Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Μιλτιάδης Πασχαλίδης - Αγύριστο κεφάλι (Μάης '98)



Φυσάει ένας αέρας που σαρώνει
ενθύμια παλιά και φυλακτά,
οι ήρωες το σκάνε απ' την οθόνη,
ψηλάρμενοι τραβάνε στ' ανοιχτά.

Πού μας πηγαίνει αυτό το τρεχαντήρι,
δεν ξέρω, γέμισε μου το ποτήρι...

Τα μάρμαρα στο φως αντιφεγγίζουν,
σε ποιο ταξίδι σ' έχω ξαναδεί,
τυφλά πουλιά το τζάμι μου ραμφίζουν,
το πλένει στα φανάρια ένα παιδί.

Κι ένας τελάλης σ' έρημη πλατεία,
τριάντα χρόνια ψάχνει την αιτία...

Στους δρόμους καβαλάρηδες καλπάζουν,
και κυνηγούν τ' αδέσποτα σκυλιά
και οι νοικοκυραίοι που τρομάζουν,
ξορκίζουν μ' αγιασμό το σατανά

Δεν είναι εδώ Βαλκάνια, σου το 'πα,
εδώ είναι παίξε, γέλασε και σώπα!

Φυσάει ένας αέρας που σαρώνει,
μα εγώ είμ' ένα τραγούδι αλλοτινό,
στου δρόμου το λιοπύρι και το χιόνι,
αγύριστο κεφάλι θα γυρνώ.

Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι,
κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει...

.-.-.-.

στίχοι: Άλκης Αλκαίος
μουσική, ερμηνεία: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
δίσκος: Βυθισμένες άγκυρες (1998)

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Γιώργος Ζαμπέτας - Ο Τζακ Ο' Χάρα



Ο Τζακ Ο' Χάρα ήταν φτωχός
και τόνε ξέραν όλοι
κι εγώ κι εσύ κι ο παρακεί
αγγέλοι και διαβόλοι.
Ο Τζακ Ο' Χάρα ήταν μπεκρής
χρυσή καρδιά, άδεια τσέπη
κι ήρθε ο χειμώνας ο μακρύς
κι ο Τζακ δεν είχε σκέπη.

Μια νύχτα χιόνισε πάρα πολύ
και βγήκαν οι γειτόνοι,
για να φτυαρίσουν το πρωί
και βρήκαν μες στο χιόνι,
της γειτονιάς το φρόκαλο,
τον Τζακ Ο' Χάρα κόκαλο.

Στέλνουν χαμπέρι στο γιατρό
από ενδιαφέρον,
"τρέξε γιατρέ μου, το και το
τον χάνουμε το γέρο".
Μα ο γιατρός κάνει νερά
γιατί δεν έχει τυχερά,
ο θάνατος είν' έξοδο
κι ο Τζακ σε αδιέξοδο.

Σαν κάναν το καθήκον τους,
ήσυχοι πια οι γειτόνοι,
γυρίσανε στο σπίτι τους
κι αφήσανε στο χιόνι
της γειτονιάς το φρόκαλο,
τον Τζακ Ο' Χάρα κόκαλο.

.-.-.-.

στίχοι: Θανάσης Άθας
μουσική, ερμηνεία: Γιώργος Ζαμπέτας
δίσκος: Περιπέτειες (1972)

Αθηναϊκή κομπανία - Η ζωή μας τελειώνει



Φεύγουν τα χρόνια και θυμίζει η τροχιά τους,
σπίθες στη νύχτα που τις σέρνει ο βοριάς
και το φορτίο τους ξεχνούν στο πέρασμά τους,
πάνω στους ώμους μας, στα φύλλα της καρδιάς

Η ζωή μας τελειώνει, καφενείο και ταβέρνα,
η ζωή μας τελειώνει, μ' ήρωες του σινεμά,
η ρουτίνα μας κερνάει, για να πιούμε άλλο ένα,
απ' τα χρόνια μας που φεύγουν γύρω μας ειρηνικά,
τόσο απλά, τόσο ρηχά, τόσο συνηθισμένα...

Τα χρόνια αλλάζουν αριθμούς και ταξιδεύουν,
μα δεν αλλάζουνε τα βάσανα για μας
και το φορτίο τους αφήνουν όπως φεύγουν,
πάνω στους ώμους μας, στα φύλλα της καρδιάς.

Η ζωή μας τελειώνει, καφενείο και ταβέρνα,
η ζωή μας τελειώνει, μ' ήρωες του σινεμά,
η ρουτίνα μας κερνάει, για να πιούμε άλλο ένα,
απ' τα χρόνια μας που φεύγουν γύρω μας ειρηνικά,
τόσο απλά, τόσο ρηχά, τόσο συνηθισμένα...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Δημήτρης Χατζηδιάκος
δίσκος: Στην επόμενη στάση (1983)


.-.-.-.

Η Αθηναϊκή Κομπανία ξεκίνησε το 1974 σαν "Ρεμπέτικη κομπανία Χαϊδαρίου" και αργότερα με την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου, με τίτλο "Αγαπητέ μου θείε Τάκη" (1981) μετονομάστηκε σε Αθηναϊκή Κομπανία. Σ' αυτό το δίσκο συμμετείχε η Χαρούλα Αλεξίου... Στην πορεία του το συγκρότημα έχει συνεργαστεί με το Γιώργο Μητσάκη, το Γιώργο Ζαμπέτα, τον Κώστα Βίρβο, το Στράτο Διονυσίου, το Μανώλη Αγγελόπουλο, τη Χαρούλα Αλεξίου, το Γιάννη Πουλόπουλο, τον Βασίλη Παπακωσταντίνου, την Ελένη Βιτάλη, το Χρήστο Νικολόπουλο, το Γιώργο Κόρο, τον Γιάννη Βασιλόπουλο, τον Αντώνη Βαρδή, το Γιώργο Σαρρή, τον Ηλία Κλωναρίδη και πολλούς άλλους. Σταθμός στην διαδρομή της κομπανίας υπήρξε η συνεργασία με το σκηνοθέτη Φώτη Μεσθεναίο στην κινηματογραφημένη σειρά "Το Μινόρε της Αυγής". Κατά καιρούς, γυναικείες φωνές στην κομπανία ήταν οι: Σοφία Εμφιετζή (τί σπουδαία φωνή!), Βούλα Καραχάλιου, Αναστασία Μουτσάτσου, Ελένη Φειδάκη. Τα μέλη της "Αθηναϊκής Κομπανίας": Δημήτρης Χατζηδιάκος, Χρήστος Κανελλόπουλος, Nίκoς Δούκας, Γιώργος Νικολέρης (πηγή)
Η δισκογραφία ης "Αθηναϊκής κομπανίας", υπάρχει εδώ

Αθηναϊκή κομπανία - Τέσσερις



Ώρες ατέλειωτες μεσ' στην ταβέρνα,
το ένα πίνε, το άλλο κέρνα,
από τη ζάλη μας παρασυρμένοι,
δίνουμ' απάντηση σ' ό,τι συμβαίνει.

Κι όπως κουβεντιάζαμε, η ώρα πήγε τέσσερις,
κυβερνήσεις ρίξαμε χίλιες δεκατέσσερις,
κι όπως σιγοπίναμε, το μπουκάλι άδειασε,
τζάμπα ξενυχτήσαμε, τίποτα δεν άλλαξε.

Ώρες ατέλειωτες μεσ' στο μπαράκι,
πηγαινοέρχεται το ποτηράκι,
χαζοξενύχτι, το ίδιο πλάνο
και ξαναγίναμε αεροπλάνο.

Κι όπως κουβεντιάζαμε, η ώρα πήγε τέσσερις,
κυβερνήσεις ρίξαμε χίλιες δεκατέσσερις,
κι όπως σιγοπίναμε, το μπουκάλι άδειασε,
τζάμπα ξενυχτήσαμε, τίποτα δεν άλλαξε.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Δημήτρης Χατζηδιάκος
ερμηνεία: Χρήστος Κανελλόπουλος
δίσκος: Τέσσερις + μία (1987)


.-.-.-.

Η Αθηναϊκή Κομπανία ξεκίνησε το 1974 σαν "Ρεμπέτικη κομπανία Χαϊδαρίου" και αργότερα με την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου, με τίτλο "Αγαπητέ μου θείε Τάκη" (1981) μετονομάστηκε σε Αθηναϊκή Κομπανία. Σ' αυτό το δίσκο συμμετείχε η Χαρούλα Αλεξίου... Στην πορεία του το συγκρότημα έχει συνεργαστεί με το Γιώργο Μητσάκη, το Γιώργο Ζαμπέτα, τον Κώστα Βίρβο, το Στράτο Διονυσίου, το Μανώλη Αγγελόπουλο, τη Χαρούλα Αλεξίου, το Γιάννη Πουλόπουλο, τον Βασίλη Παπακωσταντίνου, την Ελένη Βιτάλη, το Χρήστο Νικολόπουλο, το Γιώργο Κόρο, τον Γιάννη Βασιλόπουλο, τον Αντώνη Βαρδή, το Γιώργο Σαρρή, τον Ηλία Κλωναρίδη και πολλούς άλλους. Σταθμός στην διαδρομή της κομπανίας υπήρξε η συνεργασία με το σκηνοθέτη Φώτη Μεσθεναίο στην κινηματογραφημένη σειρά "Το Μινόρε της Αυγής". Κατά καιρούς, γυναικείες φωνές στην κομπανία ήταν οι: Σοφία Εμφιετζή (τί σπουδαία φωνή!), Βούλα Καραχάλιου, Αναστασία Μουτσάτσου, Ελένη Φειδάκη. Τα μέλη της "Αθηναϊκής Κομπανίας": Δημήτρης Χατζηδιάκος, Χρήστος Κανελλόπουλος, Nίκoς Δούκας, Γιώργος Νικολέρης (πηγή)
Η δισκογραφία ης "Αθηναϊκής κομπανίας", υπάρχει εδώ

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Τζένη Καρέζη, Ντίνος Ηλιόπουλος - Το χρυσόψαρο



Ένα χρυσόψαρο μέσα στη γυάλα,
και μια γατούλα μούρλια θηλυκό,
πρασινομάτα και κοκκινομάλλα,
αρχίσαν ένα παιχνιδάκι ερωτικό.

Η γάτα λέει "για δες το κοροϊδάκι
επίστεψε ότι εγώ το αγαπώ",
μα λέει και το κουτό χρυσοψαράκι,
"η κούνια που σε κούναγε, πωπωπωπω!"

Κι αν σ' αγαπώ, δε θα σου το πω,
το 'χω για κακό να μην έχω μυστικό.
Κι αν σ αγαπώ, δε θα σ' αγαπώ,
αν θα σου το πω, ό,τι έχω μυστικό.

Μα παίξε-παίξε το ίδιο παιχνιδάκι,
νοιώθει η γατούλα έρωτα κρυφό
και γίνηκε αυτή το κοροϊδάκι
κι ατσίδα έγινε το ψάρι το χρυσό.

Αυτά τα λέει ένα τραγουδάκι,
που τραγουδιέται σ' εύθυμο σκοπό,
αντί να φάει η γάτα το ψαράκι,
το ψάρι τρώει τη γατούλα π' αγαπώ

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
ερμηνεία: Τζένη Καρέζη, Ντίνος Ηλιόπουλος
ταινία: Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος (1960)
σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης, σανάριο: Νίκος Τσιφόρος και Πολύβιος Βασιλειάδης, με τους Ντίνο Ηλιόπουλο, Τζένη Καρέζη, Διονύση Παπαγιαννόπουλο κ.α.

Στην τελευταία σκηνή το Τρίο Καντσόνε (μετά το 1963 Τρίο Athenee ή Αθηναϊκό Τρίο κι αργότερα Les Atheniens ή Οι Αθηναίοι) τραγουδούσε το τελευταίο τετράστιχο με διαφορετική αρχή:


Μέσ' στον ρυθμό και μ' ένα τραγουδάκι,
που τραγουδιέται σ' εύθυμο σκοπό,
αντί να φάει η γάτα το ψαράκι,
το ψάρι τρώει τη γατούλα π' αγαπώ!

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Μιλτιάδης Πασχαλίδης - Φωτιά μου



Με χάδια τρομαγμένα, με διψασμένα χάδια,
του νου μου τα σκοτάδια απόψε ντύνομαι.
Λευκό πανί υψώνω και πάω οπου με πάει,
αυτό που με σκορπάει, σου παραδίνομαι.

Φωτιά μου εσύ κι αέρας,
στο σύνορο τούτης της μέρας,
τη φλόγα σου δώσ' μου
και γίνε μου, φως μου,
χρυσομαλλο δέρας.
Φωτιά μου εσύ κι αέρας,
στο σύνορο τούτης της μέρας,
το γέλιο σου δώσ' μου,
και γίνε του κόσμου το πέρας.

Μονάχη μέσ' στους ξένους και μέσ' στους φίλους μόνη,
να 'ξερα τι σε σώνει, στον πόνο, στη χαρά,
γυαλί που δεν ραγίζει, θα 'βρισκα να σου τάξω,
πες μου πως να πετάξω με δανεικά φτερά.

Φωτιά μου εσύ κι αέρας,
στο σύνορο τούτης της μέρας,
τη φλόγα σου δώσ' μου
και γίνε μου, φως μου,
χρυσομαλλο δέρας.
Φωτιά μου εσύ κι αέρας,
στο σύνορο τούτης της μέρας,
το γέλιο σου δώσ' μου,
και γίνε του κόσμου το πέρας.

Της φυλακής μου πόρτα, εσύ και αντικλείδι,
κι εγώ μικρό στολίδι, στον άσπρο σου λαιμό...
Θα πω ένα τραγούδι, σήκω να το χορέψεις,
τα μάτια να μου κλέψεις, για πάντα πριν χαθώ...

