα σου πω,
το ίδιο όνειρο να δούμε,
να το μοιράσουμε κι αυτό...

Έτσι είναι μάτια μου γραμμένο,
να μ' αγαπάς, να σ' αγαπώ
και ταξιδάκι σε πηγαίνω,
εκεί που ξέρω μόνο εγώ...
Έτσι είναι μάτια μου γραμμένο
κι είναι απλό, πολύ απλό,
τ' άλλο μισό μου ταιριασμένο,
με τον μισό μου εαυτό...

Και μ' αγαπάς και σ' αγαπώ...

.-.-.-.

στίχοι: Τασούλα Θωμαΐδου
μουσική: Ηλίας Αχλαδιώτης
ερμηνεία: Ελένη Δήμου
δίσκος:  Μια ζωή δε φτάνει (1991)

Ελένη Δήμου - Το καναρίνι

Και με τα χιόνια,
γυρνώντας απ' τα ψώνια,
σε βρήκα στου μπαμπά την αγκαλιά,
να κλαις Ειρήνη,
για το καναρίνι,
που δεν θα ξανακελαηδήσει πια...

Ένα άλλο καναρίνι θα σου φέρω,
όταν περάσει κάμποσος καιρός,
είναι νωρίς ακόμα και το ξέρω,
πόσο πονάει ο πρώτος χωρισμός...

Θά΄ρθουνε κι άλλοι,
κοπέλα πια μεγάλη,
καμιά φορά σε μια κρυφή γωνιά,
θα κλαις Ειρήνη,
για το καναρίνι,
που δεν θα ξανακελαηδήσει πια...

Όταν θα χάνεις κάποιον έρωτα σου,
και θα πικραίνει η γλύκα του φιλιού,
θα νιώθεις πάντα μέσα στην καρδιά σου,
το θάνατο ενός μικρού πουλιού...

Και θα'ναι όλα πιο δύσκολα από τώρα,
που έχεις του μπαμπά την αγκαλιά,
να κλαις Ειρήνη,
για το καναρίνι,
που δεν θα ξανακελαηδήσει πια...

.-.-.-.

στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
μουσική: Γιάννης Σπανός
ερμηνεία: Ελένη Δήμου
δίσκος:   Προσωπικά (1988)