Βαγγέλης Γερμανός - Κρουαζιέρα

Tο πλοίο θα σαλπάρει το βραδάκι,
πάρε το μετρό για Πειραιά,
μέσα στο γλυκό καλοκαιράκι
να πάμε κρουαζιέρα στα νησιά.

Στο κύμα θ' αρμενίζει το βαπόρι,
τ' αγέρι θα μάς παίρνει τα μαλλιά,
θα γίνουμε στον έρωτα μαστόροι
κι οι σκέψεις θα πετάξουν σαν πουλιά.

Ααα, κρουαζιέρα θα σε πάω,
ααα, γιατί σε νοιάζομαι και σ' αγαπάω!
Aαα, Mύκονο και Σαντορίνη
ααα, σαν ερωτευμένοι πιγκουίνοι!

Άσε τον παλιόκοσμο να σκούζει,
σε πλαζ, εστιατόρια, πανσιόν,
εμείς με σλίπινγκ μπαγκ και με καρπούζι,
θα κάνουμε το γύρο τον νησιών.

Γυμνοί θα κολυμπάμε στ' ακρογιάλια,
τον ήλιο θ' αντικρίζουμε ανφάς,
θα σ' έχω σαν κινέζικη βεντάλια
και στο γραφείο δε θα ξαναπάς.

Ααα, κρουαζιέρα θα σε πάω,
ααα, γιατί σε νοιάζομαι και σ' αγαπάω!
Aαα, Mύκονο και Σαντορίνη
ααα, σαν ερωτευμένοι πιγκουίνοι!


.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Βαγγέλης Γερμανός
δίσκος: Ερωτικό κούρδισμα (1982)

Υπόγεια ρεύματα - Κινέζικο πορτραίτο

Αν ήμουν άνεμος, θα 'μουν ο λίβας
κι εσύ μικρούλα αύρα του καλοκαιριού.
Κι αν ήμουν δάκρυ, θα 'μουν καράβι,
που αψηφάει τις καταιγίδες του ουρανού.

Αν ήμουν χρώμα, θα 'μουν γαλάζιο,
όπως της θάλασσας που με τραβάει μακριά.
Και θα 'σουν νούφαρο, στα μοβ ντυμένο,
σε λίμνης πράσινα, μ' ακίνητα νερά.

Πουλί να ήμουν, να 'μουν γεράκι,
κορφές να βλέπω, με τον κόσμο να γελώ.
Κι εσύ μικρό, στη γη ρυάκι,
να χαμηλώνω και να ξεδιψώ.

Τι κρίμα που 'μαι δέντρο σε μνήμα,
σε δάσος σκοτεινό και σιωπηρό.
Κι εσύ είσαι μάσκα καλά κρυμμένη,
κάπου στο Ρίο στης σάμπας το ρυθμό.

Τι κρίμα που 'μαι, που 'μαι πλατάνι,
που θέλει χώρο και μονάχο ν' απλωθεί...
Κι εσύ λυγμός σε αρχαίο ροδάνι
που τρίζει πόθους μα σωπαίνει κάθε αυγή...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Υπόγεια ρεύματα
δίσκος: Ο μάγος κοιτάζει την πόλη (1994)

Υπόγεια ρεύματα - Στο ύψος των ματιών μου

Στης στέψης σου τον ήλιο,
χορτάρι και ξερό κλαδί
Θέλω να καίγομαι κοντά,
να ζήσω εικόνα και φωτιά

Aνοίγω το ύψος των ματιών μου
Πάνω σε φεγγαριού αγκαλιά
Μέσα από βέλη δέρνεται και προσπερνώ
Μα να μπορούσα να σε δω

Στης στέψης σου τον ήλιο,
αίμα χρυσό που χάνεται
Στης γης τα βάθη τα ανοιχτά,
γλιστράν τα χέρια μου μακριά

Aνοίγω το ύψος των ματιών μου
Πάνω σε φεγγαριού αγκαλιά
Μέσα από βέλη δέρνεται και προσπερνώ
Μα να μπορούσα να σε δω

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Υπόγεια ρεύματα
ερμηνεία: Αλεξάνδρα Ρώτα
δίσκος: Παραλογές (1995)