Θα πω ένα τραγούδι, σήκω να το χορέψεις,
τα μάτια να μου κλέψεις, για πάντα πριν χαθώ...

Θα πω ένα τραγούδι, σήκω να το χορέψεις,
τα μάτια να μου κλέψεις, για πάντα πριν χαθώ...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
cd: Κακές συνήθειες (1998)


.-.-.-.


ζωντανή ηχογράφηση με τον Χρήστο Θηβαίο από το cd "Έχουν περάσει χρόνοι δέκα" (2005)

Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Αύριο πάλι



Αύριο πάλι, αύριο πάλι θα 'ρθω να σε βρω,
κρίμα που δεν με πιστεύεις,
κρίμα που μ' αφήνεις μόνο μου να ζω.

Αύριο πάλι, αύριο πάλι θα 'ρθω να σου πω,
κρίμα που δεν με πιστεύεις,
κρίμα που δεν ξέρεις πόσο σ' αγαπώ.

.-.-.-.

στίχοι: Νίκος Γκάτσος
μουσική: Δήμος Μούτσης
ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
δίσκος: Ένα χαμόγελο (1969)

Αλίκη Βουγιουκλάκη - Το τραγούδι της σειρήνας



Με τ' άσπρο μου μαντήλι
θα σ' αποχαιρετήσω
και για να μού 'ρθεις πίσω
στην εκκλησιά θα μπω.
Θ' ανάψω το καντήλι
και το κερί θα σβήσω,
τα μάτια μου θα κλείσω
και θα σ' ονειρευτώ.

Γιατί είσαι λυπημένο,
και δε μιλάς κι εσύ,
πουλί ταξιδεμένο
σε μακρινό νησί.

Είχα τα δυο σου χείλη,
κρυφό της νύχτας ταίρι,
μα το δικό μου αστέρι
μην παίρνεις από 'δώ.
Σου χάρισα κοχύλι
να το κρατάς στο χέρι,
ως τ' άλλο καλοκαίρι
που θα σε ξαναδώ...

Γιατί είσαι λυπημένο,
και δε μιλάς κι εσύ,
πουλί ταξιδεμένο
σε μακρινό νησί.

.-.-.-.

στίχοι: Νίκος Γκάτσος
μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
ερμηνεία: Αλίκη Βουγιουκλάκη
δίσκος: OST Aliki my love (Fontana MGF 27523 / 1962)
cd: Αλίκη Βουγιουκλάκη, Τα πρώτα μου τραγούδια 1959-1963 (1995)

Το τραγούδι είπε σε πρώτη εκτέλεση η Αλίκη Βουγιουκλάκη στην ταινία "Aliki my love" (1962), σε σκηνοθεσία Ρούντολφ Ματέ και συμπρωταγωνιστή τον Τζέισον Κόνραντ, την πρώτη διεθνή ταινία της με προορισμό την διεθνή αγορά, η οποία όμως δε παίχτηκε ποτέ...
(Υπήρξε βέβαια μετά και η τούρκικη βερσιόν του "Xτυποκάρδια στα θρανία" "Siralardaki Heyecanlar" )
Σε αυτή την διεύθυνση υπάρχει η ταινία σε 8 μέρη και το τραγούδι είναι στο τέλος του 6ου μέρους.και στην αρχή του 7ου




.-.-.-.


ερμηνεία: Μαίρη Λίντα (1962)

Αφροδίτη Μάνου - Το μήλο



Το φως του φεγγαριού σπασμένο απ' τις κουρτίνες
σε χίλιες ασημένιες σερπαντίνες,
το άρωμα του έρωτα σκορπίζει μες στη νύχτα,
"Κουράστηκα", της λέει "καληνύχτα!"

Το χέρι της γλιστράει μηχανικά,
στο στήθος, στο λαιμό του, στα μαλλιά,
"Φρόνιμα", λέει αυτός και τη φιλάει,
γυρνάει στο πλάι...

Η ανάσα του σιγά-σιγά βαραίνει
και 'κείνη, τον ακούει και σωπαίνει..
Όμως απόψε πάλι δε νυστάζει
και λύνει τ' άλογό της και καλπάζει...

Και φεύγει για το άγνωστο,
παρέα μ' έναν άγνωστο,
το σώμα της λικνίζεται,
ντρέπεται, βασανίζεται
κι ας είναι η απιστία της,
μόνο στη φαντασία της...
Ναι, στη φαντασία της...

Στο βάθος οι σκιές του διαδρόμου
και ο μακρινός απόηχος του δρόμου,
το ξυπνητήρι δείχνει δώδεκα παρά
κι οι αποπάνω ακόμα παίζουνε χαρτιά...

Μα η νύχτα προχωράει και εκείνη δεν κοιμάται,
πού πήγε η ζωή της, δε θυμάται...

Σηκώνεται προσεκτικά στις μύτες των ποδιών της
και βγαίνει τρομαγμένη απ' τ' όνειρό της...
Πηγαίνει στο ψυγείο,
το φαγητό είναι κρύο
καλύτερα ένα μήλο, λέει
και παίρνει ένα μήλο
το μήλο στο 'να χέρι,
στο άλλο το μαχαίρι,
το μαχαίρι...

Αφήνει την κουζίνα βιαστικά,
μην τύχει και ξυπνήσουν τα παιδιά
και τότε άρχισε να κλαίει στα σκοτεινά,
γιατί δεν είχε πια να πάει πουθενά...

Το φως του φεγγαριού στο χρώμα της κουρτίνας
κι αυτή με το μαχαίρι της κουζίνας...
Το αίμα από το στήθος του πετιέται συντριβάνι,
στους τοίχους, στα σεντόνια, στο ταβάνι...

Τα χέρια της δυο κόκκινα κλαδιά,
ανεβοκατεβαίνουν σαν σφυριά...
Δεν κλαίει πια, δεν ακούει, ούτε μιλάει...
Χαμογελάει...

Πολύ το ευχαριστήθηκε
και έπεσε και κοιμήθηκε...
Και το πρωί που ξύπνησε,
τον χάιδεψε, τον φίλησε,
που γύρισε απ' τον θάνατο,
να πάει στο μεροκάματο...
Στο μεροκάματο...

Το βράδυ, πάλι, με το φως του φεγγαριού,
θα ξαναγίνει μια λεπίδα μαχαιριού,
γιατί, όπως έλεγε και η μάνα της παλιά,
το μήλο πέφτει πάντα κάτω απ' τη μηλιά...

.-.-.-.

στίχοι: Αφροδίτη Μάνου
μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
δίσκος: Καιρός για δύο (1990)

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Βαγγέλης Κορακάκης - Το παλιόσκαρο



Εις τον εικοστό αιώνα
μες το μάτι του κυκλώνα
έπεσε ένα καραβάκι
που ταξίδευε γιαλό
Μεσ' στα βράχια το φουντάρει
μα δεν πήρανε χαμπάρι
πως τα αμπάρια ήταν κάργα
φορτωμένα με χρυσό

Κι αυτό ταξίδευε, λιμάνι γύρευε,
άγκυρα έριχνε, τον ήλιο έδειχνε...

Το 'βλεπαν να ταξιδεύει
μα δεν ξέραν τι γυρεύει
σημασία δεν του δίναν
γιατί ήτανε παλιό
Απ' την Κρήτη έως τον Έβρο
το παλιόσκαρο είχε νεύρο
τρικυμίες και φουρτούνες
που το βρίσκανε σωρό

Κι αυτό ταξίδευε, λιμάνι γύρευε,
άγκυρα έριχνε, τον ήλιο έδειχνε...

Τι παράξενο καράβι
τι κουστούμι να μας ράβει
έτσι λέγαν οι ρουφιάνοι
το 'βλεπαν από καιρό
Άστε το για να βουλιάξει
να καεί και να ρημάξει
το πολύ πολύ να μείνουν
τα συντρίμμια στον αφρό

Κι αυτό ταξίδευε λιμάνι γύρευε
άγκυρα έριχνε τον ήλιο έδειχνε

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Βαγγέλης Κορακάκης
β' φωνή: Χαρά Πομώνη
cd: Εκεί που σβύνει ο άνεμος (1996)

Το είχα αγαπήσει πριν το ηχογραφήσει. Τον ρώτησα, τότε στο "Μέγαρο", αν μιλάει για την αριστερά...
"Όχι ρε συ, για όλους λέει, για την Ελλάδα... δεν βλέπεις που μας πάνε αυτοί οι ρουφιάνοι;"
Αχ, ρε Βαγγέλη...



β' εκτέλεση από το cd "Ο Βαγγέλης Κορακάκης στη Μαγιοπούλα" (2007)

Αφροδίτη Μάνου - Για ποια Ελλάδα



Στη χώρα των ηρώων γεννήθηκα κι εγώ,
αντάρτες και θεοί η κληρονομιά μου,
μετρούσα τούς αιώνες με τον ήλιο αρχηγό,
τα θαύματα του κόσμου όλα δικά μου.
Μα κύλησαν τα χρόνια σε λάθος ποταμό,
ξεφτίλα, τηλεόραση και πλήξη,
τα πλοία στο λιμάνι σκουριάζουνε καιρό
κι ένα αεράκι να μη λέει να φυσήξει

Φεύγει ένα κορίτσι, τρέχει σαν τον άνεμο,
σαν το χελιδόνι μπαίνει στην οθόνη,
άστραψε το νήμα, όνειρο παράνομο...
Θεέ μου, φτάνει πρώτο!
Για ποια Ελλάδα, ρε γαμώτο;

Αθάνατη πατρίδα μου, προεκλογική,
της αφασίας και του μετ’ εμποδίων,
αδίστακτο τοπίο, τροχιά ελλειπτική,
των οραμάτων και των μυστηρίων.
Μια πίκρα, μια μιζέρια που φτάνει ως το λαιμό
με το που ανοίγεις την εφημερίδα...
Ελλάδα σ’ αγαπούσα κι ακόμα σ’ αγαπώ
όπως σε πρόλαβα, σε γνώρισα, σε είδα.

Φεύγει ένα κορίτσι, τρέχει σαν τον άνεμο,
σαν το χελιδόνι μπαίνει στην οθόνη,
άστραψε το νήμα, όνειρο παράνομο...
Θεέ μου, φτάνει πρώτο!
Για ποια Ελλάδα, ρε γαμώτο;

Στη χώρα των ηρώων, γεννήθηκα κι εγώ,
βαριά, πολύ βαριά η κληρονομιά μου,
τις μέρες να μετρώ με ένα ήλιο ναυαγό,
τα τραύματα του κόσμου όλα δικά μου...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Αφροδίτη Μάνου
δίσκος: Που πας καραβάκι με τέτοιο καιρό (1994)

Τραγούδι γραμμένο με αφορμή τη νίκη της Βούλας Πατουλίδου στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης, το 1992, στα 100 μέτρα με εμπόδια και την κραυγή της "Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!"

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Ελένη Βιτάλη - Άι γαρούφαλλό μου (Εις μνημόσυνον)



Βγήκαν λάμιες στο ποτάμι,
σύννεφο έβαλαν γιορντάνι
κι άντρας ζώνει τ' άρματά του,
πάει ταμένος του θανάτου.
Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι;
Μαγιάπριλο του κόσμου,
πίκρα περπατάει στα χείλη...

Άι... γαρούφαλλό μου...

Άλογο φαρί καβάλα,
δράκοι του 'στησαν κρεμάλα,
'μπρος στο μαρμαρένιο αλώνι.
στέκει και το πεταλώνει.
Ανέμη να γυρίσει,
παραμύθι ν'αρχινήσει,
μαύρο κρασί να πιούμε,
το φεγγάρι έχει μεθύσει...

Άι...γαρούφαλλό μου...

Και στην άκρη, στο ποτάμι,
μια φλογέρα, ένα καλάμι,
κάνει τον καημό φλογέρα,
το παράπονό του αέρα...
Και ποιος θα σου κρατήσει,
άσπρο στο χορό μαντήλι;
Μαγιάπριλο του κόσμου,
πίκρα περπατάει στα χείλη...

Άι...γαρούφαλλό μου...

Ποιος πονεί και ποιος το θέλει,
του ανέμου οι αρχαγγέλοι,
του καπνού 'ναι και τ' ανέμου,
δεν το βάσταξα ποτέ μου.
Ανέμη να γυρίσει,
παραμύθι ν'αρχινήσει,
μαύρο κρασί να πιούμε,
το φεγγάρι έχει μεθύσει...

Άι...γαρούφαλλό μου...

Του Χάρου είν' το πανηγύρι,
το χορό νεκρός να σύρει,
τ' άστρα μες στο παραγάδι,
και τον ήλιο στο σημάδι...
Και ποιος θα σου κρατήσει,
άσπρο στο χορό μαντήλι;
Μαγιάπριλο του κόσμου,
πίκρα περπατάει στα χείλη...

Άι...γαρούφαλλό μου...

.-.-.-.

στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας
μουσική: Αργύρης Κουνάδης
ερμηνεία: Ελένη Βιτάλη
δίσκος: Δεν περισσεύει υπομονή (1973)
Είναι η πρώτη συμμετοχή της 19χρονης τότε Ελένης Βιτάλη σε μεγάλο δίσκο, με 2 τραγούδια (Το άλλο είναι η "Λατέρνα"). Είχαν προηγηθεί το 1970 (με το επώνυμο Λαβίδα), κάποια 45άρια με τραγούδια του πατέρα της Τάκη Λαβίδα με το σήμα της Οlympic (θυγατρικής της εταιρείας Polygram ) με τα τραγούδια "Ιπτάμενος δίσκος" (που το 1984 θα ξαναηχογραφήσει και στο ζωντανό δίσκο της "Χορέψτε γιατί χανόμαστε"), "Το σωφεράκι", "Σε είδα πάλι στο όνειρό μου", "Για κάντε τόπο βρε παιδιά". Περισσότερα εδώ

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Ελένη Βιτάλη - Χωρίς δεκάρα



Χωρίς δεκάρα,
πώς θα παντρευτούμε Μανωλιό μου,
πώς θα βάλουμε στεφάνι,
στον Αϊ-Γιάννη;

Δύο χρόνια, το καημένο,
μ' έχεις αρραβωνιασμένο,
τρίτο δε θ' αντέξω,
μ' άλλον θα τα μπλέξω!

