Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Νίκος Ζιώγαλας - Χρόνια σου πολλά



Είσαι το άστρο της βραδιάς και γύρω σου οι φίλοι,
κάποιος τα φώτα σβήνει, ανάβουν τα κεριά,
σήκωσε το ποτήρι σου, φερ' το στα χείλη,
σήμερα γίνεσαι δεκαεννιά.

Χρόνια σου πολλά, χρόνια σου πολλά,
χαρούμενη να ζήσεις, χρόνια σου πολλά.

Απόψε ο πατέρας σου θα πιει και θα μεθύσει,
όλες οι κόντρες που είχατε θα γίνουνε χαρά,
απ' την αγάπη θα πιαστεί, άλλη δεν έχει λύση,
πρέπει να σε χάσει για να σε βρει ξανά.

Χρόνια σου πολλά, χρόνια σου πολλά,
χαρούμενη να ζήσεις, χρόνια σου πολλά,
χρόνια σου πολλά, χρόνια σου πολλά.

Όλα τα δώρα σου περνούν απ' τ' ουρανού την πύλη
κι αυτός που σ' αγαπάει με πάθος σε κοιτά,
σήκωσε το ποτήρι σου να πούνε όλα τα χείλη
και πιες για το ταξίδι σου που τώρα αρχινά.

Χρόνια σου πολλά, χρόνια σου πολλά,
χαρούμενη να ζήσεις, χρόνια σου πολλά,
χρόνια σου πολλά, χρόνια σου πολλά,
σταγόνα μην αφήσεις, χρόνια σου πολλά.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Νίκος Ζιώγαλας
δίσκος: Γυρνά ο καιρός (1994)

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Χαρά Αγγελοπούλου & Σταμάτης Κραουνάκης - Κόκκινα Γυαλιά των Emigre



Πήρα κόκκινα γυαλιά
κι όλα γύρω σινεμά,
τα βλέπω...
Κι ούτε ξέρω πώς να ζω,
ούτε και πώς ν' αγαπώ,
τη ζωή μου επιβλέπω...

Πήρα κόκκινο στυλό
και τραβάω γιαλό-γιαλό
και γράφω
τραγουδάκια της φωτιάς,
της φωτιάς, της πυρκαγιάς,
τη ζωή μου αντιγράφω...

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος,
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος,
πώς μ' αρέσει το πρωί...
Κι είναι βάσανο ο φίλος,
είναι βάσανο ο φίλος,
που φωνάζει εκδρομή...

Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι,
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι,
όταν βγαίνει να με δει
και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι,
στης αγάπης την πληγή...

Σ΄αγαπώ...

Πήρα κόκκινη καρδιά
και πουκάμισα φαρδιά
φοράω...
Και ρωτάω να μου πουν,
όσοι ξέρουν ν' αγαπούν,
σε ποιον έρωτα χρωστάω...

Πήρα κόκκινα φτερά
και περνάω μια χαρά,
γελάω...
Πιάνω σώμα του χιονιού
και ουρά χελιδονιού,
στου Θεού τ' αυτί μιλάω...

Σ΄αγαπώ...

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
όταν βγαίνει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
κι είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
όταν βγαίνει να μας δει
και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι
στης αγάπης την πληγή

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
όταν βγαίνει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή...

Σ΄αγαπάω...

Σ΄αγαπάω...

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
όταν βγαίνει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
κι είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
όταν βγαίνει να μας δει

Να μας δει μαζί...

και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι
στης αγάπης την πληγή

Σ΄αγαπάω...

Πώς μ' αρέσει...
πώς μ' αρέσει το πρωί...

Σ΄αγαπώ...

κι είναι βάσανο ο φίλος
κι είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Σ΄αγαπώ...

Πώς μ' αρέσει...
πώς μ' αρέσει το πρωί...
κι είναι βάσανο ο φίλος
κι είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Σ΄αγαπάω...

Πώς μ' αρέσει...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
διασκευή, εκτέλεση: Emigre (Γιάννης Χανιωτάκης), 
Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 2006. Τραγούδι τίτλων στο ομότιτλο σήριαλ του Alpha "Πήρα κόκκινα γυαλιά" (2007-2008)
ερμηνεία: Χαρά Αγγελοπούλου, Σταμάτης Κραουνάκης
 
cd: Πόσο σ' αγαπώ (2007)

α' ηχογράφηση
: Κώστας Μακεδόνας & Σταμάτης Κραουνάκης (Ντουέτο)
δίσκος:  Δεν έχω ιδέα (1989)




- Μια εικοσαετία σχεδόν αργότερα, ο Κραουνάκης βγάζει τα δικά του και βάζει τα "κόκκινα γυαλιά των Εμιγκρέ", γιατί, "έμαθα πια να λέω το σ' αγαπώ", όπως γράφει στο σημείωμα στο cd... Και το φωνάζει...