Υπόγεια ρεύματα - Μ' αρέσει να μη λέω πολλά

Μ' αρέσει να μη λέω πολλά
μ' αρέσει να κοιτάω ψηλά
στ' ατέλειωτα τραγούδια

Με τη σκιά μου να πετώ,
να πιάνω αστέρια στο βυθό
στο βυθό της μουσικής σου

Κι όταν θα πέφτει η παγωνιά
να κάνω κύκλους σαν ολόγιομο
φεγγάρι στη σκηνή σου

Να 'ταν τα φώτα τα θαμπά,
να 'ταν αστέρια φωτεινά,
στα χέρια να στ' αφήσω

Μάτια μου ψάξε να με βρεις,
ψάξε στους δρόμους της σιωπής
μοναχός θα σβήνω τη μορφή μου

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Υπόγεια ρεύματα
δίσκος: Ο μάγος κοιτάζει την πόλη (1994)

Μελίνα Κανά - Τυφλές ελπίδες

Είσαι εκείνη που έψαχνα
που χρόνια λαχταρούσα
στην αγκαλιά σου θα 'θελα
για πάντοτε να ζούσα

Με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες
από κείνη τη στιγμή που μ' είδες
πως θα είμαστε μαζί
Παραδόθηκα στο κοίταγμά σου
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου
έπεσα μες στη φωτιά

Πόσο επιπόλαια
φέρθηκα μπροστά σου
βιάστηκα να ξεδιπλώσω
όλα τα φύλλα της καρδιάς

Με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες
από κείνη τη στιγμή που μ' είδες
πως θα είμαστε μαζί
Παραδόθηκα στο κοίταγμά σου
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου
έπεσα μες στη φωτιά

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Πέτρος Δουρδουμπάκης
ερμηνεία: Μελίνα Κανά
δίσκος: Από όνειρο σε όνειρο (1994)

Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας - Μη γυρίσεις

Για θυμήσου καλά
μήπως έχεις χαθεί μέσα σε δρόμους που καίνε
Βάλε εσύ μια φωνή
και αν δεν είμαι εκεί Χάρη να μη με λένε

Δεν είναι η ανάγκη
Δεν είναι η μοναξιά που εκεί θα με φέρει
Έχω αντέξει πολλά
Δε με ξέρεις καλά, κανείς δε με ξέρει

Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις
για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις

Μπαίνω μες στη σκιά,
με τυφλώνει το φως,
μ' αρρωσταίνουν οι λέξεις
Έχω βαρεθεί
Δε θέλω να εξηγώ
Πρέπει εσύ να διαλέξεις

Όμως στο λέω ξανά
μήπως έχεις χαθεί μέσα σε δρόμους που καίνε
Βάλε εσύ μια φωνή
και αν δεν είμαι εκεί Χάρη να μη με λένε

Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις
για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις

.-.-.-.

στίχοι: Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας, Βέτα Μπετίνη
μουσική:  Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας
δίσκος: Απρίλη ψεύτη (1989)

Κώστας Καράλης - Άννα

Άννα, δεν είναι η βροχή που σου χαράκωσε το βλέμμα,
είναι που είσαι μοναχή κι αν τ' αρνηθείς θα είναι ψέμα.
Ξέρω, ξέρω το δάκρυ το καυτό άμα το δω σε μάτια ξένα.
Άννα, γιατί να σου κρυφτώ, είμαι μονάχος σαν κι εσένα.

Έλα λοιπόν και μη ντραπείς,
μα σε παρακαλώ μονάχα,
πες ό,τι θες, όμως μην πεις,
πως μ' έχεις αγαπήσει τάχα.

Άννα, οι άνθρωποι πονούν και τους φοβίζει το σκοτάδι.
Πόσοι γι' αγάπη δεν μιλούν για να περάσουν ένα βράδυ,
πόσοι δε λένε "σ' αγαπώ" και το ξεχνάνε μόλις φέξει...
Άννα, ποτέ δε θα στην πω αν δεν τη νιώσω αυτή τη λέξη.

Έλα λοιπόν και μη ντραπείς,
μα σε παρακαλώ μονάχα,
πες ό,τι θες, όμως μην πεις,
πως μ' έχεις αγαπήσει τάχα.


.-.-.-.

στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
μουσική: Τάκης Μπουγάς
ερμηνεία: Κώστας Καράλης
δίσκος: Είναι κάτι στιγμές (1979)

Γιάννης Βαρδής - Ίσως

Ίσως, ίσως μια μέρα,
να ξεφύγεις απ’ το μέλλον που σου φτιάξανε.
Ίσως, ίσως μια μέρα,
πλησιάσεις τον κρυμμένο σου εαυτό.

Ίσως, ίσως μια μέρα,
να ζητήσεις τη ζωή που σου αρπάξανε.
Ίσως, ίσως μια μέρα,
να υπάρχεις μόνο για να σ’ αγαπώ.

Αχ, αγάπη μου εγώ,
το ξέρω πως θα ’ρθεις,
εκεί θα τρελαθείς.
Αχ, ας φύγουμε εμείς,
πριν χάσουμε το τρένο της γραμμής.

Ίσως, ίσως μια μέρα,
όταν βγεις απ’ την εικόνα που σε κλείσανε,
ίσως, ίσως μια μέρα,
για τους δυο μας να μπορώ να ονειρευτώ.

Αχ, αγάπη μου εγώ,
το ξέρω πως θα ’ρθεις,
εκεί θα τρελαθείς.
Αχ, ας φύγουμε εμείς,
πριν χάσουμε το τρένο της γραμμής.

.-.-.-.

στίχοι: Αντώνης Ανδρικάκης
μουσική: Αντώνης Βαρδής
ερμηνεία: Γιάννης Βαρδής
δίσκος: "Οικογενειακή υπόθεση" (1997)

Σοφία Τσέρου - Έλα πάρε με

Έλα πάρε με
μες στο βυθό σου να βρεθώ
ν'αγαπηθώ να λυτρωθώ
Έλα πάρε με
στα γαλανά σου τα νερά
δώσε στα όνειρα φτερά.

Έλα πάρε με
σ' άλλα ταξίδια μακρινά
στου δειλινού τα μενεξιά
Έλα πάρε με
δώσε μου αίμα και μιλιά
σε χρυσαφένια ακρογιαλιά.

Έλα πάρε με
εκεί που το κορμί λυγάει
εκεί που το κορμί γελάει
Έλα πάρε με
και θεϊκός μου γίνε στίχος
που τον χορεύει ο ρυθμός
κι ο ψάλτης ήχος.

.-.-.-.

στίχοι: Μιχάλης Κουμπιός
μουσική: Μιχάλης Νικολούδης
ερμηνεία: Σοφία Τσέρου
cd: Αιολία (1995)

β' εκτέλεση: Γιάννης Χαρούλης
στο cd: Νύχτα στο Αιγαίο (2006)

Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας - Ερωτικό κάλεσμα

Έλα κοντά μου,
δεν είμαι η φωτιά...
Τις φωτιές τις σβήνουν τα ποτάμια,
τις πνίγουν οι νεροποντές,
τις κυνηγούν οι βοριάδες.

Δεν είμαι, δεν είμαι η φωτιά...

Έλα κοντά μου,
δεν είμαι ο άνεμος...
Τους άνεμους τους κόβουν τα βουνά,
τους βουβαίνουν τα λιοπύρια,
τους σαρώνουν οι κατακλυσμοί.

Δεν είμαι, δεν είμαι ο άνεμος...

Εγώ δεν είμαι,
παρά ένας στρατολάτης,
ένας αποσταμένος περπατητής,
που ακούμπησε στη ρίζα μιας ελιάς,
ν΄ακούσει το τραγούδι των γρύλων...

Κι αν θέλεις,
έλα να τ' ακούσουμε μαζί...

.-.-.-.

στίχοι: Μενέλαος Λουντέμης
μουσική, ερμηνεία: Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
δίσκος: Η μοναξιά του σχοινοβάτη (1992)

Μικρές περιπλανήσεις - Ανατολίτικο μαντήλι

Ανατολίτικο μαντήλι από τ' Αλγέρι απ' το Σινά
άπιαστο μακρινό μου δείλι, τις νύχτες μάγεψες ξανά.

Παλιό καράβι εκεί με φέρνει,σαν το τραγούδι το πιοτό
όλο το φως θαρρείς μου παίρνει, κι άλλο μου δίνει να σε βρω.