Χωρίς δεκάρα,
τί θα μαγειρεύω Μανωλιό μου,
με αγάπη ποιος περνάει,
όταν πεινάει;

Δύο χρόνια, το καημένο,
μ' έχεις αρραβωνιασμένο,
τρίτο δε θ' αντέξω,
μ' άλλον θα τα μπλέξω!

Δύο χρόνια....

.-.-.-.

στίχοι: Βαρβάρα Τσιμπούλη
μουσική: Γιάννης Μέτσικας
ερμηνεία: Ελένη Βιτάλη
δίσκος: Ελένη Βιτάλη (1975)
α' παρουσίαση: 13ο Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης (1974)

Ελένη Βιτάλη - Αυτά παθαίνει μάτια μου



Δεν είναι πως δεν έκανα,
ούτε πως δεν αξίζω,
ούτε και πως τα λάθη μου,
δεν τα αναγνωρίζω.

Δεν είναι πως δεν πόνεσα,
ούτε πως δεν πονάω,
είναι που ό,τι μου 'κλεψες,
πίσω δεν στο ζητάω.

Αυτά παθαίνει, μάτια μου,
όποιος πολύ αγαπάει,
πετάει μέσα στα σύννεφα,
στη γη παραπατάει.

Δεν είναι πως δε νοιάζομαι,
ούτε πως δε με καίει,
ούτε και πως δεν ξέρω πια,
για όλα αυτά τι φταίει.

Δεν είναι πως δεν άντεξα,
ούτε πως δεν αντέχω,
λίγα εσύ μου ζήτησες,
σου 'δωσα ό,τι έχω.

Αυτά παθαίνει, μάτια μου,
όποιος πολύ αγαπάει,
πετάει μέσα στα σύννεφα,
στη γη παραπατάει.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
ερμηνεία: Ελένη Βιτάλη
δίσκος: Και μπήκαμε στα χρόνια (1988)


Προτιμώ την επανεκτέλεση στο cd "Προσκήνιο - Ζωντανή ηχογράφηση από το Αερικό" (2000):

Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας - Τα χίλια γράμματα



Αχ Σαλονίκη μου, γυρίζω πάλι
σ’ ένα σου μπαρ, φτιάχνω κεφάλι
γι’ αυτά τα μάτια, τα γλυκά της χείλη
τα χίλια γράμματα που είχα στείλει.

Ακόμα σε θυμάμαι, ακόμα σ’ αγαπάω.
Για σένα δεν κοιμάμαι, για σένανε ρωτάω.
Ακόμα σ’ αγαπώ.

Αχ Σαλονίκη μου, κοντεύει χρόνος,
μ’ έχει ξεχάσει κι είμαι μόνος.
Στην παραλία ως την Περαία,
στ’ άσπρο σου φόρεμα, ήσουν ωραία.

Ακόμα σε θυμάμαι, ακόμα σ’ αγαπάω.
Για σένα δεν κοιμάμαι, για σένανε ρωτάω.
Ακόμα σ’ αγαπώ.

.-.-.-.

στίχοι: Γιώργος Σαρρής
μουσική: Δημήτρης Ζμπέκος
ερμηνεία: Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας
δίσκος: Η μοναξιά του σχοινοβάτη (1992)
Σύμφωνα με σημείωση στο ένθετο του δίσκου, το τραγούδι είναι "Αφιερωμένο στον κύριο Σταύρο Κουγιουμτζή" (πηγή)




Επανεκτέλεση με διαφορετική ενορχήστρωση από το cd "The best + the rest" (2006)

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Μπάμπης Τσέρτος - Το τραμ το τελευταίο



Εσούρωσα κι αργήσαμε, μα όσο και να φταίω,
περπάτα να προλάβουμε το τραμ το τελευταίο.

Ντράγκα-ντρουγκ το καμπανάκι,
ντράγκα-ντρουγκ μες στο βραδάκι,
ντράγκα-ντρουγκ το καμπανάκι,
να μας πάει κούτσα-κούτσα στο παλιό μας το τσαρδάκι.

Περνούν πολύ μιζέρικα τα νιάτα μας τα έρμα,
αλλ' άνοιξε το βήμα σου, να φτάσουμε στο τέρμα.

Ντράγκα-ντρουγκ κι αν βρούμε θέση,
θα στρωθείς και θα σ' αρέσει,
ντράγκα-ντρουγκ κι αν βρούμε θέση,
λίγο απάνω σου να γείρω, γιατί έχω γίνει φέσι!

Εμείς με τραμ πηγαίνουμε και άλλοι με ταξάρες,
για μας τα ντόρτια κι οι διπλές και γι άλλους οι εξάρες.

Ντράγκα-ντρουγκ το καμπανάκι,
ντράγκα-ντρουγκ μες στο βραδάκι,
ντράγκα-ντρουγκ το καμπανάκι,
αχ τι κρίμα που 'ναι να 'σαι, να 'σαι τόσο φτωχαδάκι

.-.-.-.

στίχοι: Κώστας Γιαννίδης, Χρήστος Γιαννακόπουλος, Αλέκος Σακελλάριος
μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ
Απόσπασμα από την εκπομπή του Δαυίδ Ναχμία "Ιχνιλάτες" - Αφιέρωμα στον Μιχάλη Σουγιούλ" (2002) [Ψηφιακό Αρχείο ΕΡΤ}
Πρωτακούστηκε στην επιθεώρηση «Άνθρωποι… άνθρωποι» στο θέατρο Μετροπόλιταν, το καλοκαίρι του 1948, από τους: Σπεράντζα Βρανά, Νίκο Ρίζο, Νίκο Φιλιππόπουλο και Άννα Φιλίδου. Από τα πλέον πολυτραγουδισμένα αρχοντορεμπέτικα, με πολλαπλές εκτελέσεις και τότε και τα νεώτερα χρόνια. (πηγή)
- ο Μπάμπης Τσέρτος το ηχογράφησε στο cd "Ο Μπάμπης Τσέρτος τραγουδά Μιχάλη Σουγιούλ" (2008)



Λευκωσία 6-7/10/2006

Μπάμπης Τσέρτος - Το μαγκαλάκι



Έξω ο βοριάς σφυρίζει
κι είμαι μοναχός,
με σβυστό το μαγκαλάκι
μένω ο φτωχός.

Γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι,
όπως μου τ΄άναβες κάθε βραδάκι.

Στης αγάπης μας τη στάχτη,
ψάχνω, προσπαθώ,
μήπως κι εύρω καμμιά σπίθα,
για να ζεσταθώ.

Γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι,
όπως μου τ΄άναβες κάθε βραδάκι.

Είναι κρύο αυτό το βράδυ,
πέφτει κι η βροχή
και νεκρό χωρίς μαγκάλι,
θα μ΄εύρουν την αυγή.

Γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι,
όπως μου τ΄άναβες κάθε βραδάκι

.-.-.-.

στίχοι: Γιώργος Φωτίδας
μουσική: Απόστολος Χατζηχρήστος (Σμυρνιωτάκι)

ερμηνεία: Μπάμπης Τσέρτος
cd: Το μονοπάτι (2006)
α΄ερμηνεία: Αθανάσιος Ευγενικός, Σούλα Καλφοπούλου, Ιωάννης Σταμούλης(1951)

Θανάσης Ευγενικός - Το μαγκαλάκι



Έξω ο βοριάς σφυρίζει
κι είμαι μοναχός,
με σβυστό το μαγκαλάκι
μένω ο φτωχός.

Γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι,
όπως μου τ΄άναβες κάθε βραδάκι.

Στης αγάπης μας τη στάχτη,
ψάχνω, προσπαθώ,
μήπως κι εύρω καμμιά σπίθα,
για να ζεσταθώ.

Γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι,
όπως μου τ΄άναβες κάθε βραδάκι.

Είναι κρύο αυτό το βράδυ,
πέφτει κι η βροχή
και νεκρό χωρίς μαγκάλι,
θα μ΄εύρουν την αυγή.

Γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι,
όπως μου τ΄άναβες κάθε βραδάκι

.-.-.-.

στίχοι: Γιώργος Φωτίδας
μουσική: Απόστολος Χατζηχρήστος (Σμυρνιωτάκι)
ερμηνεία: Αθανάσιος Ευγενικός, Σούλα Καλφοπούλου, Ιωάννης Σταμούλης
δίσκος 78 στροφών Odeon GA-7649 (1951)

Γεωργία Τζόυ, Στέλιος Καζαντζίδης - Απόψε είσαι για φιλί



Απόψε είσαι για φιλί
και εγώ για σένα είμαι τρελή
για να σβήσω της καρδιάς μου το μεράκι
στην υγειά σου πίνω κι άλλο ποτηράκι

Έξω φτώχεια ο καημός κι η στενοχώρια
να ζήσει η μάνα που κάνει τέτοια αγόρια

-Έλα έξω φτώχεια!

Απόψε σ' αγαπώ πολύ
θέλω αγκαλιά θέλω φιλί
ο σεβντάς μου έχει απόψε ξεσπαθώσει
τέτοια νύχτα θέλω να μη ξημερώσει

Έξω φτώχεια ο καημός κι η στενοχώρια
να ζήσει η μάνα που κάνει τέτοια αγόρια

-Ωωωωπα να ζήσουνε τ' αγόρια!

Απόψε μέχρι το πρωί
δική μας είναι η ζωή
θέλω απόψε να πνιγώ μες τα φιλιά σου
κι αυγούλα να με βρει στην αγκαλιά σου

Έξω φτώχεια ο καημός κι η στενοχώρια
να ζήσει η μάνα που κάνει τέτοια αγόρια

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Γιώργος Μητσάκης
ερμηνεία: Γεωργία Τζόυ, Στέλιος Καζαντζίδης
δίσκος 78 στροφών (195?)




ερμηνεία: Σπεράντζα Βρανά
από την ταινία "Γλέντι λεφτά κι Αγάπη", 1955.
σενάριο, σκηνοθεσία: Νίκος Τσιφόρος
με τους Βασίλη Αυλωνίτη, Σπεράντζα Βρανά , Ντίνο Ηλιόπουλο, Γιώργο Καμπανέλη, Νίκο Ρίζο, Σμαρούλα Γιούλη κ.ά.

Πρόδρομος Τσαουσάκης - Πλήγωσέ με όσο θέλεις



Πλήγωσε με όσο θέλεις
κι όσο σε βαστάει η καρδιά,
δεν το περίμενα αυτό από σένα,
να με δικάσεις τόσο σκληρά.

Όσο σε είχα αγαπήσει
αν μ' αγάπαγες και συ,
ποτέ δεν θα' θελες να με χωρίσεις,
να κλαίει η καρδιά μου και να πονεί.

Πλήγωσε με όσο θέλεις
να πονώ να χαίρεσαι,
μα για τα σφάλματα αυτά που κάνεις,
θα' ρθει μια μέρα να ντρέπεσαι.

.-.-.-.

στίxoι, μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης (κυκλοφόρησε στο όνομα του Πρ. Τσαουσάκη)
ερμηνεία: Πρόδρομος Τσαουσάκης
δίσκος 78 στροφών HMV 5083 (1951)



ερμηνεία: Στέλιος Καζαντζίδης
δίσκος: Ο Στέλιος Καζαντζίδης τραγουδάει Βασίλη Τσιτσάνη (2003)
Oι ηχογραφήσεις του δίσκου έγιναν το 1989

Στελλάκης Περπινιάδης - Το ξεκρέμασα απόψε



Το ξεκρέμασα απόψε
το παλιό μου μπουζουκάκι
για να σπάσουμε μεράκι
με μια αγάπη μου παλιά

Το ξεκρέμασα απόψε
στο δικό της το χατίρι
κι όπως πλάι μου θα γείρει
τραγουδάκι θα της πω

Θα της πω για την αγάπη
που 'ναι τώρα πια χαμένη
μα θα είναι ριζωμένη
όσα χρόνια κι αν θα ζω

.-.-.-.

στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης
μουσική: Μανώλης Χιώτης
ερμηνεία: Στελλάκης Περπινιάδης
δίσκος: HMV A.O. 2718 (1946)

Θανάσης Ευγενικός - Το φτωχομπούζουκο



Με το φτωχομπούζουκό μου
τραγουδάω τον καημό μου
να ξεχάσω μια γυναίκα δεν μπορώ.
Από τότε που 'χει φύγει
το μεράκι μου με πνίγει
και το δάκρυ μου κυλάει σαν νερό.

Με άφησε μονάχο μου σ' αυτή τη ζήση
δεν θα ξαναγυρίσει.

Το φτωχό μου μπουζουκάκι
το χτυπάω με μεράκι
και του λέω πως κατάντησα για δες.
Με κοιτάει λυπημένο
μα τι φταίει το καημένο
που του σπάω κάθε τόσο τις χορδές.

Με άφησε μονάχο μου σ' αυτή τη ζήση
δεν θα ξαναγυρίσει.

Το μπουζούκι μου κρατάω
και με πόνο το ρωτάω
μπουζουκάκι τι να κάνω πες και συ.
Και μου λέει πως θα ζήσεις
θα 'βρεις άλλη ν' αγαπήσεις
και τον πόνο σου να ρίξεις στο κρασί.