Κώστας Μακεδόνας & Σταμάτης Κραουνάκης - Πήρα κόκκινα γυαλιά



Πήρα κόκκινα γυαλιά
κι όλα γύρω σινεμά
τα βλέπω
κι ούτε ξέρω πώς να ζω
ούτε και πώς ν' αγαπώ
τη ζωή μου επιβλέπω

Πήρα κόκκινο στυλό
και τραβάω γιαλό-γιαλό
και γράφω
τραγουδάκια της φωτιάς
της φωτιάς, της πυρκαγιάς
τη ζωή μου αντιγράφω

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
όταν βγαίνει να με δει
και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι
στης αγάπης την πληγή

Πήρα κόκκινη καρδιά
και πουκάμισα φαρδιά
φοράω
και ρωτάω να μου πουν
όσοι ξέρουν ν' αγαπούν
σε ποιον έρωτα χρωστάω

Πήρα κόκκινα φτερά
και περνάω μια χαρά,
γελάω
Πιάνω σώμα του χιονιού
και ουρά χελιδονιού
στου Θεού τ' αυτί μιλάω

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
όταν βγαίνει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
κι είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
όταν βγαίνει να μας δει
και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι
στης αγάπης την πληγή

Πήρα κόκκινα γυαλιά
κι όλα γύρω σινεμά
τα βλέπω
κι ούτε ξέρω πώς να ζω
ούτε και πώς ν' αγαπώ...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
ερμηνεία: Κώστας Μακεδόνας & Σταμάτης Κραουνάκης (Ντουέτο)

δίσκος:  Δεν έχω ιδέα (1989)

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Διονύσης Τσακνής - Ώρες σιωπής



Ώρες σιωπής και χάνομαι στο άσπρο των ματιών σου,
ώρες αιχμής και βρίσκομαι στις άκρες των χειλιών...
Ας ήτανε να κράταγες στιγμούλα μου στο χρόνο,
ας ήτανε να φώτιζες αυτό μου το κενό...

Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ' το χέρι,
κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών,
μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει,
εγώ ό,τι αγάπησα σε εκείνη το χρωστώ...

Ώρες σιωπής και πίστεψα στα ναι σου και στα όχι,
ώρες αιχμής και βρέθηκα στον έβδομο ουρανό...
Να ζήσω σ' ένα όνειρο δεν ξέρω αν με παίρνει,
μα ο έρωτάς μου άναψε, γι' αυτό σου τραγουδώ...

Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ' το χέρι,
κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών,
μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει,
εγώ ό,τι αγάπησα σε εκείνη το χρωστώ...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Διονύσης Τσακνής
δίσκος: Φταίνε τα τραγούδια (1989)

Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Ρίτα Σακελλαρίου - Έχω κι εγώ τα δικά μου



Αν καμιά φορά σε μαλώνω
και βαθιά την ψυχή σου πληγώνω,
δεν είναι πως δεν σ' αγαπώ.
Αν καμιά φορά σου γκρινιάζω
και χωρίς να μου φταις σε πειράζω,
δεν είναι πως δεν σε πονώ.

Το ξέρεις και πως σ' αγαπώ
και σ' έχω και μες την καρδιά μου,
μα άνθρωπος είμαι και 'γω
κι έχω και 'γω τα δικά μου.

Αν καμιά φορά σε πικραίνω
και χωρίς να μου φταις σε μαραίνω,
δεν είναι πως δεν σ' αγαπώ.
Αν καμιά φορά σου φωνάζω
και βαθιά την καρδιά σου πειράζω,
δεν είναι πως δεν σε πονώ.

Το ξέρεις και πως σ' αγαπώ
και σ' έχω και μες την καρδιά μου,
μα άνθρωπος είμαι και 'γω
κι έχω και 'γω τα δικά μου.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Τάκης Μουσαφίρης
ερμηνεία: Ρίτα Σακελλαρίου
δίσκος: Έχω κι εγώ τα δικά μου (1982)

Γιώτα Λύδια - Συ μου χάραξες πορεία



Δυο φιλιά σου κι ένα χάδι,
ένα πικραμένο βράδυ,
μου ταράξαν της ψυχής μου τη γαλήνη.
Παραδόθηκα σε σένα,
δε λογάριασα κανένα
κι είπα τώρα ό,τι θέλει ας γίνει.

Συ μου χάραξες πορεία,
εσύ γλυκιά, εσύ γλυκιά μου αμαρτία.

Πώς την έπαθα δεν ξέρω,
ξέρω μόνο ότι υποφέρω,
όλη νύχτα πάνω στο κρεβάτι.
Να ζητάω, για φαντάσου,
τα παράνομα φιλιά σου
και να μην μπορώ να κλείσω μάτι.

Συ μου χάραξες πορεία,
εσύ γλυκιά, εσύ γλυκιά μου αμαρτία.

Όμως σκέπτομαι για λίγο,
να καθίσω ή να φύγω,
αφού ξέρω απ' τους δυο μας τι θα μείνει.
Να ποιο θα 'ναι το φινάλε,
πόνοι, δάκρυα και βάλε,
μα θα μείνω κι ό,τι θέλει ας γίνει.

Συ μου χάραξες πορεία,
εσύ γλυκιά, εσύ γλυκιά μου αμαρτία.

.-.-.-.

στίχοι,
μουσική: Απόστολος Καλδάρας
α' εκτέλεση: Γιώτα Λύδια, δίσκος 78 στροφών, 1958
β' εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού,
δίσκος 45 στροφών, 1965

Βίκυ Μοσχολιού - Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ



Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ,
μέτρο δεν έχει η αγάπη.
Είναι απ' τον ήλιο πιο ψηλά
και δεν τη φτάνει μάτι.

Ήταν μια σπίθα στην αρχή
και μιας βροχής ψιχάλα
κι έγινε η σπίθα πυρκαγιά
και πέλαγος η στάλα.

Η αγάπη που μας έδεσε,
πόνο δε θα γνωρίσει.
Είμαστε δυο σταλαγματιές,
από την ίδια βρύση.