Μια μουσική μες στον αγέρα τις θύμησές μου σεργιανά
και τη χαμένη μου τη μέρα μες στη φωνή σου αναζητά.

Με δυο λόγια όλα κι όλα που απ' τις νύχτες τα 'κλεψες
μπήκες στα τραγούδια τώρα, μα κι αυτά τα πλάνεψες.

.-.-.-.

στίχοι: Στέργιος Παπαποστόλου
μουσική: Νίκος Αρμπελιάς, Λεωνίδας Κουλίτσης, Χρήστος Γαμβρέλλης
ερμηνεία: Ελένη Κολετζάκη

Μανώλης Ρασούλης - Νοιώσε με

Πολλές φορές βαθιά αναρωτήθηκα
τριγύρω οι άνθρωποι αν μ’ αγαπούνε
για ό,τι φαίνομαι, ή αν αληθινά
για ό,τι είμαι εγώ, κοντά μου ζούνε.

Κι όμως να που δεν ξέρω
ποιος εγώ, κι υποφέρω
νιώσε με, σώσε με
κι ό,τι θες σ’ το προσφέρω.

Είναι στιγμές σιωπής που αναλογίστηκα
τους όρκους που ’δωσα, γλυκιά μου, εσένα
και με τα λόγια μου, για μένα πείστηκα
τώρα δεν έχω πια, φόβο κανένα.

Κι όμως να που δεν ξέρω
ποιος εγώ, κι υποφέρω
νιώσε με, σώσε με
κι ό,τι θες σ’ το προσφέρω.

Πολλοί ορκίστηκαν πως μ’ αγαπήσανε
γιατί κατάλαβαν ποιος είμαι τάχα
και σαν τους πίστεψα μ’ εγκαταλείψανε,
ανάγκη μ’ είχανε, αυτό μονάχα.

Κι όμως να που δεν ξέρω
ποιος εγώ, κι υποφέρω
νιώσε με, σώσε με
κι ό,τι θες σ’ το προσφέρω.

.-.-.-.

στίχοι, ερμηνεία: Μανώλης Ρασούλης
μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος
δίσκος: Πότε Βούδας πότε Κούδας (1986)

Άννα Βίσση - Σ΄αγαπώ

Αχ περιστέρι μου μη φεύγεις βιαστικό
κι από το χέρι μου έλα να πιεις νερό...

Απόψε δεν θα κοιμηθώ,
θα μείνω πάλι να σκεφτώ,

-πώς πονώ, πως πονώ, πως πονώ-

το γέλιο το ζωγραφιστό,
το βήμα το ξεχωριστό...

Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.

Μ' ένα μαχαίρι άνοιξέ μου την καρδιά,
κανείς δεν ξέρει τι περνώ κάθε βραδιά...

Κάθε βραδιά, κάθε πρωί,
μου λιγοστεύει η ζωή,

-πώς πονώ, πώς πονώ, πώς πονώ-

το γέλιο σου σαν θυμηθώ,
το βήμα το ξεχωριστό,

Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.

Απόψε δεν θα κοιμηθώ,
θα μείνω πάλι να σκεφτώ,

-πώς πονώ, πως πονώ, πως πονώ-

το γέλιο το ζωγραφιστό,
το βήμα το ξεχωριστό...

Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.

.-.-.-.

στίχοι; Άκος Δασκαλόπουλος
μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
ερμηνεία: Άννα Βίσση
στο δίσκο: Μικρές πολιτείες (1974)

Δημήτρης Ψαριανός - Σ' αγαπώ

Αχ περιστέρι μου μη φεύγεις βιαστικό
κι από το χέρι μου έλα να πιεις νερό...

Απόψε δεν θα κοιμηθώ,
θα μείνω πάλι να σκεφτώ,

-πώς πονώ, πως πονώ, πως πονώ-

το γέλιο το ζωγραφιστό,
το βήμα το ξεχωριστό...

Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.

Μ' ένα μαχαίρι άνοιξέ μου την καρδιά,
κανείς δεν ξέρει τι περνώ κάθε βραδιά...

Κάθε βραδιά, κάθε πρωί,
μου λιγοστεύει η ζωή,

-πώς πονώ, πώς πονώ, πώς πονώ-

το γέλιο σου σαν θυμηθώ,
το βήμα το ξεχωριστό,

Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.