Με άφησε μονάχο μου σ' αυτή τη ζήση
δεν θα ξαναγυρίσει.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Μανώλης Χιώτης
ερμηνεία: Θανάσης Ευγενικός
μπουζούκι: Μανώλης Χιώτης
δίσκος 78 στροφών 1949
(Οι δύο εικόνες απο το 2:13 ως το 3:17 ανήκουν στον Πάνο Πέστροβα)



ερμηνεία: Σταύρος Τζουανάκος
μπουζούκι: Ιωάννης Τατασσόπουλος
δίσκος: HMV A.O. 5139 (1953)

Σταύρος Τζουανάκος, Ιωάννης Τατασσόπουλος - Θα πάω με κουρσάρικα



Θα πάω με κουρσάρικα
καράβια να κουρσέψω
και κάποια νύχτα βροχερή
θα πέσω σαν την αστραπή
και μέσα από τον πύργο σου
μάγισσα θα σε κλέψω.

Θα 'ναι βαριά η συννεφιά
και πριν να βγουν τ' αστέρια
όποιο εμπόδιο θα βρω
θα το παλέψω σαν θεριό
να σε κρατήσω αιχμάλωτη
μες στα δικά μου χέρια.

Θα πάω με κουρσάρικα
πολεμιστής να γίνω
να βγω σε πέλαγος βαθύ
κουρσάρισσα κι εσύ μαζί
να σε κρατήσω πλάι μου
και τη ζωή μου δίνω.

Όποιο εμπόδιο θα βρω
θα το παλέψω σαν θεριό
να σε κρατήσω αιχμάλωτη
μες στα δικά μου χέρια.

.-.-.-.

στίχοι: Ευάγγελος Πρέκας
μουσική: Ευάγγελος Νταράλας
Ερμηνεία: Σταύρος Τζουανάκος, Ιωάννης Τατασσόπουλος
δίσκος 78 στροφών Columbia D.G.7104 (1954)

Μαρίκα Νίνου - Απόψε μεσ' στο καπηλειό



Απόψε μες στο καπηλειό
που τα μπουζούκια κλαίνε
είμαι μονάχος κι έρημος
γιατί δυο μάτια φταίνε.

Τριγύρω όλοι σκυθρωποί
οι φίλοι δεν μιλιούνται
τέτοιους καημούς γνωρίσανε
γι αυτό και με λυπούνται

Μ' ένα καράβι έφυγε
αυτή που είχα αγαπήσει
πήγε στα ξένα μακριά
και πια δεν θα γυρίσει

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης (ως στιχουργός αναφέρεται και ο Κώστας Μάνεσης)
ερμηνεία: Μαρίκα Νίνου, Στέλιος Κηρομύτης, Βασίλης Τσιτσάνης
δίσκος 78 στροφών Columbia 6814 (1949)



ερμηνεία: Πρόδρομος Τσαουσάκης, Μαρίκα Νίνου, Βασίλης Τσιτσάνης
δίσκος 78 στροφών (1949)



ερμηνεία: Αντιγόνη Μπούνα

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Ιωάννα Γεωργακοπούλου - Θα σου φύγω με καιρό



Θα σου φύγω με καιρό
και δικό σου δεν θα είμαι πια παιχνίδι
Στο 'χω πει από καιρό
να σ' αντέξω δεν μπορώ,
μες τα χέρια σου να γίνομαι σκουπίδι

Κι αν μου κάνεις το βαρύ
θα 'ρθει η μέρα που πια δε θα μου γουστάρεις
τώρα κάνεις το βαρύ,
μα θα ψάχνεις με κερί,
μεσ' στα κέντρα και στα μπαρ να με τρακάρεις

θα τ' αλλάξω το βιολί
θα ρεφάρω κι όπως πριν θα 'μαι στην πένα
θα τ' αλλάξω το βιολί
και θα ντρέπομαι πολύ
να πονώ για μια γυναίκα σαν κι εσένα

.-.-.-.

στίχοι: Γιώργος Γιαννακόπουλος
μουσική: Γιώργος Μητσάκης
ερμηνεία: Ιωάννα Γεωργακοπούλου, Στελλάκης Περπινιάδης, Γιώργος Μητσάκης
δίσκος 78 στροφών(1947)


.-.-.-.

Από την Ρεμπέτικη Κομπανία (Δημήτρη Κοντογιάννης, Μανώλης Δημητριανάκης, Γιώργος Κοντογιάννης, ?)

Στέλλα Χασκίλ - Θα φύγω, θα με χάσεις



Θα φύγω,
θα με χάσεις ξαφνικά από κοντά σου,
θα φύγω,
με το χέρι στην καρδιά,
στο κατώφλι, μια βραδιά,
θα σ' αφήσω του σπιτιού σου τα κλειδιά
και θα φύγω.

Μια νύχτα,
θα σε κάνω η καρδιά σου να πονέσει,
μια νύχτα,
μοναχή δεν θα μπορείς,
ησυχία για να βρεις,
κι απ' τη ζήλια σου θα με κατηγορείς,
κάθε νύχτα.

Για πάντα,
θα χαθώ απ' τη ζωή σου να το ξέρεις,
για πάντα,
σαν με σκέφτεσαι, θα κλαις,
κρίμα το παιδί, θα λες,
αφού ξέρεις πως εσύ για όλα φταις,
μια για πάντα.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Γιώργος Μητσάκης
ερμηνεία: Στέλλα Χασκίλ, Τάκης Μπίνης
δίσκος Parlophone B 74219 (1950)


.-.-.-.

από την Κατερίνα Κωνσταντίνου

Γιώτα Λύδια - Να 'χα εκατό καρδιες



Να 'χα χίλια μάτια τα μάτια σου να βλέπω
και χείλη εκατό,
να σε γλυκοφιλώ
και να μη σε χορταίνω.

Αμάν... Να 'χα εκατό καρδιές
να σ' αγαπώ εκατό φορές,
γιατί μια καρδιά που έχω
το σεβντά σου δεν αντέχω.

Να 'χα χίλια μάτια εσένα να κοιτάζω
και χίλιες αγκαλιές,
αμέτρητες φορές,
γλυκά να σ' αγκαλιάζω.

Αμάν... Να 'χα εκατό καρδιές
να σ' αγαπώ εκατό φορές,
γιατί μια καρδιά που έχω
το σεβντά σου δεν αντέχω.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Νίκος Δαλέζιος
ερμηνεία: Γιώτα Λύδια
45άρι


- στον πιο όμορφο Κοσκωτά :)

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Δυνάμεις του Αιγαίου - Κόκκιν' αχείλι φίλησα



Κόκκιν' αχείλι φίλησα
κι έβαψε το δικό μου

Και το μαντίλι το 'συρα
κι έβαψε το μαντίλι.

Και στο ποτάμι το 'πλυνα
κι έβαψε το ποτάμι.

Κι έβαψε η άκρη του γιαλού
κι η μέση του πελάγου.

Κατέβη ο αϊτός να πιεί νερό
κι έβαψαν τα φτερά του.

Κι έβαψε ο ήλιος ο μισός
και το φεγγάρι ακέριο.

.-.-.-.

Παραδοσιακό
διασκευή, ερμηνεία: Δυνάμεις του Αιγαίου, Χρήστος Τσιαμούλης
δίσκος: Ανατολικό παράθυρο (1989)

Την μουσική ομάδα "Δυνάμεις του Αιγαίου" αποτελούσαν οι Νίκος Γράψας, Γιάννης Ζευγόλης, Χρήστος Τσιαμούλης, Πέτρος Ταμπούρης, Μιχάλης Κλαπάκης.

- Οι “Δυνάμεις Του Αιγαίου” εμφανίζονται ως μουσική ομάδα για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του '80, ηχογραφώντας παλιά ανώνυμα ελληνικά τραγούδια τα οποία παρουσίαζαν σε συναυλίες σε όλη την Ευρώπη.Αργότερα οι πέντε νέοι μουσικοί παρουσιάζουν και δικά τους τραγούδια που είναι εμπνευσμένα από την μουσική παράδοση του Αιγαίου, της ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, διαμορφώνοντας ένα πρωτότυπο στυλ, σε συνδυασμό με τις σπουδές τους τόσο στην ευρωπαϊκή μουσική όσο και στην εκκλησιαστική ψαλτική παράδοση.Από αυτή την άποψη οι “Δυνάμεις Του Αιγαίου” αποτέλεσαν αναμφισβήτητα μία πρωτοποριακή ομάδα που ανέδειξε ξεχασμένα μουσικά όργανα και ιδιώματα στον ελληνικό χώρο. Ελάχιστοι είναι οι νέοι που κατά την δεκαετία του '80 χειρίζονται όργανα όπως το ούτι, το λαούτο, το κανονάκι, ενώ δεν παίζει κανείς το νέϊ και τον ταμπουρά. Ελάχιστοι και όσοι ασχολούνται με τα λαϊκά κρουστά και το λαϊκό βιολί. Χαρακτηριστικό του γενικού μουσικού ενδιαφέροντος που δημιούργησαν οι Δυνάμεις Του Αιγαίου αποτελεί σίγουρα η απόφαση του Διονύση Σαββόπουλου να αναλάβει την πρώτη τους δισκογραφική παραγωγή (“Δυνάμεις του Αιγαίου”, 1985). Ο Μάνος Χατζιδάκις ανέλαβε την τρίτη παραγωγή τους στην εταιρία του , τον Σείριο ('Ανατολικό Παράθυρο', 1990). (πηγή)

.-.-.-.

Μια χωρίς στοιχεία ζωντανή ηχογράφηση με τον Γιώργο Μιχαήλ και τον Φώτη Σιώτα (;)




Ακούω εδώ τον, συμπαθέστατο κατά τα άλλα, Ιωαννίδη. Δεν μπορώ να καταλάβω... Ποιος ο λόγος όλης αυτής της έντασης που βάλανε στο τραγούδι; Υπάρχει πουθενά κάτι στον λόγο που να χρειάζεται επιθετική, πομπώδη και οργισμένη ερμηνεία κι ενορχήστρωση; Στο τέλος ορχήστρα και ερμηνευτής το πάνε λες και λένε το "για ένα κομμάτι ψωμί δεν φτάνει μόνο η δουλειά" των Κατσιμιχαίων στην διασκευή του Ζιώγαλα! Δεν καταλαβαίνω ειλικρινά τι σχέση έχει όλη αυτή η επιθετική ερμηνεία και ενορχήστρωση με αυτούς τους στίχους!

Αν δεν καταλαβαίνουμε και τι τραγουδάμε, ζήτω που καήκαμε...

Πέτρος Δουρδουμπάκης - Ό,τι άναψε θα σβύσει



Ό,τι άναψε θα σβήσει,
με βοριά ή με νοτιά
και αλί σ΄όποιον δεν ζήσει
της αγάπης τη φωτιά.

Έλα και πάρε με αγκαλιά,
προτού η αγάπη σβήσει,
έλα και δώσε μου φιλιά.

Ό,τι άναψε θα σβήσει,
δεν θα ζήσει μια ζωή,
στάχτες και καπνούς θ΄αφήσει,
ξαφνικά ένα πρωί.

Έλα και πάρε με αγκαλιά,
προτού η αγάπη σβήσει,
έλα και δώσε μου φιλιά.

Πάνω στο γλυκό μεθύσι,
φιλοσόφησα που λες,
ο,τι άναψε θα σβήσει,
δεν στο λέγω για να κλαις.

Έλα και πάρε με αγκαλιά,
προτού η αγάπη σβήσει,
έλα και δώσε μου φιλιά.

.-.-.-.

στίχοι: Τάκης Κωλέτης
μουσική: Νίκος Καρανικόλας
δίσκος: Από όνειρο σε όνειρο (1994)
α' ερμηνεία: Μιχάλης Μενιδιάτης δεκαετία του 70
*δυστυχώς στο βιντεάκι δεν υπάρχει η εισαγωγή με μπαγλαμά που έπαιζε ο Μανώλης Πάππος

Martha Moreleon - No Temas Mas



No Temas Mas Y Dime Que Me Amas
Si Es La Verdad Que Corre Por Tus Venas
Tu Me Conoces Como A Una Alma Gemela
La Vida Pasa Y No Debes Detenerla

Quiza Algún Día Comprendas Que Me Quieres
Tal Vez Un Día Regreses A Mi Lado
Aquí Estaré Por Siempre Alumbrando
Como Una Llama De Amor Apasionado

No Temas Mas Y Dime Que Me Amas
Tal Vez El Miedo Te Impida Pronunciarlo
Si Ciego Estás Temiendo Aceptarlo
Abre Tus Ojos Y Abrigate En Mis Brazos

Quiza Algún Día Comprendas Que Me Quieres
Tal Vez Un Día Regreses A Mi Lado
Aquí Estaré Por Siempre Alumbrando
Como Una Llama De Amor Apasionado

.-.-.-.

στίχοι, ερμηνεία: Martha Moreleon
μουσική: Πέτρος Δουρδουμπάκης
δίσκος: Τυφλές ελπίδες (2003)

Πέτρος Δουρδουμπάκης - Μη σταματάς



Μη σταματάς να λες πως μ' αγαπάς
κι ας είναι τώρα ψέμα,
είναι φορές που θέλεις να πονάς,
να φτάνεις ως το τέρμα.

Κανείς δεν ξέρει ο χρόνος τι θα φέρει
κι αν κάνεις λάθος στο νέο σου το πάθος,
μα θα 'μαι εδώ και θα σε περιμένω,
σαν ένα κάρβουνο για πάντα αναμμένο

Μη σταματάς να λες πως μ' αγαπάς
κι ας είναι από συνήθεια,
χίλιες φορές στο χθες να με πετάς,
παρά στη μαύρη αλήθεια.