Ήταν μια σπίθα στην αρχή
και μιας βροχής ψιχάλα
κι έγινε η σπίθα πυρκαγιά
και πέλαγος η στάλα.

.-.-.-.

στίχοι: Χρήστος Αργυρόπουλος
μουσική: Απόστολος Καλδάρας
ερμηνεία: Βίκυ Μοσχολιού
δίσκος 45 στροφών, 1965.

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Πέγκυ Ζήνα - Διώξε την πίκρα



Μάτια θλιμμένα,
του έρωτα λιμάνια μυστικά,
χείλη γλυκά και πικραμένα,
σκοτείνιασες απόψε ξαφνικά.

Πες μου ποιος πόνος,
καρδιά μου σου ματώνει την καρδιά,
μάτια υγρά, και πάλι μόνος,
γυρεύεις στο ποτό παρηγοριά.

Διώξε την πίκρα από το βλέμμα σου αγόρι μου,
δώσ' μου δυο χείλη γλυκά,
δεν το αντέχω να βλέπω τα μάτια σου
μελαγχολικά...
Διώξε τα σύννεφα απόψε αγόρι μου,
δώσ' μου δυο χείλη να πιω,
θέλω να βλέπω τον ήλιο στα μάτια σου
Πόσο σ' αγαπώ...
Πόσο σ' αγαπώ...

Μάτια θλιμμένα,
αστέρια της αγάπης μου σβηστά,
μάτια κλειστά και δακρυσμένα,
δεν γίνεται να ζούμε χωριστά...
Δεν γίνεται να ζούμε χωριστά...

Διώξε την πίκρα από το βλέμμα σου αγόρι μου,
δώσ' μου δυο χείλη γλυκά,
δεν το αντέχω να βλέπω τα μάτια σου
μελαγχολικά...
Διώξε τα σύννεφα απόψε αγόρι μου,
δώσ' μου δυο χείλη να πιω,
θέλω να βλέπω τον ήλιο στα μάτια σου
Πόσο σ' αγαπώ...
Πόσο σ' αγαπώ...

.-.-.-.

στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
ερμηνεία: Πέγκυ Ζήνα
cd:  "Ματώνω" (2004)

Πέγκυ Ζήνα - Ένα χάδι


Πόσα στερήθηκα και απαρνήθηκα
για να υπάρχεις στη ζωή μου...
Επαναστάτησα, τα ξαναζήτησα,
φεύγω, τα παίρνω όλα μαζί μου!

Μού 'χει λείψει η αγάπη,
στα μαλλιά μου ένα χάδι...
Μια ζωή βαθύ σκοτάδι
και η αιτία πάντα εσύ!
Μια καλή μου φιλενάδα,
μια βολτίτσα στη λιακάδα...
Μού 'χουν λείψει κι όλα μαύρα
και η αιτία πάντα εσύ!

Όσα με μένανε σφιχτά με δένανε,
για το χατίρι σου είχα αφήσει...
Όμως, δεν τ' άξιζες και δε με κράτησες,
φεύγω ο ήλιος μου πριν δύσει!

Μού 'χει λείψει η αγάπη,
στα μαλλιά μου ένα χάδι...
Μια ζωή βαθύ σκοτάδι
και η αιτία πάντα εσύ!
Μια καλή μου φιλενάδα,
μια βολτίτσα στη λιακάδα...
Μού 'χουν λείψει κι όλα μαύρα
και η αιτία πάντα εσύ!

.-.-.-.

στίχοι: Ηλίας Φιλίππου
μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος

ερμηνεία: Πέγκυ Ζήνα
cd:   Ένα χάδι (2001)

Πέγκυ Ζήνα - Έφυγες


Δίχως λόγο κλαίω και δεν ξέρω τι αισθάνομαι,
και δεν ξέρω που θα ήθελα να είμαι...
Ξέρω πως τα πράγματα αλλιώς τ' αντιλαμβάνομαι
κι αγαπάω αυτό που τίποτα δεν είναι...

Έφυγες και όλα μοιάζουν όνειρο κακό...
Δεν μπορώ να καταλάβω, μοναχά κοιτώ...
'Οσο και να με πειράζει, μόνο αυτό θα πω:
να προσέχεις, καλή τύχη, σ' αγαπώ.

Βλέπω την καρδιά μου που κομμάτια τώρα γίνεται
και τα χέρια προς το μέρος σου απλώνω...
Nιώθω κάθε μέρα τη ζωή ν' απομακρύνεται
και ξανά που σ' αγαπάω μετανιώνω...

Έφυγες και όλα μοιάζουν όνειρο κακό...
Δεν μπορώ να καταλάβω, μοναχά κοιτώ...
'Οσο και να με πειράζει, μόνο αυτό θα πω:
να προσέχεις, καλή τύχη, σ' αγαπώ.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Γιώργος Μουκίδης
ερμηνεία: Πέγκυ Ζήνα
cd: "Ματώνω" (2004)

Ελένη Δήμου & Μανώλης Χατζημανώλης - Θέλω μια αγάπη



Φεγγάρι μισοφέγγαρο,
βυζαντινό φεγγάρι,
εγώ κι εσύ ζευγάρι,
κι η νύχτα ζωγραφιά...
Φιλιά σου δίνω στο λαιμό,
σειρά μαργαριτάρια,
χίλια μικρά φεγγάρια,
που φέγγουν τον καημό...