Απόψε δεν θα κοιμηθώ,
θα μείνω πάλι να σκεφτώ,

-πώς πονώ, πως πονώ, πως πονώ-

το γέλιο το ζωγραφιστό,
το βήμα το ξεχωριστό...

Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.

.-.-.-.

στίχοι; Άκος Δασκαλόπουλος
μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
ερμηνεία: Δημήτρης Ψαριανός
δίσκος: Τα τραγούδια που αγαπώ (1981) / Αν θυμηθείς τ' όνειρό μου (2006)
α' εκτέλεση: Άννα Βίσση
στο δίσκο: Μικρές πολιτείες (1974)

Μανώλης Μητσιάς - Όσο αγαπιόμαστε τα δυο

Όσο αγαπιόμαστε τα δυο
να με κοιτάς στα μάτια
είν' ο καιρός πολύ πικρός
κι έχω καρδιά κομμάτια

Όσο αγαπιόμαστε τα δυο
να μου κρατάς το χέρι
είναι πολλές οι συμφορές
που ο χωρισμός θα φέρει

Κοίτα να με θυμάσαι
όσο μακριά μου θα 'σαι
μια που καλά το ξέρεις σ' αγαπώ
Κοίτα να με θυμάσαι
τη νύχτα που κοιμάσαι
μια που καλά το ξέρεις σ' αγαπώ

Όσο αγαπιόμαστε τα δυο
να με φιλάς στο στόμα
όσα φιλιά κι αν μου 'δωσες
δε σε χορταίνω ακόμα

Όσο αγαπιόμαστε τα δυο
να μου το λες μικρό μου
κάθε στιγμή κάθε λεπτό
πως θα 'σαι πια δικό μου

Κοίτα να με θυμάσαι
όσο μακριά μου θα 'σαι
μια που καλά το ξέρεις σ' αγαπώ
Κοίτα να με θυμάσαι
τη νύχτα που κοιμάσαι
μια που καλά το ξέρεις σ' αγαπώ

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης
ερμηνεία: Μανώλης Μητσιάς
μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Μανώλης Μητσιάς - Μη χτυπάς σ' ένα σπίτι κλειστό

Μη χτυπάς
να σ’ ανοίξουνε, μη χτυπάς
σ’ ένα σπίτι κλειστό
που κανείς δεν σ’ ακούει.
Τώρα μιαν αγάπη ζητάς
και γι’ αυτή ξενυχτάς
κι επιμένεις ακόμη.
Δρόμοι δεν υπάρχουν φορές
που γυρίζουν ξανά
για τις ίδιες χαρές.

Ποτέ μη χτυπάς μια πόρτα κλειστή,
μια πόρτα για σένα χαμένη.
Ο δρόμος αυτός κι αν είναι στενός,
δεν είναι για σένα στερνός.

Μη χτυπάς
να σ’ ανοίξουνε, μη χτυπάς
σ’ ένα σπίτι κλειστό
που κανείς δεν σ’ ακούει.
Δρόμοι δεν υπάρχουν φορές
που γυρίζουν ξανά
για τις ίδιες χαρές.

Ποτέ μη χτυπάς μια πόρτα κλειστή,
μια πόρτα για σένα χαμένη.
Ο δρόμος αυτός κι αν είναι στενός,
δεν είναι για σένα στερνός.

.-.-.-.

στίχοι: Μάνος Ελευθερίου*
μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης
ερμηνεία: Μανώλης Μητσιάς
μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
δίσκος: Η πόλη μας (1970)

* Το ότι η πατρότητα των στίχων ανήκει στον Ελευθερίου αποδεικνύεται και από σημείωση του ίδιου στο ένθετο της συλλογής "Μάνος Ελευθερίου - Λόγια και χρόνια 1970-2005" (κυκλοφορία 2009):
«Τραγούδι από τον δίσκο "Η πόλη μας", Νοέμβριος 1970. Στην πρώτη έκδοση για ειδικούς συμφωνημένους λόγους οι στίχοι κυκλοφόρησαν με το όνομα του συνθέτη.»