Κανείς δεν ξέρει ο χρόνος τι θα φέρει
κι αν κάνεις λάθος στο νέο στου το πάθος,
μα θα 'μαι εδώ και θα σε περιμένω,
σαν ένα κάρβουνο για πάντα αναμμένο.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Πέτρος Δουρδουμπάκης
δίσκος: Κόκκινο κρασί (1995)
α' ερμηνεία: Ελένη Λεγάκη, δίσκος: Το φλιτζάνι (1990)

Ελένη Λεγάκη - Μη σταματάς

Μη σταματάς να λες πως μ' αγαπάς
κι ας είναι τώρα ψέμα,
είναι φορές που θέλεις να πονάς,
να φτάνεις ως το τέρμα.

Κανείς δεν ξέρει ο χρόνος τι θα φέρει
κι αν κάνεις λάθος στο νέο σου το πάθος,
μα θα 'μαι εδώ και θα σε περιμένω,
σαν ένα κάρβουνο για πάντα αναμμένο

Μη σταματάς να λες πως μ' αγαπάς
κι ας είναι από συνήθεια,
χίλιες φορές στο χθες να με πετάς,
παρά στη μαύρη αλήθεια.

Κανείς δεν ξέρει ο χρόνος τι θα φέρει
κι αν κάνεις λάθος στο νέο στου το πάθος,
μα θα 'μαι εδώ και θα σε περιμένω,
σαν ένα κάρβουνο για πάντα αναμμένο.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Πέτρος Δουρδουμπάκης
ερμηνεία: Ελένη Λεγάκη
δίσκος: Το φλιτζάνι (1990)

Ελένη Λεγάκη - Απ' τη ζωή στο θάνατο




Απ΄τη ζωή στο θάνατο,
είναι ένα μονοπάτι,
αόρατο και σκοτεινό,
που δεν το βλέπει μάτι.

Ας ήταν να το πέρναγα
κι ο Χάρος να κοιμάται,
να 'βλεπα ποιος θα μ'αγαπά
και ποιος θα με θυμάται

Κι αν είναι εκεί πιο όμορφα,
δεν θέλω να με κλαίτε,
μόνο τραγούδια της χαράς,
για μένανε να λέτε.

Ας ήταν να το πέρναγα
κι ο Χάρος να κοιμάται,
να 'βλεπα ποιος θα μ'αγαπά
και ποιος θα με θυμάται.

.-.-.-.

στίχοι: Ουρανία Λιαδράκη
μουσική: Γιώργος Κονιτόπουλος
ερμηνεία: Ελένη Λεγάκη
Με αυτό το τραγούδι, σε δίσκο 45 στροφών και σε ηλικία μόλις 13 χρονών (!!!), μπήκε η Ελένη Λεγάκη στη δισκογραφία αρχές δεκαετίας 70. Στην άλλη πλευρά του δίσκου υπήρχε το τραγούδι "Τα παιδιά απ' τα λιμάνια" των ίδιων δημιουργών.

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Ελένη Πέτα - Λόγια της σιωπής



Φύσηξε και πέταξε λόγια στο κατώφλι,
άνεμος, φτεράνεμος, που δεν έχει όψη.

Σήκωσε τα κύματα, σκόρπισε συνθήματα,
άλλαξε τους χάρτες μου, τόσο ξαφνικά.

Τα δικά μου λόγια
έχουν κάτι απ' το κύμα που παλεύει.
Δες τα χέρια μου πως κάνουν.
δες ψηλά τις λέξεις φτάνουν,
Τα δικά μου λόγια...

Τα δικά μου λόγια,
δες τα χέρια μου πως μπλέκουν,
νήμα οι σκέψεις πως το πλέκουν.
Τα δικά μου λόγια,
λόγια της σιωπής...


.-.-.-.

στίχοι: Γιώτα Βασιλακοπούλου
μουσική: Κωστής Ζευγαδέλλης
ερμηνεία: Ελένη Πέτα
cd: Άρωμα παράξενο (2009)
α' κυκλοφορία στο cd single: Λόγια της σιωπής (2002) Το τραγούδι και τα δύο οργανικά γράφτηκαν για την ταινία της Λουκίας Ρικάκη "Λόγια της σιωπής" (2002)



Μεταφέρω εδώ το σημείωμα της Λουκίας Ρικάκη για την ταινία (πηγή):

"Έκανα μια ταινία για την ελληνική νοηματική γλώσσα όπως αυτή μιλιέται στη χώρα μας για να εξοικειώσει τον δύσπιστο θεατή με τον εκφραστικό πλούτο μια σημαντικής μερίδας της κοινωνίας που ζει και εκφράζεται μέσα απο τη "μαγική" δύναμη των νοημάτων.

H νοηματική γλώσσα είναι μια ορατή γλώσσα, είναι σαν τη μουσική, που δεν έχει λέξεις φτιάχνει όμως εικόνες. Θέλησα η ταινία να είναι μια απάντηση στο φόβο για το ανοίκειο και το τραγούδι αυτό πιστεύω ότι συμβάλλει σημαντικά σε αυτή τη προσπάθεια.

O φόβος για ότι δεν είναι οικείο αποτελεί χαρακτηριστικό "φυλετικής" συμπεριφοράς που προσδιορίζει την ψυχολογία του σύγχρονου αστού, η σιωπή του -η μη συνομιλία του με ότι ανοίκειο- ως περίβλημα της οικειότητας είναι χωρίς αμφιβολία αυτοκαταστροφική. H ταινία προτείνει τη γενναιοδωρία ως άξονα διαλόγου και γνωριμίας με τους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα μας.

Άρχισα να γνωρίζω τον κόσμο των κωφών μέσα απο εξαιρετικούς ανθρώπους που έχουν αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής τους στην εκπαίδευση και την διευκόλυνση των ανθρώπων που στερούνται την ομιλία και την ακοή. Mέσα απο την αγάπη, την δημιουργικότητα, τον εθελοντισμό και την άσβεστη ενέργεια που έχουν δίνουν πραγματικό νόημα στη καθημερινότητα των ανθρώπων που συχνά μπορεί να αισθάνονται περιθώριο.

Mε την ταινία "Λόγια της Σιωπής" θέλω να προτείνω τη νοηματική γλώσσα ως μία γέφυρα επικοινωνίας των κωφών και των ακουόντων. O κινηματογράφος είναι ένας χώρος πού μπορεί να κάνει αυτούς τους δυό κόσμους να συναντηθούν τουλάχιστον στη διάρκεια της ταινίας.

Mετά ο καθένας -με αφορμή ελπίζω την ταινία- θα βρει τα λόγια και τις εικόνες μέσα του, που θα του κάνουν νόημα να ανακαλύψει κάτι πιο πέρα απο την προφορική ομιλία. Eκεί πού οι εικόνες και οι εκφραστικές δυνατότητες του σώματος αποκτούν φωνή και ο άφατος λόγος βρίσκει τη θέση του."


Ελένη Τσαλιγοπούλου - Λόγια της σιωπής



Κράτα με στο σκοτάδι,
πάνω σου πιο σφιχτά,
ν' ακούγεται η καρδιά,
όταν ζητάει το χάδι.

Κράτα με και θυμήσου,
ψέματα μη μου πεις,
τα λόγια της σιωπής,
διαβάζωστο κορμί σου.

Τόσο πολύ σ' αγαπώ,
που μπορεί και να μάθω,
μακριά σου για σένα να ζω.
Τόσο βαθιά σ' αγαπώ,
που μπορεί και ν' αντέξω,
μακριά σου να ζω.

Να 'ξερες πως πονάει,
το τελευταίο φιλί
κι ακόμα πιο πολύ,
όταν σε προσπερνάει.
Αν είναι να μου δώσεις,
τέτοιο φιλί πικρό,
δώσ' μου το να το πιω,
δίχως να μετανιώσεις.

Τόσο πολύ σ' αγαπώ,
που μπορεί και να μάθω,
μακριά σου για σένα να ζω.
Τόσο βαθιά σ' αγαπώ,
που μπορεί και ν' αντέξω,
μακριά σου να ζω.

.-.-.-.

στίχοι: Κώστας Λειβαδάς
μουσική: Γιώργος Ανδρέου
ερμηνεία: Ελένη Τσαλιγοπούλου
cd: Αλλάζει κάθε που βραδυάζει (1999)

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Χρήστος Τσιαμούλης - Από ξένο τόπο, Ωραία που 'ναι την αυγή, Σγουρέ βασιλικέ μου



Aπό ξένο τόπο κι απ' αλαργινό
ήρθ' ένα κορίτσι, φως μου, δεκαοχτώ χρονών

Είχε μαύρα μάτια και σγουρά μαλλιά
είχε και στο μάγουλό του, φως μου, μιαν ελιά

Δε μου τη χαρίζεις, δεν μου την πουλάς
την ελίτσα που 'χεις, φως μου, και με τυραννάς

Δε σου τη χαρίζω, δεν σου την πουλώ,
μόν' την θέλω την ελίτσα να σε τυραννώ
---
Ωραία που 'ναι την αυγή, όταν γλυκοχαράζει
Χαρά σε 'κείνη την καρδιά, που δεν αναστενάζει
---
Σγουρέ βασιλικέ μου και ματζουράνα μου
εσύ θα με χωρίσεις από τη μάνα μου
Σγουρέ βασιλικέ μου με φύλλα πράσινα
θέλω τον έρωτά σου, με χίλια βάσανα

.-.-.-.

Παραδοσιακά
ερμηνεία: Χρήστος Τσιαμούλης
Από συναυλία του Κέντρου έρευνας της Ελληνικής Λαογραφίας Της Ακαδημίας Αθηνών.
Εθνική Λυρική Σκηνή (2008)
Παίζουν: Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί), Δημητρακόπουλος Π (κανονάκι) Κλαπάκης Μ (κρουστά) Τσιαμούλης Χ (ούτι, τραγούδι), Σινόπουλος Σ (λύρα) Φιλιππίδης Κ (λαούτο)

Γιάννης Σαούλης, Görkem Ökten Saoulis - Από ξένο τόπο / Üsküdar gider iken



Από ξένο τόπο κι απ' αλαργινό
Ήρθ' ένα κορίτσι φως μου δώδεκα χρονών
Ουδέ στην πόρτα βγαίνει ούτε στο στενό
Ούτε στο παραθύρι φως μου δυό λόγια να της πω

Üsküdar'a gider iken aldı da bir yağmur
Katibimin setresi uzun eteği çamur
Katip uykudan uyanmış gözleri mahmur
Katip benim ben katibin el ne karışır
Katibime kolalı da gömlek ne güzel yaraşır
Üsküdar'a gider iken bir mendil buldum
Mendilimin içine de lokum doldurdum
Katibimi arar iken yanımda buldum
Katip benim ben katibin el ne karışır
Katibime kolalı da gömlek ne güzel yaraşır

Uskudara gideriken aldida bir yamur
Katibin seterizi usun, etteyi camur
Katib uykudan uyanmis, gozleri mahmur
Katib benim ben katibin eller karishir
Katibime kollalida gomlek ne gusel yakisir
Uskudara gideriken bir mendil buldum
Mendilimin icinede lokum doldurdum
Katibimi araiken yandim da buldum
Katibin benim, ben katibimin eller karishir
Katibe kolalida gomlek ne gusel yakishir


On the way to Uskudar, rain came down, it really did.
The clerk I love wears a frock coat with its long skirt muddied.
I guess he is just up from sleep: his eyes are still languid.
That clerk is mine - I am his - that's no one else's business.
It looks so lovely on my clerk; that frock coat with trousers (that starched shirt of his).
Going to Uskudar, I found a kerchief dropped by him.
And I filled my kerchief with Turkish delight to the brim...
Looking for that clerk of mine, I found myself right by him.
That clerk of mine - I am his - that's no one else's business.
It looks so lovely on my clerk: that starched shirt of his.

.-.-.-.

Παραδοσιακό Μεσογείου
ερμηνεία: Γιάννης Σαούλης και Görkem Ökten Saoulis

.-.-.-.

Τους στίχους στα τούρκικα και την μετάφρασή τους στα αγγλικά τους βρήκα στα σχόλια του βίντεο στο youtube. Στο youtube έχω βρει τις παρακάτω παραλλαγές:

http://www.youtube.com/watch?v=xeZytVePpPc (Λαδίνο/Σεφαρδίτικο, Ισπανοεβραϊκό Ανατολής)
http://www.youtube.com/watch?v=SymcEAeYGOw (Τουρκία)
http://www.youtube.com/watch?v=oDCDwQhPhCQ (Σερβία)
http://www.youtube.com/watch?v=NZCFt2fGVPE&feature=related (Τουρκία)
http://www.youtube.com/watch?v=EmUB6a2hlYE (Αφγανιστάν)
http://www.youtube.com/watch?v=XOMw3oO27kM (ΗΠΑ)
http://www.youtube.com/watch?v=EHOdJyRWiyI (Ισραήλ, Εβραϊκό σεφαρδίτικο)
http://www.youtube.com/watch?v=mCH2XvjBGAQ (Τουρκία)

http://www.youtube.com/watch?v=73UuF_WkeqY (Βοσνία)
http://www.youtube.com/watch?v=rfCthT0ctdw (Malaysian version)!

http://www.youtube.com/watch?v=6O1WBgzXmOw (Βοσνία)
http://www.youtube.com/watch?v=SC6XNkEp0bA (Βουλγαρία)
http://www.youtube.com/watch?v=7nS05wz1Cw8 (Σερβία)
http://www.youtube.com/watch?v=ilOCqaXPDJM (ΠΓΔΜ)
http://www.youtube.com/watch?v=n0XHWBZZP98&feature=related (Τουρκία)


Τέλος, εδώ http://www.youtube.com/watch?v=u6k3ZPGXM_g υπάρχει σε βιντεάκι το σε πόσες γλώσσες και με τι τίτλους υπάρχει π.χ  Aπό ξένο τόπο (Greek) - Banat Iskandaria (Arabic) - Der Terk in America (Klezmer/Instrumental) - Eskoutari (Greek) - Fel Shara (Ladino/Judæo-Spanish/Sefardi) Katibim (Turkish) - Ој ти Пацо Дреновчанке ((Slavic Macedonian) - Pogledaj me Anadolko (Bosnian) - Ruse kose (Serbian) - Sacred Shabbath (Instrumental) - A Turkish Tale (Turkish and English) - Üsküdar'a gider iken (Turkish) - Ясен месец (Bulgarian), etc. Μερικοί από τους αναρίθμητους ερμηνευτές του: Ahmed ma hlad (Czech Republic) - Safiye Ayla (Turkey) - Naftule Brandwein (Poland & USA) - Mohammed El-Bakkar (Lebanon & USA) - Muaz Borogovac (Bosnia and Hercegovina) - Eartha Kitt (USA) - KlezRoym (Italy) - Koštana (Serbia) - Di Grine Kuzine (Germany) - Tereza Kreshova (Albania) Vlado Kreslin (Slovenia) - Mediterranea (Spain) - Loreena McKennitt (Canada) - Zeki Müren (Turkey) - Danica Obrenić (Serbia) - Toše Proeski & Synthesis (FYR Macedonia) - Rakija Band (Norway) - Esma Redžepova (FYR Macedonia) - Lonnie Sattin (USA) - Jordi Savall (Spain) - Sabri Tuluğ Tırpan (Turkey & Austria) - Gus Vali (Greece & USA) - Emina Zečaj (Bosnia and Hercegovina) - Pink Martini - Γλυκερία, Χρήστος Τσιαμούλης, Βιργινία Μανγκίδου, Μαρία Σουλτάτου, Μαρίζα Κωχ, κ.ά

Μιλτιάδης Πασχαλίδης - Παραμύθι με λυπημένο τέλος



Κάποτε γνώρισα μια λίμνη,
μάτια μου, μάτια μου,
κάποτε γνώρισα μια λίμνη,
που ‘θελε να ‘ναι θάλασσα...

Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι...

Κάποτε αντάμωσα μια πέτρα,
μάτια μου, αχ μάτια μου,
κάποτε αντάμωσα μια πέτρα,
που ‘θελε βράχος να γενεί...

Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι...

Κάποτε αγάπησα μια κόρη
μάτια μου, μαύρα μάτια μου,
που ρωτούσε κάθε αγόρι,
πότε γυναίκα θα γενεί...

Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι...

Έχουν περάσει χρόνοι δέκα,
μάτια μου, αχ μάτια μου,
η κόρη γίνηκε γυναίκα
μα εγώ απόμεινα παιδί

Και κάθε που χαράζει
με τρώει το μαράζι...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
cd: Παραμύθι με λυπημένο τέλος (26/6/1995)

Χαΐνηδες - Η μικρή Ελπίδα



Τσίκι τσίκι τζέλα, τσίκι τσίκι μπομ...

Η μικρή Ελπίδα πού 'ρθε από τα ξένα,
γέλασε και μού 'πε σ' αγαπώ,
μα δε βρήκα λόγια, λόγια ταιριασμένα,
ένα τραγουδάκι να της πω...

Τσίκι τσίκι τζέλα, τσίκι τσίκι μπομ...

Η μικρή Ελπίδα έφυγε στα ξένα,
κίνησε να πάει για το βοριά...
Αχ μωρέ Ελπίδα, ανείμενε κι εμένα,
να σου πω μαζί με ένα γεια...

Τσίκι τσίκι τζέλα, τσίκι τσίκι μπομ...

Άνυδρο το χώμα μέσα στην καρδιά μου
κι η Ελπίδα βρόχινο νερό,
τραγουδώ και κλαίω μες στη μοναξιά μου,
γιά να ξεγελάσω τον καιρό...

Τσίκι τσίκι τζέλα, τσίκι τσίκι μπομ...

Σαν ξαναγυρίσεις, πετροχελιδόνι,
άδικα μην ψάξεις να με δεις...
Ίσως νά 'χω λιώσει, σαν το πρώτο χιόνι,
μα σ' ένα τραγούδι θα με βρεις...

Τσίκι τσίκι τζέλα, τσίκι τσίκι μπομ...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
ερμηνεία: Δημήτρης Αποστολάκης, η μικρή Αλεξάνδρα Παπαδάκη, Χαϊνηδες
δίσκος: Με κόντρα τον καιρό (1994)
Μέλη του συγκροτήματος ήταν τότε οι Δημήτρης Αποστολάκης (λύρα, βιολόλυρα - φωνή, δημιουργός των περισσοτέρων τραγουδιών), Μιχάλης Σταυρακάκης (μαντολίνο, μαντόλα, μπουζούκι, λαούτο), Κάλλια Σπυριδάκη (φλογέρα - φωνή). Γιώργος Σταυράκης (ούτι), Δημήτρης Ζαχαριουδάκης (κιθάρα - φωνή), Γιώργος Λαοδίκης (τουμπελέκι, μπεντίρ, νταούλι, ζίλια).

Μαργαρίτα Ζορμπαλά - Κυματούσσα



Μ' ένα φιλί σου άχραντο
στο μυστικό με μύησες,
κι από φτωχό και γήινο,
ουράνιο, πανάχραντο
το σώμα μου εποίησες.

Κρυφή μου αγάπη κυματούσσα,
στο πέλαγός σου να χαθώ,
εφτά φουρτούνες να πνιγώ,
μ' ένα φιλί σου θα κρατούσα
τρεις μέρες για ν' αναστηθώ.

Κι έτσι ακόμα σ'αγαπώ,
κι είσαι ο μύθος μου,
φως απ' τα μάτια σου κρατώ,
να καίει το στήθος μου.

Κι έτσι ακόμα είσαι εδώ,
κι είσαι η έγνοια μου,
κι αν έφυγες, σε καρτερώ
παραμυθένια μου

Ρίξε φωτιά στην άβυσσο,
να δω, να περπατήσω,
κι απ' τον Αχέροντα νερό
θα φέρω στον παράδεισο,
να σε γλυκοποτίσω.

Κι έτσι ακόμα σ'αγαπώ,
κι είσαι ο μύθος μου,
φως απ' τα μάτια σου κρατώ,
να καίει το στήθος μου.

Κι έτσι ακόμα είσαι εδώ,
κι είσαι η έγνοια μου,
κι αν έφυγες, σε καρτερώ
παραμυθένια μου

.-.-.-.

στίχοι: Ανδρέας Παράσχος
μουσική: Αντώνης Μιτζέλος
ερμηνεία: Μαργαρίτα Ζορμπαλά
cd: Στην άκρη ενός φιλιού (2000)

Μαργαρίτα Ζορμπαλά - Χαίρω πολύ



Κάθε φορά που με φιλάς, γλυκό μου ταιρί,
ξαναθυμάμαι τη στιγμή την ντροπαλή
που μας συστήσανε, σου έδωσα το χέρι
και ανταλλάξαμε ένα απλό Χαίρω πολύ

Χαίρω πολύ! δυο λέξεις χιλιοειπωμένες
μα τη στιγμή εκείνη ό,τι και να λες
άγγελος πέρναγε, οι λέξεις οι φθαρμένες
φωταγωγήθηκαν και γίναν μαγικές.

Όσα μου είχε στερήσει η μοίρα
τώρα τα πήρα μια και καλή,
κοίτα τι κάνει ένα τυχαίο και αμοιβαίο
Χαίρω πολύ!

Κάθε φορά είναι καινούργια τα φιλιά σου
και σε γνωρίζω κάθε νύχτα απ' την αρχή
κι όταν ξυπνάω το πρωί στην αγκαλιά σου
σου ξαναλέω ένα απλό Χαίρω πολύ!

Χαίρω πολύ για την ωραία γνωριμία
σ' ευχαριστώ για κάθε χρόνο που περνά
δε μου τη δάνεισε κανείς την ευτυχία
και μου τη χάρισες εσύ παντοτινά.

Όσα μου είχε στερήσει η μοίρα
τώρα τα πήρα μια και καλή,
κοίτα τι κάνει ένα τυχαίο και αμοιβαίο
Χαίρω πολύ!

.-.-.-.

στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
ερμηνεία: Μαργαρίτα Ζορμπαλά
δίσκος: Χαίρω πολύ (1990)

Χαΐνηδες - Το καπηλειό



Ήτανε όμορφο θαρρώ,
εκείνο τον παλιό καιρό το καπηλειό μου...
Γιαλός, καημός και τσικουδιά
βαρμένα μέσα στην καρδιά με τ' όνειρό μου.

Και κάθε μέρα από βραδύς,
ντουγιουρντισμένος ο Βαρδής με το λαούτο,
με το κρασί του στον οντά,
στον αμανέ του να κεντά τον κόσμο τούτο.

Κι ο Σταύρος πέρα στη γωνιά,
που για δυό χείλια βυσσινιά τα σιγοπίνει,
παίρνει νερό σαν τραγουδεί
'που το λαούτο του Βαρδή τον πόνο σβήνει.

Κι ο Μύρος πιάνει το χορό
το χώμα μόνο έχει οχτρό, χρυσά παλάτια,
σε κάποια θάλασσα πλατιά
θυμάται κόκκινα φωτιά τα δυο του μάτια.

Θυμούμαι κάθε χαραυγή,
πού 'λεγα ο ήλιος να μη βγει στην αγκαλιά σου...
Όνειρο βάρκα με πανιά,
να σεργιανίζω το ντουνιά με τα φιλιά σου.

Αργό το ζάλο μου, βαρύ,
ήτανε ψεύτικος μπορεί, ο έρωτάς σου...
Ρωτώ διαβάτες στα στενά
αν είδαν μάτια καστανά σαν τα δικά σου.

Πως να δικάσω μια ζωή
κι ένα αστέρι το πρωί που τρεμοσβήνει
στο ερειπωμένο καπηλειό
ένα μου όνειρο παλιό έχει 'πομείνει.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
ερμηνεία: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
δίσκος: Χαΐνηδες (1991)
Μέλη του συγκροτήματος ήταν τότε οι Δημήτρης Αποστολάκης (λύρα - φωνή, δημιουργός των περισσοτέρων τραγουδιών), Μίλτος Πασχαλίδης (κιθάρα - φωνή), Κάλλια Σπυριδάκη (φλογέρα - φωνή). Δημήτρης Ζαχαριουδάκης (κιθάρα - φωνή), Γιώργος Λαοδίκης (τουμπελέκι).

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

Χαΐνηδες - Τση γιαγιάς τα παραμύθια



"Μια φορά γιε μου κι έναν καιρό
βασιλιάς καλός όριζε τόπο μακρινό..."

Θυμούμαι ως τώρα τη γιαγιά
έτοιας λογής ν' αρχίζει
και σε καιρούς αλλοτινούς
ο νους τση ν' αρμενίζει...

Να μου μιλεί σιργουλευτά
για κείνα και για τ' άλλα
για μαγικά, για έρωτες,
για φονικά μεγάλα.

Για βασιλιάδες νιους καλούς
που κάστρα επατούσαν
τσι μάισσες και τα θεριά
σκότωναν κι ενικούσαν.

Κι όντεν ο ύπνος ο γλυκύς
δόξευγε το μυαλό μου
στον κόσμο των παραμυθιών
γύριζ' ο λογισμός μου.

Έσβησ' ο χρόνος ο κακός
μαζί με τη χαρά μου
τσι ιστορίες τση γιαγιάς
από τα όνειρά μου.

Κι έρχουντ' απ' τον παλιό καιρό,
-Θε μου νάταν αλήθεια!-,
ώρες αεροφύσημα
κείνα τα παραμύθια.

Μην κλαις μικρή μου και πληγές
ανοίγεις μου στα στήθη
εμείς οι δυο θα κάνουμε
τον κόσμο παραμύθι.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
ερμηνεία: Χαΐνηδες
δίσκος: Χαΐνηδες (1991)
Μέλη του συγκροτήματος ήταν τότε οι Δημήτρης Αποστολάκης (λύρα - φωνή, δημιουργός των περισσοτέρων τραγουδιών), Μίλτος Πασχαλίδης (κιθάρα - φωνή), Κάλλια Σπυριδάκη (φλογέρα - φωνή). Δημήτρης Ζαχαριουδάκης (κιθάρα - φωνή), Γιώργος Λαοδίκης (τουμπελέκι).

Δήμητρα Γαλάνη - Πήρα απ' το χέρι σου νερό



Μπορείς να κάνεις ό,τι θες
μπορείς και να μη μ’ αγαπάς
και να χαρίσεις όπου θέλεις τα φιλιά σου
πήρα απ’ το χέρι σου νερό
να το ξεχάσω δεν μπορώ
ακόμα κι αν θα στερηθώ την αγκαλιά σου

Πήρα απ’ το χέρι σου νερό
τώρα θα πάρω τον καημό
και θα γυρίσω στα παλιά μου τα λημέρια
εκεί που σβήνει η ζωή
εκεί που λιώνει η χαρά
εκεί που χάνονται ο ήλιος και τ’ αστέρια

Μπορείς να κάνεις ό,τι θες
μπορείς και να μη μ’ αγαπάς
και να χαρίσεις όπου θέλεις τα φιλιά σου
πήρα απ’ το χέρι σου νερό
να το ξεχάσω δεν μπορώ
ακόμα κι αν θα στερηθώ την αγκαλιά σου

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Άκης Πάνου
ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη
cd: Η Δήμητρα Γαλάνη στο Χάραμα - μέρος δεύτερο (1996)
α' ερμηνεία: Βίκυ Μοσχολιού, Βούλα Γκίκα (1968)

Βίκυ Μοσχολιού, Βούλα Γκίκα - Πήρα απ' το χέρι σου νερό




Μπορείς να κάνεις ό,τι θες
μπορείς και να μη μ’ αγαπάς
και να χαρίσεις όπου θέλεις τα φιλιά σου
πήρα απ’ το χέρι σου νερό
να το ξεχάσω δεν μπορώ
ακόμα κι αν θα στερηθώ την αγκαλιά σου

Πήρα απ’ το χέρι σου νερό
τώρα θα πάρω τον καημό
και θα γυρίσω στα παλιά μου τα λημέρια
εκεί που λιώνει η ζωή
εκεί που σβήνει η χαρά
εκεί που χάνονται ο ήλιος και τ’ αστέρια

Μπορείς να κάνεις ό,τι θες
μπορείς και να μη μ’ αγαπάς
και να χαρίσεις όπου θέλεις τα φιλιά σου
πήρα απ’ το χέρι σου νερό
να το ξεχάσω δεν μπορώ
ακόμα κι αν θα στερηθώ την αγκαλιά σου

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Άκης Πάνου
ερμηνεία: Βίκυ Μοσχολιού, Βούλα Γκίκα
δίσκος 45 στροφών (1968)
β' κυκλοφορία δίσκος 33 στροφών Ρολόι κομπολόι (1969)
μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Μελίνα Κανά - Σβούρα



Μ' αρέσει να στριφογυρνώ
και όλο τον κόσμο να κοιτώ.
Να αλλάζει χίλιες φορεσιές
στις μανιασμένες του στροφές.