Θέλω μια αγάπη να μην σβήνει
όπως τ’αστέρι την αυγή,
να 'ναι δροσιά και να με πίνει,
όπως το αίμα η πληγή...

Φεγγάρι μισοφέγγαρο,
του έρωτα δρεπάνι,
το μαύρο σου φουστάνι,
το ρίχνω στη φωτιά...
Θέλω απόψε να χαρώ
και χάδια να χορτάσω,
μήπως και ξεγελάσω,
τον άστατο καιρό...

Θέλω μια αγάπη να μην σβήνει
όπως τ’αστέρι την αυγή,
να 'ναι δροσιά και να με πίνει,
όπως το αίμα η πληγή...

.-.-.-.

στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
μουσική: Μίνωας Μάτσας
ερμηνεία: Ελένη Δήμου & Μανώλης Χατζημανώλης (Ντουέτο)
δίσκος:  Ο μάγος της πόλης (1997)

Ελένη Δήμου - Πάμε μαζί



Μοιάζεις με μια διαδρομή,
που κρύβει τόσα μυστικά...
Πανσιόν που μας φιλοξενεί
στα βιαστικά...

Με αγχωμένες Κυριακές,
μέσα σε δίκλινα στενά...
Με χωρισμούς κι επιστροφές
στο πουθενά...

Καρδιά μου πάμε μαζί,
συνήθισέ με σαν τη ζωή,
που σαν ανάσα είναι απλή
κι αυτό το λίγο πες το πολύ...
Καρδιά μου πάμε μαζί,
να μείνω μόνη είμαι δειλή,
συνήθισέ με σαν τη ζωή,
γιατί η αγάπη αργεί...

Συναντηθήκαν οι ματιές,
μες τη ζωή μας την πεζή...
Πήγαμε και δυο εκδρομές
στην εξοχή...

Κι αν παρεμβάλλονται πολλά,
τρελή κι αδύναμη καρδιά,
στα λόγια σου τ' απατηλά
ζω τη στιγμή...

Καρδιά μου πάμε μαζί,
συνήθισέ με σαν τη ζωή,
που σαν ανάσα είναι απλή
κι αυτό το λίγο πες το πολύ...
Καρδιά μου πάμε μαζί,
να μείνω μόνη είμαι δειλή,
συνήθισέ με σαν τη ζωή,
γιατί η αγάπη αργεί...

.-.-.-.

στίχοι: Τασούλα Θωμαΐδου
μουσική: Μιχάλης Καπούλας
ερμηνεία: Ελένη Δήμου
δίσκος: Υπόθεση καρδιάς (1995)



Ελένη Δήμου - Έτσι είναι μάτια μου γραμμένο



Βλέπω τον ήλιο να ψηλώνει,
είναι πρωί και σ' αγαπώ...
Βγαίνω μαζί σου στο μπαλκόνι
και πίνουμε καφέ ζεστό...

Βλέπω τις γλάστρες μας ν' ανθίζουν
και το γεράνι να γελά...
Έτσι θα ζω εγώ μαζί σου,
μέσα σε πράγματα απλά...

Έτσι είναι μάτια μου γραμμένο,
να μ' αγαπάς, να σ' αγαπώ
και ταξιδάκι σε πηγαίνω,
εκεί που ξέρω μόνο εγώ...
Έτσι είναι μάτια μου γραμμένο
κι είναι απλό, πολύ απλό,
τ' άλλο μισό μου ταιριασμένο,
με τον μισό μου εαυτό...


Και μ' αγαπάς και σ' αγαπώ...

Θα 'ρθει η νύχτα και θα πέσει,
στο μαξιλάρι μας αργά
κι όλος ο κόσμος θα χωρέσει,
μέσα σε όνειρα γλυκά...

Μα λίγο πριν να κοιμηθούμε,
θα μου ορκιστείς και θα σου πω,
το ίδιο όνειρο να δούμε,
να το μοιράσουμε κι αυτό...


Έτσι είναι μάτια μου γραμμένο,
να μ' αγαπάς, να σ' αγαπώ
και ταξιδάκι σε πηγαίνω,
εκεί που ξέρω μόνο εγώ...
Έτσι είναι μάτια μου γραμμένο
κι είναι απλό, πολύ απλό,
τ' άλλο μισό μου ταιριασμένο,
με τον μισό μου εαυτό...


Και μ' αγαπάς και σ' αγαπώ...

.-.-.-.

στίχοι: Τασούλα Θωμαΐδου
μουσική: Ηλίας Αχλαδιώτης
ερμηνεία: Ελένη Δήμου
δίσκος:  Μια ζωή δε φτάνει (1991)

Ελένη Δήμου - Το καναρίνι


Και με τα χιόνια,
γυρνώντας απ' τα ψώνια,
σε βρήκα στου μπαμπά την αγκαλιά,
να κλαις Ειρήνη,
για το καναρίνι,
που δεν θα ξανακελαηδήσει πια...

Ένα άλλο καναρίνι θα σου φέρω,
όταν περάσει κάμποσος καιρός,
είναι νωρίς ακόμα και το ξέρω,
πόσο πονάει ο πρώτος χωρισμός...

Θά΄ρθουνε κι άλλοι,
κοπέλα πια μεγάλη,
καμιά φορά σε μια κρυφή γωνιά,
θα κλαις Ειρήνη,
για το καναρίνι,
που δεν θα ξανακελαηδήσει πια...

Όταν θα χάνεις κάποιον έρωτα σου,
και θα πικραίνει η γλύκα του φιλιού,
θα νιώθεις πάντα μέσα στην καρδιά σου,
το θάνατο ενός μικρού πουλιού...