Μανώλης Μητσιάς - Το καλοκαίρι σαν θα 'ρθει

Το καλοκαίρι σαν θα ’ρθει
πάνω στην άμμο την ξανθή
μαζί μου θε να περπατάς
και να μου λες πως μ’ αγαπάς
Τα μεσημέρια τα ζεστά
στην ακροθαλασσιά μπροστά
μαζί μου θε να τα περνάς
και να μου λες πως μ’ αγαπάς

Όμως αν μου κράταγες πιο σφιχτά το χέρι
όμως αν μ’ αγάπαγες όσο εγώ κι εσύ
το καλοκαίρι θα ‘ρχότανε τώρα
τώρα ποιος ξέρει πότε θα ’ρθει

Το καλοκαίρι σαν θα ’ρθει
πάνω στην άμμο την ξανθή
μαζί μου θε να περπατάς
για μας τους δυο να με ρωτάς
Τα μεσημέρια τα ζεστά
στην ακροθαλασσιά μπροστά
μαζί μου θε να τα περνάς
και να μου λες πως μ’ αγαπάς

Όμως αν μου κράταγες πιο σφιχτά το χέρι
όμως αν μ’ αγάπαγες όσο εγώ κι εσύ
το καλοκαίρι θα ’ρχότανε τώρα
τώρα ποιος ξέρει πότε θα ’ρθει

.-.-.-.

στίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου
μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης
ερμηνεία: Μανώλης Μητσιάς
μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Κώστας Σμοκοβίτης - Το καλοκαίρι το μορτάκι

Βάλε τα κόκκινα, τα μπλε, τα θαλασσιά
κι έλα στο μόλο που σφυρίζουν τα βαπόρια.
Λάμπει ο ήλιος και γιορτάζουν τα νησιά
κι όλο σου γνέφουνε τ' αχτένιστα τ' αγόρια.

Το καλοκαίρι το μορτάκι
φιλί-φιλί σού ζωγραφίζει το κορμί.
Κι εγώ στο χαμηλό πορτάκι
θέλω να μπω κι όλο ζητώ μιαν αφορμή.

Στο πηγαδάκι της αυλής σου τα πουλιά
πίνουν νερό κι ένα σκοπό σού τραγουδάνε.
Βάλε τα κόκκινα, τα μπλε, τα θαλασσιά
κι έλα μια βόλτα τα καράβια να μας πάνε.

Το καλοκαίρι το μορτάκι
φιλί-φιλί σού ζωγραφίζει το κορμί.
Κι εγώ στο χαμηλό πορτάκι
θέλω να μπω κι όλο ζητώ μιαν αφορμή.

.-.-.-.

στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
ερμηνεία: Κώστας Σμοκοβίτης
δίσκος: "Τραγούδια του καιρού μας" (1977)

Διονύσης Θεοδόσης - Πόλη μαγική

Στην πόλη αυτή τη μαγική,
πώς έγινε έτσι το πρωί;
Πού πήγαν τόσες μουσικές,
πού πήγαν τόσα λόγια;

Κι εγώ τρελός που τριγυρνά,
σε σπίτι που 'πιασε φωτιά,
ψάχνω για εξόδους μυστικές
και για κανάλια υπόγεια.

Και εσύ στον άνεμο φτερό,
να κοροϊδεύεις το καιρό
και όπου η ζωή σε βγάλει.
Ας ήταν να 'ρθεις τώρα εδώ,
στο γκρεμισμένο μου ουρανό
και να πετάξεις πάλι.

Στην πόλη αυτή τη μαγική,
πώς έγινε έτσι το πρωί;
Πού πήγαν τόσες Κυριακές,
πού πήγαν τόσοι φίλοι;

Από μια κίτρινη κλωστή,
κρεμιέται ο κόσμος και η ζωή,
κι εγώ κρεμιέμαι από το χτες
και απ' τα γλυκά σου χείλη.

Και εσύ στον άνεμο φτερό,
να κοροϊδεύεις το καιρό
και όπου η ζωή σε βγάλει.
Ας ήταν να 'ρθεις τώρα εδώ,
στο γκρεμισμένο μου ουρανό
και να πετάξεις πάλι.

.-.-.-.

στίχοι: Άλκης Αλκαίος
μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
ερμηνεία: Διονύσης Θεοδόσης
δίσκος: Όσο κρατάει ένας καφές (1989)