Θέλω να βλέπω ζωγραφιές
στα πρόσωπα, στις αγκαλιές
θέλω να μάθουν να φιλούν
όσοι για θάνατο μιλούν.

Μ' αρέσει να στριφογυρνώ
και όλο τον κόσμο ν' αγαπώ
αυτούς που μείνανε παιδιά
και όσους ξεχάσαν τη χαρά.

Θέλω να είμαι ελεύθερος
και ας τερματίζω δεύτερος
μέσα στην πλάνη μου σοφός
απ' το σκοτάδι να βρω φως.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Βασίλης Γκάντζος
ερμηνεία: Μελίνα Κανά
cd: Μελίνα Κανά (2001)

Μελίνα Κανά - Απ'τα κρυμμένα να σωθείς



Απόψε πάλι που θα βγεις,
θέλω να πιεις και να μεθύσεις,
απ' τα κρυμμένα να σωθείς,
στα περασμένα να γυρίσεις.

Ό,τι σε φέρνει τιμωρεί,
ό,τι σε διώχνει σε λυτρώνει,
άδειο ποτήρι η ζωή,
ή το γεμίζεις, ή σε κόβει.
Απόψε πάλι που θα βγεις
θέλω να πιεις και να μεθύσεις...

Απόψε πάλι που θα 'ρθεις,
την πόρτα πίσω σου να κλείσεις,
από γυναίκα θα κρυφτείς,
μα σε γυναίκα θα γυρίσεις.

Ό,τι σε φέρνει τιμωρεί,
ό,τι σε διώχνει σε λυτρώνει,
άδειο ποτήρι η ζωή
ή το γεμίζεις ή σε κόβει.
Απόψε πάλι που θα 'ρθεις,
την πόρτα πίσω σου να κλείσεις...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Κώστας Καλδάρας
ερμηνεία: Μελίνα Κανά
δίσκος: Τραγούδια απ' το παράθυρο (1998)

Μίκη Θεοδωράκη - Οι χαρταετοί



μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
σόλο μπουζούκι: Γιώργος Ζαμπέτας
δίσκος: Η γειτονιά των αγγέλων (1963)
μουσική για το ομώνυμο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη που ανέβηκε στις 4/10/1963 στο θέατρο Κοτοπούλη-Rex με τους Τζένη Καρέζη, Νίκο Κούρκουλο, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Δημήτρη Νικολαΐδη, Αλίκη Ζωγράφου, Ζωή Φυτούση κ.ά.

"Το 1962, όταν έκανα τη φωνοληψία στο δίσκο 'Η γειτονιά των αγγέλων', είχα στο μπουζούκι τον Ζαμπέτα, αυτός παίζει ένα γλυκό μπουζούκι. Οι μουσικοί οι δικοί μου ήταν πιο κλασικοί, ο Χιώτης επίσης ήταν πιο αιχμηρός, πιο δεξιοτέχνης. Ποιο 'ποιητής' στο μπουζούκι ήταν ο Ζαμπέτας, ο οποίος ήταν και γλυκύτατος άνθρωπος. (...)Εκεί λοιπόν στο σπίτι μου κάναμε πρόβες. 'Παράμ... παράμ...' εγώ το έπαιζα στο πιάνο. Τότε μπήκε ο Ζαμπέτας, εγώ δεν τον κατάλαβα. Του άρεσε αυτό που άκουσε, έβγαλε το μπουζούκι μόνος του και 'παράμ... παράμ...' και μου λέει:
'Ρε, σακουλεύεσαι τι ωραίο που είναι αυτό;'
Καθόμαστε και το κάνουμε πρόβα. Αυτός το έπαιζε πρώτη φορά και κατευθείαν πήγαμε στο στούντιο και κάναμε αυτόν το μαγικό δίσκο"
Μίκης Θεοδωράκης (από το βιβλίο του Γ. Μαλούχου, "Άξιος εστί", εκδόσεις Λιβάνη, 2003)

Καίτη Χωματά - Ξημερώνει


Ανέβασα το αγαπημένο μου αυτό τραγούδι έτσι όπως πρωτακούσθηκε στην ταινία γιατί μ' αρέσει κι όλη η απλότητα της σκηνής με το ταβερνάκι, το jukebox, τα δύο μωράκια (αλογάκι και κοριτσάκι) που παίζουν και η γαλήνη της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου...  Επειδή όμως κόβεται απότομα, το βάζω και σε μια μεταγενέστερη εκτέλεση κι ας μην είναι τόσο καλή η Χωματά όπως τότε... Στα σχόλια στο youtube αναφέρει ένας χρήστης:
"
Το αγαπημένο του Μάνου Λοΐζου που έλεγε στον Μαμαγκάκη:"Τι ωραίο τραγούδι αυτό το περιμένεις-περιμένεις, τρεις φορές έσπασα το δισκάκι!"...

Περιμένεις περιμένεις...
κι η μέρα φεύγει πίσω δε γυρνά.
Βαρύς ο ίσκιος στο στενό σου δρόμο
κι είναι φαρμάκι πια τα δειλινά.

Τόσα χρόνια μαύρα χρόνια
και σ' αγαπώ ζωή ακόμα.

Βάζω πέτρα προσκεφάλι
κι είναι μαχαίρι μαύρο η νυχτιά...
Μα ξημερώνει κι όλα θα περάσουν,
θα σβήσει ο ίσκιος που 'χεις στη καρδιά.

Τόσα χρόνια μαύρα χρόνια
και σ' αγαπώ ζωή ακόμα.

.-.-.-.

στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης
ερμηνεία: Καίτη Χωματά
από την ταινία "Σιλουέτες" (1967) 

σενάριο, σκηνοθεσία: Κωστής Ζώης 
με τους Πέρη Παραβού, Νικηφόρο Νανέρη, Χρήστο Τσάγκα, Μαρτίν Μάρσαλ, Αθανασία Συγγελάκη, Χρήστο Ζορμπά, Ρίτα Μπενσουσάν, Πάνο Γκιώκα, Νίκο Πασχαλίδη κ.α.


Καίτη Χωματά - Στον ουρανό είν ένα αστέρι



Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,
είν ένα αστέρι μακρινό,
μες στον ατέλειωτο ουρανό.
Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,
που είναι μονάχο του και που το συμπονώ.

Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,
τις νύχτες όταν τριγυρνώ,
γυρνάει κι αυτό στον ουρανό.
Στον ουρανό βρήκα ένα ταίρι,
βρήκα ένα σύντροφο της νύχτας φωτεινό.

Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,
είν' ένα αστέρι εκεί ψηλά,
που πάντα μου χαμογελά.
Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,
που του 'χω πει τα όνειρά μου τα δειλά.

Το περσινό το καλοκαίρι
μες στης νυχτιάς την ομορφιά,
μού εκρατούσε συντροφιά.
Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,
που μου το έκρυψε μια γκρίζα συννεφιά.
.-.-.-.

στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος
μουσική: Γιάννης Σπανός
α' ερμηνεία από την Καίτη Χωματά στην ταινία "Όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι" (1966) του Αλέκου Σακελλάριου, με τους Άννα Φόνσου, Γιάννη Βογιατζή, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Γιάννη Γκιωνάκη κ.α.


Δούκισσα - Στον ουρανό είν ένα αστέρι



Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,
είν ένα αστέρι μακρινό,
μες στον ατέλειωτο ουρανό.
Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,
που είναι μονάχο του και που το συμπονώ.

Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,
τις νύχτες όταν τριγυρνώ,
γυρνάει κι αυτό στον ουρανό.
Στον ουρανό βρήκα ένα ταίρι,
βρήκα ένα σύντροφο της νύχτας φωτεινό.

Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,
είν' ένα αστέρι εκεί ψηλά,
που πάντα μου χαμογελά.
Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,
που του 'χω πει τα όνειρά μου τα δειλά.

Το περσινό το καλοκαίρι
μες στης νυχτιάς την ομορφιά,
μού εκρατούσε συντροφιά.
Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,
που μου το έκρυψε μια γκρίζα συννεφιά.
.-.-.-.

στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος
μουσική: Γιάννης Σπανός
ερμηνεία: Δούκισσα
δίσκος 45 στροφών
α' εκτέλεση από την Καίτη Χωματά στην ταινία "Όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι" (1966) του Αλέκου Σακελλάριου, με τους Άννα Φόνσου, Γιάννη Βογιατζή, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Γιάννη Γκιωνάκη κ.α.

Μελίνα Κανά - Λένε



Λένε πως αν κανείς γεννιέται,
κλαίει γιατί πονά,
κλαίει γιατί στη ζωή τυραννιέται,
όποιος ξαναγυρνά.

Mα εγώ γεννιέμαι και πεθαίνω μαζί,
γιατί είσαι η ίδια η μοίρα μου εσύ.

Λένε πως αν κανείς πεθαίνει,
κρυφά χαμογελά,
κάτι θα βλέπει, κάτι συμβαίνει
και κάποιους χαιρετά.

Mα εγώ γεννιέμαι και πεθαίνω μαζί.
γιατί είσαι η ίδια η μοίρα μου εσύ.

.-.-.-.

στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
ερμηνεία: Μελίνα Κανά
δίσκος: Της μέρας και της νύχτας (1992)

Σωκράτης Μάλαμας, Μελίνα Κανά - Χίλια πρόσωπα



-Aν έχεις δρόμο ανοιχτό και το μυαλό σου καθαρό,
έχω το νού μου στις σκιές, τις πόρτες μου κλειστές.
-Δεν αγαπάς, βολεύεσαι, στις ηδονές σου καίγεσαι,
κοιτάς καθρέφτες κι απορείς και λες πως δεν μπορείς.

-Πρόσωπα χίλια τί να πω, που ν' ακουμπήσω να σταθώ,
σας κουβαλώ καθημερινά σαν ψέμματα στιφά.
-Mην ακουμπάς τη λύπη σου, δεν έχει σπίτι η τύχη σου,
χιλιάδες αν σε κουβαλούν, χιλιάδες θα πονούν

-Mες στης Πανδώρας την ψυχή φοβήθηκα κι έχω κρυφτεί,
έκλεψα δώρα απ' τη σιωπή και να η ανταμοιβή.
-Δως μου το χέρι σου ψυχή, δεν έχει δρόμο η φυλακή,
μέσα σου κι έξω αντηχούν, τα βήματα όπου βρουν.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας, Μελίνα Κανά
δίσκος: Της μέρας και της νύχτας (1992)

Μελίνα Κανά - Μοιραία



Αφού λοιπόν τα πάντα είναι γραμμένα
από της μοίρας το στυλό και το μελάνι
ότι από 'μένα είναι και θα είναι διαλεγμένα
είναι αυταπάτη μες της πλάσης την πλεκτάνη

Άρα δε φταίω που σε χώρισα μωρό μου
κι άσε με μόνη μέσα στο διπλό καημό μου
να ψάχνω λυσσασμένα για να βρω μια λύση
που θα 'ναι πάλι ό,τι η μοίρα αποφασίσει

Άρα είμαι εγώ η γυναίκα η μοιραία
η πρώτη, η μετέπειτα κι όμως η τελευταία
που τη ζωή σου πως και πάντα κανονίζω
κι έτσι ανάμοιρα και τη δική μου την ορίζω.

Αφού λοιπόν τα πάντα είναι γραμμένα
θα κάνω ότι μου 'ρθει μέσα στο κεφάλι
θα κάνω πράγματα τρελά να ξαναβρώ εσένα
ακόμα και να μπούμε οι δυο σ' ένα μπουκάλι.

.-.-.-.

στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
ερμηνεία: Μελίνα Κανά
δίσκος: Της μέρας και της νύχτας (1992)

Μελίνα Κανά - Αλκοολικά στιχάκια



Kάτι αλκοολικά στιχάκια
πήραν σβάρνα τα σοκάκια
και περιπλανιούνται μόνα
στου Θεούλη το χειμώνα

Tο 'να τα ψιλά του βγάζει
και χαρμάνι αγοράζει
τ' άλλο μπαίνει στο μπαράκι
και μεθάει από μεράκι

Ξέχασε ο ύπνος μου ν' αποκοιμιέται
και τα νοίκια των σωμάτων ξεπουλιέται
στου καφέ τις μηχανές παρηγοριέται
και στη γύρα του με την αυγή απαντιέται

Tην αργία μου ξοδεύω
ρούχο μάλλινο γυρεύω
που 'ναι εδώ κοντά το κρύο
οργισμένο σα θηρίο

Kαι σκαρώνω τα βραδάκια
κάτι αλκοολικά στιχάκια
που τα παρατάω μόνα
στου Θεούλη το χειμώνα

Ξέχασε ο ύπνος μου ν' αποκοιμιέται
και τα νοίκια των σωμάτων ξεπουλιέται
στου καφέ τις μηχανές παρηγοριέται
και στη γύρα του με την αυγή απαντιέται

.-.-.-.