Και θα'ναι όλα πιο δύσκολα από τώρα,
που έχεις του μπαμπά την αγκαλιά,
να κλαις Ειρήνη,
για το καναρίνι,
που δεν θα ξανακελαηδήσει πια...


.-.-.-.

στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
μουσική: Γιάννης Σπανός
ερμηνεία: Ελένη Δήμου
δίσκος:   Προσωπικά (1988)


Ελένη Δήμου - Κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα



Κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα,
ο ήλιος μόνο, ο ήλιος ο ζεστός,
σε χρόνια παιδικά και ξεχασμένα,
κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα.

Το χάδι στο κορμί, το χάδι στην ψυχή,
κάποτε νόμιζα πως είναι δεδομένα
και άνθρωποι αχάιδευτοι με ράγισαν και μένα...
Ο κόσμος είναι, αγάπη μου, σκληρός,
κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα...

Αν χάιδευαν κι οι άλλοι σαν εσένα,
θα ήτανε παράδεισος η γη
και όλα τα παιδιά ευτυχισμένα
κι οι γέροι όλοι χαμογελαστοί...

Αν χάιδευαν κι οι άλλοι σαν εσένα,
θα ήτανε μουσεία οι φυλακές...
κι οι πόλεμοι στα εικονογραφημένα,
εφιάλτες από άλλες εποχές...

Κανένας όμως, μάτια μου θλιμμένα,
κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα...

Το χάδι στο κορμί, το χάδι στην ψυχή,
κάποτε νόμιζα πως είναι δεδομένα
και άνθρωποι αχάιδευτοι με ράγισαν και μένα...
Κανένας σε ολόκληρη τη γη,
κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα...

.-.-.-.

στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
μουσική: Μιχάλης Καπούλας
ερμηνεία: Ελένη Δήμου
δίσκος: Η ζωή είναι γυναίκα (1993)

Ελένη Δήμου - Δώσ' μου το μέλλον



Δώσ' μου,
γαρίφαλα φλογάτα,
απ' τα νιάτα,
που φεύγουν μακριά.
Δώσ' μου,
τους φίλους πού 'χω χάσει
και τα δάση,
που δεν υπάρχουν πια.

Τα χέρια κράτα μου ως το πρωί,
αγάπη δώσε μου, δώσ' μου ζωή.

Δώσ' μου το μέλλον γεμάτο φιλιά,
έτσι όπως ήταν παλιά,
έτσι όπως ήταν το μέλλον παλιά,
όμορφο σα ζωγραφιά.

Δώσ' μου,
τα μέρη που δεν είδα,
την ελπίδα,
για μια καινούργια γη.

Στο στόμα φίλα με ως το πρωί,
αγάπη δώσε μου, δώσ' μου ζωή

Δώσ' μου το μέλλον γεμάτο φιλιά,
έτσι όπως ήταν παλιά,
έτσι όπως ήταν το μέλλον παλιά,
όμορφο σα ζωγραφιά.

.-.-.-.

στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
μουσική: Μιχάλης Καπούλας
ερμηνεία: Ελένη Δήμου
δίσκος:  Η ζωή είναι γυναίκα (1993)


Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Στελλάκης Περπινιάδης - Τα ματάκια σου τα μαύρα



Τα ματάκια σου τα μαύρα,
μ' άναψαν φωτιά και λαύρα

Δυο ματάκια διαμαντένια
και δυο χείλη κοραλένια.

Ένα μπόι σαν λαμπάδα,
άσπρη μου παχιά σουλτάνα

Σβήνω, χάνουμαι, πεθαίνω
και για σένα κινδυνεύω.

Σαν σε βλέπω να χορεύεις
την καρδιά μου την μαγεύεις.

Έλα να σε κάνω μάκια,
στο λαιμό και στα χειλάκια.

Άφησέ τα τα γινάτια,
να χαρείς τα δυο σου μάτια.

Μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια
και κορμί όλο παιχνίδια

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: παραδοσιακό Εύβοιας
ερμηνεία: Στελλάκης Περπινιάδης
- Το τραγούδι είχε δισκογραφηθεί ως σύνθεση των Δημήτρη Σέμση, Στελλάκη Περπινιάδη...


Ρόζα Εσκενάζυ - Έλα να σε κάνω μάκια



Τα ματάκια σου τα μαύρα,
μ' άναψαν φωτιά και λαύρα

Έλα να σε κάνω μάκια,
στο λαιμό και στα χειλάκια.

Ένα μπόι σαν λαμπάδα,
άσπρη μου παχιά σουλτάνα

Μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια
και κορμί όλο παιχνίδια

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: παραδοσιακό (Τα ματάκια σου τα μαύρα, Εύβοιας)
ερμηνεία: Ρόζα Εσκενάζυ
ηχογράφηση: 1954
cd:
Ρόζα Εσκενάζυ: Κωνσταντινούπολη-Νέα Υόρκη 1954-1955 (Lyra, 2004) - Οι ηχογραφήσεις έγιναν στις δύο πόλεις, όπου η ξακουστή ερμηνεύτρια περιόδευσε. Η Ρόζα κινείται με άνεση από τα τσιφτετέλια και τους καρσιλαμάδες στα συρτά και στα τσάμικα, καταθέτοντας ένα υλικό που εντυπωσιάζει και χάρη στον παλμό του καλοκουρδισμένου σχήματος, στο οποίο συμμετείχαν οι: Δημήτρης Μαγνήσαλης ή Παστουρμάς (βιολί), Χαράλαμπος ή Λάμπρος Σαββαΐδης (κανονάκι), Αγάπιος Τομπούλης ή Μπουλμπούλ (ούτι), Απόστολος Σταμέλος, ο Τούρκος μουσικός Soukri Bey (κλαρίνο) και η Ρόζα Εσκενάζυ (ζίλια, ντέφι). Η επιλογή των τραγουδιών και η επιμέλεια της παραγωγής είναι του Βαγγέλη Αρναουτάκη.

Ρόζα Εσκενάζυ - Τα κεριά τα σπαρματσέτα


Τα κεριά τα σπαρματσέτα,
έλα τώρα άναψέ τα...
Αχ να σε ειδώ να σ' αγκαλιάσω,
στα φιλιά να σε χορτάσω,
να σε δώ να σ' αγκαλιάσω,
στα φιλιά να σε χορτάσω.

Δίχως γκάζι, δίχως λάδι,
πως να ανάψει το λυχνάρι...
Κι η αγάπη θέλει χάδι,
λίγη αγκαλιά το βράδυ,
κι η αγάπη θέλει χάδι,
λίγη αγκαλιά το βράδυ.

Πριν να παντρευτώ δεν είχα,
στα μαλλιά μου άσπρη τρίχα...
Αχ τώρα που είμαι παντρεμένος,
έχω ασπρίσει ο καημένος,
τώρα που είμαι παντρεμένος,
έχω ασπρίσει ο καημένος.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: παραδοσιακοί, Δημήτρης Μαγνήσαλης (Δ. Λαδόπουλος) ;;;
ερμηνεία: Ρόζα Εσκενάζυ
δίσκος: ;;;

- στο cd "Ρεμπέτικα για πάντα Νο3", έκδ.POLYGRAM έτος1994, το τραγούδι "Τα κεριά τα σπαρματσέτα" σε εκτέλεση Ρόζας Εσκενάζυ αναγράφεται ως σύνθεση Δ.Μανησλή. Επίσης στο cd  "Αφιέρωμα-Ρόζα Εσκενάζη" έκδ.SAKKARIS ,το οποίο περιλαμβάνει την ίδια ηχογράφηση, αναγράφονται ως δημιουργοί οι Δ.Μανησαλής-Ρ.Εσκενάζη.

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Φλέρη Νταντωνάκη, Δημήτρης Ψαριανός - Τα λιανοτράγουδα



Απ' όλα τ άστρα τ΄ ουρανού, ένα είναι που σου μοιάζει,
ένα που βγαίνει το πουρνό, όταν γλυκοχαράζει...

Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει,
που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις...

Να 'χα το σύννεφ' άλογο και τ' άστρι χαλινάρι,
το φεγγαράκι της αυγής, να 'ρχόμουν κάθε βράδυ...
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω,
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω...

Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω
κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω...

Τι να σου πω; Τι να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις
και την ψυχή και την καρδιά, εσύ μου την ορίζεις...

Να 'χα το σύννεφ' άλογο και τ' άστρι χαλινάρι,
το φεγγαράκι της αυγής, να 'ρχόμουν κάθε βράδυ...
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω,
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω...

Εγώ είμ' εκείνο το πουλί που στη φωτιά σιμώνω,
καίγομαι, στάχτη γίνουμαι και πάλι ξανανιώνω...

Σαν είν' η αγάπη μπιστική, παλιώνει, μηδέ λιώνει,
ανθεί και δένει στην καρδιά και ξανακαινουργώνει...

Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι,
χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλικάρι...
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω,
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω...

.-.-.-.

στίχοι: παραδοσιακοί
μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
ερμηνεία: Φλέρη Νταντωνάκη, Δημήτρης Ψαριανός ( Ντουέτο )
δίσκος: Ο μεγάλος ερωτικός (1972)

Γλυκερία - Έτσι απλά σ' αγαπώ



Όπως τον ήλιο το πρωί στον ουρανό,
όπως την άνοιξη που ανθίζει στην καρδιά μου,
όπως μια χούφτα πεντακάθαρο νερό,
όπως το φίλο που του λέω τα μυστικά μου...

Έτσι απλά σ' αγαπώ, σ' αγαπώ,
δίχως τραγούδια και λόγια μεγάλα.
Μες στην καρδιά σου, καρδιά μου, αν μπω,
τότε θα βρούμε καιρό και για τ' άλλα.

Όπως το όμορφο τραγούδι το παλιό,
όπως το πάρκο το μικρό στη γειτονιά μου,
όπως την έξοδο το βράδυ στο στρατό,
όπως το πρώτο το μισθό απ' τη δουλειά μου...

Έτσι απλά σ' αγαπώ, σ' αγαπώ,
δίχως τραγούδια και λόγια μεγάλα.
Μες στην καρδιά σου, καρδιά μου, αν μπω,
τότε θα βρούμε καιρό και για τ' άλλα.

.-.-.-.