στίχοι: Γιάννης Τσατσόπουλος
μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
ερμηνεία: Μελίνα Κανά
δίσκος: Της μέρας και της νύχτας (1992)

Σωκράτης Μάλαμας - Τα πάγια



Τα βράδια είναι ατέλειωτοι αιώνες μαζεμένοι,
μέσα στον ύπνο το βαθύ πολυταξιδεμένοι,
άλλοι γυρνάνε με το νου και άλλοι στα εμπόδια,
άλλοι ψηλά αρμενίζουνε έχουν φτερά στα πόδια.

Κι εγώ που θέλησα πολλά, έμεινα με τα λίγα,
μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ' ατίθασα,
έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι,
ξέχασα τις αγάπες μου, που μου 'στησαν καρτέρι.

Να 'σαι μονάχος σου, θα πει να είσαι αντρειωμένος,
να μη σε πιάνει πανικός, ούτε κι ο ίδιος ο θεός,
αλλιώς, στα πάγια κολλάς, σέρνεσαι, βρίζεις και πονάς,
αγάπες σε κυκλώνουνε και στο μαντρί σε χώνουνε.

Κι εγώ που θέλησα πολλά, έμεινα με τα λίγα,
μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ' ατίθασα,
έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι,
ξέχασα τις αγάπες μου, που μου 'στησαν καρτέρι.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας
δίσκος: Κύκλος (1993)


Μελίνα Κανά - Έρημα χωριά


το βίντεο κλιπ αλλά με κακό ήχο


Έρημα κορμιά, του χρόνου παιχνιδάκια,
στον ύπνο σταυραετοί, στον ξύπνιο στρατιωτάκια.
Έρημα κορμιά, αποταμιευτήρες,
γι' αθάνατο νερό και γι' αφρισμένες μπύρες.

Έρημια κορμιά, καμμένες εκκλησίες,
καφτάνια της ψυχής, αρχαίες αμαρτίες.
Έρημα κορμιά, μελτέμια και θρακιάδες,
άλλοτε είστε ευλογιά κι άλλες φορές μπελάδες.

Έρημα κορμιά, του φεγγαριού κρατήρες,
αθώα στο σταυρό, Πιλάτοι στους νιπτήρες.
Έρημα κορμιά, χαρούμενα θλιμμένα,
κρυφές περαταριές για τ' άγνωστα τα ξένα.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά
cd: Της αγάπης γερακάρης (1996)

Δημήτρης Μπάσης - Τα χαμοπούλια




Όταν νυχτώνει ο ουρανός
πετούν τα χαμοπούλια
και είναι αβάσταχτος καημός
στα μάτια τους η Πούλια

Μικρά τα όνειρα στη γη
τα βάσανα μεγάλα
και δε σκεφτήκαν οι θεοί
να χτίσουνε μια σκάλα

Θεός και Βούδας και Αλλάχ
κανείς τα χαμοπούλια
δεν τα λογάριασε και αχ
ζηλεύουνε την Πούλια

Μικρό πικρό κι ερωτικό
απόψε το τραγούδι
παραπονάκι θα το πω
ψυχής ξεπεταρούδι

.-.-.-.

στίχοι: Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος
μουσική: Κώστας Φαλκώνης
ερμηνεία: Δημήτρης Μπάσης
cd: Με τη φόρα του ανέμου (1997)


Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Άλκηστις Πρωτοψάλτη - Αν ήξερες τις νύχτες μου



Άσε με απόψε να σε βρω
στο φως που ξημερώνει
ντυμένη εγώ μ'έναν καημό
κι εσύ χρυσάφι σκόνη.

Αν ήξερες τις νύχτες μου
ποιο ρεύμα τις χτυπάει
θα μ' έπαιρνες στα χέρια σου
σαν κάτι που σκορπάει.

Άσε με απόψε να σε βρω
στου πυρετού το ψέμα
μονάχη εγώ σ' ένα σταθμό
κι εσύ μ' αλκοόλ στο αίμα

Αν ήξερες τις νύχτες μου
ποιο ρεύμα τις χτυπάει
θα μ' έπαιρνες στα χέρια σου
σαν κάτι που σκορπάει.

.-.-.-.

στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
μουσική: Γιάννης Σπανός
ερμηνεία: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
δίσκος: Έξοδος κινδύνου (1984)

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Βαγγέλης Περπινιάδης - Νά 'μουνα το σεντονάκι




Όταν βγαίνεις στο μπαλκόνι,
η μανούλα σε μαλώνει
κι αρχινάει τα καυγαδάκια
σαν χτυπάς τα σεντονάκια.

Νά ΄μουνα το σεντονάκι
στο δικό σου κρεβατάκι,
να τυλίγω το κορμί σου
και να παίρνω το φιλί σου.

Οι διαβάτες σαν περνάνε,
με λαχτάρα σε κοιτάνε
και τους βάζεις σε μεράκια
σαν χτυπάς τα σεντονάκια

Νά ΄μουνα το σεντονάκι
στο δικό σου κρεβατάκι,
να τυλίγω το κορμί σου
και να παίρνω το φιλί σου.

.-.-.-.

στίχοι: Μαρία Νιφόρου
μουσική: Μπάμπης Μπακάλης, Κουβάς
ερμηνεία: Βαγγέλης Περπινιάδης

Dreamers Inc. - Avra Esperini



I'm like the wind, I blow away,
after a sin I simply pray,
for every dream there is a price you have to pay.
I'm like the wind I blow away,
after a win, I always say,
am I the loser or the winner of the day?

I travel only in my mind,
I never leave them all behind.
These are my luggage full of promises and lies.
One day I won't feel so ashamed,
another one to take the blame,
there is a justice in the universe insane.

I'm like the wind, I blow away,
after a sin I simply pray,
for every dream there is a price you have to pay.
I'm like the wind I blow away,
after a win, I always say,
am I the loser or the winner of the day?

.-.-.-.

μουσική: Δημήτρης Παναγόπουλος
στίχοι, διασκευή, ερμηνεία: Dreamers Inc. (2007)


Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

Δημήτρης Παναγόπουλος - Αύρα


Το βιντεοκλίπ αλλά με κακό ήχο:


Από την πόρτα σαν θα βγω
θα δω τον ήλιο στρογγυλό
και με το όμορφο στερνό χαμόγελό σου
μια καλημέρα θα σου πω
μετά θα φύγω, θα χαθώ
και ίσως με ξαναδείς μονάχα στ' όνειρό σου

Γιατί είμ' αέρας που περνά
μέσα στης πόλης τα στενά
και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν
Γιατί είμαι αύρα εσπερινή
πνοή καθάρια ζωντανή
που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν

Φεύγω ψηλά για το βουνό
κι ύστερα πέφτω στο γκρεμό
και ταλαντεύομαι στα βάθη και στα ύψη
Και κουβαλάω μες τη σιγή
μιαν ανυπόταχτη κραυγή
και κάποια ανείπωτη ελπίδα που 'χεις κρύψει

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Δημήτρης Παναγόπουλος
δίσκος: Ασταθής ισορροπία (1988)


Γιώργος Μιχαήλ - Στις χαραυγές ξεχνιέμαι



Mάσκα δεν έχω να γυρνώ
στο καρναβάλι ετούτο,
μόνο μια απόχη να τρυγώ
της θάλασσας την πονηριά
και της σιωπής τον πλούτο.

Bάρα καλή, βάρα γερή,
μια ντουφεκιά ζαχαρωτή
κι άσε να νοιώσει η γαλαρία
του χαρτοπόλεμου τη βία.

Σκουπίδι η σκέψη την πετώ
τη λογική απαρνιέμαι,
μ' ένα σαράκι αρμένικο,
για δρόμους που δε θέλησα,
στις χαραυγές ξεχνιέμαι.

Bάστα το νου, βάστα το νου,
να μην γκρινιάξει του καιρού,
πού 'φτιαξε με τον πόνο κλίκα
και τσιγκουνεύεται στη γλύκα.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
ερμηνεία: Γιώργος Μιχαήλ
δισκος: Αγία νοσταλγία (1993)

Ειρήνη Κονιτοπούλου Λεγάκη - Βεγγέρα



Τι είναι αυτό που νοσταλγώ
και
θέλω να 'μαι στο χωριό
και
θέλω να 'μαι στο χωριό
άμα βραδιάζει η μέρα
άμα βραδιάζει η μέρα...

Ίσως θυμάμαι τις βραδιές
πα-
ρέα με τις κοπελιές
πα-
ρέα με τις κοπελιές που
κάναμε βεγγέρα
άμα βραδιάζει η μέρα...

Στο σπίτι της κυρά-Μαριάς
το
πιο καλό της γειτονιάς
το
πιο καλό της γειτονιάς
πηγαίναμε τα βράδια
πηγαίναμε τα βράδια.

Κι ανάβαν σαν ηλεκτρικά
τα
τόσο συμπαθητικά
τα
τόσο συμπαθητικά
στο βόλτο τα λυχνάρια
πηγαίναμε τα βράδια.

Η μια μαντήλια έδενε
κι
η άλλη ρόκα έκανε
κι
η άλλη ρόκα έκανε
κι εγώ τους τραγουδούσα
κι εγώ τους τραγουδούσα.

Για να μ' ακούει στα στενά
της
γειτονιάς μου τα στενά
στης
γειτονιάς μου τα στενά
ο νιός που αγαπούσα
κι εγώ τους τραγουδούσα

Στην ξενιτιά έχω λεφτά,
μα
δεν με συγκινούν αυτά,
μα
δεν με συγκινούν αυτά
όσο πολλά και να 'ναι
όσο πολλά και να 'ναι

Όσο εκείνες οι καλές
πα-
λιές κι αξέχαστες βραδιές,
πα-
λιές κι αξέχαστες βραδιές,
που δεν ξαναγυρνάνε,
όσο πολλά και να 'ναι!

.-.-.-.

στίχοι: Ειρήνη Χάλκου
μουσική: Γιώργος Κονιτόπουλος
ερμηνεία: Ειρήνη Κονιτοπούλου Λεγάκη
δίσκος: Από λιμάνι σε λιμάνι (1975)

Ειρήνη Κονιτοπούλου Λεγάκη - Χιονιές



Η στούπα πέφτει απαλά
αααχ και μου 'ρχονται στο νου πολλά
αχ όσο θωρώ τα χιόνια
αχ όσο θωρώ τα χιόνια

Όταν επαίζαμε χιονιές
στα δώματα και στις γωνιές
αχ τα περασμένα χρόνια
αχ όσο θωρώ τα χιόνια

Το κρύο κι ο βαρύς χιονιάς
παιχνίδι ήτανε για μας
αχ κι ένα μεγάλο γλέντι
αχ κι ένα μεγάλο γλέντι

Που προσπαθούσε κάθε μια
να πρωτοδώσει μια χιονιά
αχ στον πιο καλό λεβέντη
αχ κι ένα μεγάλο γλέντι

Ας ξαναζούσα μια χιονιά
όπως εκείνη τη χρονιά
αχ να τη ξαναγλεντούσα
αχ να τη ξαναγλεντούσα

Κι ας έτρωγα ψωμί κι ελιά
αααχ και μια ζεστή φασκομηλιά
αχ με κείνον π' αγαπούσα
αχ να την ξαναγλεντούσα



.-.-.-.

στίχοι: Ειρήνη Χάλκου
μουσική: Γιώργος Κονιτόπουλος
ερμηνεία: Ειρήνη Κονιτοπούλου Λεγάκη
δίσκος: Αθάνατα νησιώτικα Νο1 (1978)

στούπα: νιφάδα χιονιού
δώματα: οι ταράτσες των σπιτιών

Βαγγέλης Κορακάκης - Μάνα που ζω



Έτυχε να με γεννήσεις
και ζωή να μου χαρίσεις
στο πιο δύσκολο καιρό,
μάνα πού ζω...
Το βαρκάκι που με φέρνει,
εμπατάρησε και γέρνει,
πες μου πού να κρατηθώ,
πού να σταθώ...

Η ελπίδα μας χαμένη
και η μοίρα μας γραμμένη,
στου διαβόλου το κιτάπι,
να του βγει το μάτι!

Έναν τέτοιο χαρακτήρα,
μάνα μου από ποιον τον πήρα,
σε ποιον έμοιασα να ξέρω
που υποφέρω...
Όλα γύρω με πειράζουν
και γρουσούζη με φωνάζουν,
με πληγώνει ό,τι δω,
μάνα πού ζω...

Η ελπίδα μας χαμένη
και η μοίρα μας γραμμένη,
στου διαβόλου το κιτάπι,
να του βγει το μάτι!

Το παιχνίδι τους στημένο,
για τα γούστα τους φτιαγμένο,
βόλτα φέρνει και γυρίζει
και μας ορίζει...
Παίρνω και αφήνω δρόμους
και με τους δικούς μου νόμους
κι ένα ξεχασμένο αστέρι
που έχω ταίρι....

Η ελπίδα μας χαμένη
και η μοίρα μας γραμμένη,
στου διαβόλου το κιτάπι,
να του βγει το μάτι!

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Βαγγέλης Κορακάκης
cd: Ο Βαγγέλης Κορακάκης στη Μαγιοπούλα (2007)
α' ηχογράφηση από τον Δημήτρη Μητροπάνο στον δίσκο "Του έρωτα και της φυγής" (1998) όπου όμως, για λόγους που ποτέ δεν κατάλαβα, είχε αφαιρεθεί το τρίτο -εξαιρετικό- κουπλέ.