στίχοι: Κυριάκος Ντούμας
μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
ερμηνεία: Γλυκερία
Το τραγούδι πρωτακoύστηκε στα προκριματικά του διαγωνισμού για την ελληνική συμμετοχή στη Eurovision 1980. Βγήκε τρίτο έναντι του πρώτου "Autostop", της Άννας Βίσση (που κατατάχτηκε τελικά 13ο). Κυκλοφόρησε στις συλλογές του Λάκη Παπαδόπουλου "Πασπαρτού" (1996) και "Της νύχτας τα ηχεία" (2008)

β' ερμηνεία: Ελπίδα
δίσκος: Με την Ελπίδα (1981)

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Αντιγόνη Μπούνα - Το ποτηράκι της καρδιάς



Απόψε που μου λείπεις
πόσο σε ζητώ
βάζω φτερά στη σκέψη μου
και πλάι σου πετώ

Κοντά μου γύρισε γιατί ξεχείλισε
το ποτηράκι της καρδιάς
για το χατίρι σου και τα δυο χείλη σου
κλαίνε τ’ αστέρια της βραδιάς

Δεν έμαθες ακόμα
γέλιο να σκορπάς
με τα γραμμένα χείλη σου
γι’ αγάπη δεν μιλάς

Κοντά μου γύρισε γιατί ξεχείλισε
το ποτηράκι της καρδιάς
για το χατίρι σου και τα δυο χείλη σου
κλαίνε τ’ αστέρια της βραδιάς

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Βαγγέλης Κορακάκης
ερμηνεία: Αντιγόνη Μπούνα
cd: Ο Βαγγέλης Κορακάκης στη Μαγιοπούλα (2007)
α' ερμηνεία: Αφεντούλα Ραζέλη
δίσκος: Μπουζουξήδες με πυξίδες (1992)


Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Μάρκος Βαμβακάρης - Νόστιμο τρελό μικρό μου



Κάνω τη τσάρκα μου, περνώ,
για σε μικρό μελαχρινό,
από τη γειτονιά σου,
για τα γλυκά τα μάτια σου
και για την εμορφιά σου,
για τα γλυκά τα μάτια σου
και για την εμορφιά σου.

Νόστιμο μικρό τρελό μου,
μάγκικο μελαχρινό μου.

Γιατί δε βγαίνεις να σε δω,
που ξέρεις πόσο σ' αγαπώ,
κρυφά από τη μαμά σου,
μελαχρινό με τρέλανες
με τη γλυκιά ματιά σου,
με τρέλανες μελαχρινό
με τη γλυκιά ματιά σου.

Μάγκικο τρελό μικρό μου,
κορμί μελαχρινό μου

Ένα γλυκό φιλάκι σου
βγάλε απ' το στοματάκι σου,
μη θες να με παιδεύεις,
εσύ για μένα είσαι γιατρός,
εσύ θα με γιατρέψεις,
εσύ για μένα είσαι γιατρός,
εσύ θα με γιατρέψεις.

Νόστιμο μικρό τρελό μου,
μάγκικο μελαχρινό μου

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Μάρκος Βαμβακάρης
α' ηχογράφηση: 1938


εδώ, με τον Μπάμπη Τσέρτο από το cd "Το Μερακλήδικο Πουλί" (1999)

Σωκράτης Μάλαμας - Νεράιδα



Εγώ πατώ στον ουρανό,
βαδίζω στον ωκεανό,
πάνω στο κύμα περπατώ
εσένα σαν κοιτώ.

Είσαι νεράιδα της αυγής,
η πιο όμορφη όλης της γης,
μ' ένα χαμόγελο μπορείς
τα θαύματα να πεις.

Εγώ φουντώνω στο χιονιά,
βγάζω φωτιές στην παγωνιά,
άνοιξη έχει η καρδιά
εσένα σαν κοιτά.

Είσαι νεράιδα της αυγής,
η πιο όμορφη όλης της γης,
μ' ένα χαμόγελο μπορείς
τα θαύματα να πεις.

.-.-.-.

στίχοι: Πηγή Καφετζοπούλου
μουσική, ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας
cd: Ένα (2002)

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Γεράσιμος Ανδρεάτος - Χαμόγελο σου ζήτησα



Χαμόγελο, σου ζήτησα, κι αγάπη να μου δώσεις,
κοντά σ' εσένα ήθελα ζωή να μοιραστώ,
προτού περάσει ο καιρός, και πριν να με προδώσεις,
προτού να δω ποια ήσουνα και πριν να κουραστώ.

Ήτανε πολλά τα όνειρά μου,
ήταν τόσα σαν την άμμο του γιαλού,
μου 'λεγες κι εσύ τόσα πολλά, θυμήσου πόσα,
όμως έφυγες αλλού.

Δεν ήξερα τι ήθελες και ήθελα να μάθω,
γιατί τα μάτια έκλεινες και πήγαινες αλλού,
με τρόμαζε η σκέψη μου, φοβόμουν μη σε χάσω,
μην φτάσει εκείνη η στιγμή του μαύρου χωρισμού.

Ήτανε πολλά τα όνειρά μου,
ήταν τόσα σαν την άμμο του γιαλού,
μου 'λεγες κι εσύ τόσα πολλά, θυμήσου πόσα,
όμως έφυγες αλλού.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Βαγγέλης Κορακάκης
ερμηνεία: Γεράσιμος Ανδρεάτος
cd: Πικρό φιλί (1994)

Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Γιάννης Πουλόπουλος - Γύφτισσα μέρα



Γύφτισσα μέρα, στο παλιό μουράγιο,
βλέπω την θάλασσα χωρίς κουράγιο,
βλέπω τα βράχια κι έχω μια λύπη,
την Κυριακή αυτή, κάτι μου λείπει...

Άσπρα βότσαλα στον ήλιο και στη θάλασσα,
την καρδιά μου κυριακάτικα την χάλασα...

Γύφτισσα τύχη, πες μου τι με σώνει,
το απομεσήμερο για δες, ζυγώνει,
γύφτισσα μέρα, στο γυμνό κορμί σου,
στην αμμουδιά να κυλιστώ μαζί σου...

Άσπρα βότσαλα στον ήλιο και στη θάλασσα,
την καρδιά μου κυριακάτικα την χάλασα...

.-.-.-.

στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
μουσική: Γιώργος Κοντογιώργος
ερμηνεία: Γιάννης Πουλόπουλος
δίσκος:  Γύφτισσα μέρα (1970)

Όναρ - Με τρομάζεις (αλλάζεις)



Η μέρα αρχίζει και χάνεται,
τα μάτια κλείνουν βαριά,
μια ξένη πίκρα σ' αγάπησε,
σε πονά...

Σ' ένα τραγούδι θα κρύβεσαι,
με ίδιους στίχους ξανά,
η νύχτα πάλι σε κέρδισε,
σε χαιρετά...

Αλλάζεις, αλλάζεις,
αλλάζεις, αλλάζεις,
μέρα τη μέρα
και με τρομάζεις.

Τις νύχτες κρύβεις την γύμνια σου,
σε ένα καθρέπτη μπροστά,
θες να κοιμήσεις τον φόβο σου,
σε ξέρω καλά...

Σ' ένα τραγούδι θα κρύβεσαι,
με ίδιους στίχους ξανά,
η νύχτα πάλι σε κέρδισε,
σε χαιρετά...

Αλλάζεις, αλλάζεις,
αλλάζεις, αλλάζεις,
μέρα τη μέρα
και με τρομάζεις.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Οναρ (Λευτέρης Πλιάτσικας)
ερμηνεία: Πένυ Ραμαντάνη
cd: Το έργο που παίζουν τα μάτια σου (1998)

Όναρ - Γαλάζιες ερωμένες



Δικιά σου πάλι η μοίρα
κι όλα τα ψέματα σου,
τα είπες στον καθρέφτη,
ν' αλλάξουν τα όνειρά σου

Κι όλοι αυτοί που είπανε,
πως τέλειωσε η γενιά σου,
μικρές νεράιδες που έκλεψαν,
που πήραν τη χαρά σου...

Όπως κι οι ώρες που 'χες δει,
να ζουν σε μέρες ξένες,
μοιάζουν μ' αυτές που αγάπησες,
πουτάνες κι ερωμένες
Να, να, να ...
Γαλάζιες ερωμένες...

Προάγγελος ο πόθος σου
για μια καινούργια αγάπη,
αυτά που φαίνονται απλά
σου άγγιξαν την πλάτη...

Όπως κι οι ώρες που 'χες δει,
να ζουν σε μέρες ξένες,
μοιάζουν μ' αυτές που αγάπησες,
πουτάνες κι ερωμένες...
Να, να, να ...
Γαλάζιες ερωμένες...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Οναρ (Λευτέρης Πλιάτσικας)
ερμηνεία: Πένυ Ραμαντάνη
cd:   Το έργο που παίζουν τα μάτια σου (1998) 



Γιώργος Τάμπαρης - Ο κάβος



Κόβει τον κάβο που κρατάει το σκαρί
κάποια παράξενη ηλιαχτίδα ξεχασμένη,
και η καρδιά μου στο λιμάνι κουρασμένη
που θέλει, τόσο, το ταξίδι να χαρεί.

Δεν το χάνεις το ταξίδι,
όταν φύγει το καράβι,
ίσως την ελπίδα πνίγει
και ο πόνος σε ανάβει...
Γίνε μόνος καπετάνιος
και ταξίδεψε μονάχος,
με το στήθος στον αγέρα,
όπως του πελάγου ο βράχος.

Τρέμουν τα πόδια και τρομάζω σαν πουλί
νύχτα σου πήρα την καρδιά μου την κλεμμένη
εσύ που είσαι μες στο ψέμα γεννημένη
με βασανίζεις που σ' αγάπησα πολύ.

Δεν το χάνεις το ταξίδι,
όταν φύγει το καράβι,
ίσως την ελπίδα πνίγει
και ο πόνος σε ανάβει...
Γίνε μόνος καπετάνιος
και ταξίδεψε μονάχος,
με το στήθος στον αγέρα,
όπως του πελάγου ο βράχος.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Βαγγέλης Κορακάκης
ερμηνεία: Γιώργος Τάμπαρης
cd: Ο Βαγγέλης Κορακάκης στη Μαγιοπούλα (2007)

εδώ η α' ηχογράφηση από τον δίσκο "Οι άρχοντες" (1988) με τον Γιώργο Τζώρτζη


Κι εδώ από τον Σπύρο Κουτσοβασίλη, ζωντανά στον Πολιτιστικό Πολυχώρο ''ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ'' 2 Απρίλη 2011.

Γιώργος Νταλάρας - Έχω έναν καφενέ




Έχω ένα καφενέ,
στου λιμανιού την άκρη...
Τον έχτισε το δάκρυ
αυτών που μένουνε
και περιμένουνε...

Έχω ένα καφενέ,
που ακούει όλο τα ίδια...
Για μπάρκα και ταξίδια
αυτών που μένουνε
και περιμένουνε...

Έχω ένα καφενέ,
ένα παλιό ρημάδι...
Αχ να ‘τανε καράβι
γι αυτούς που μένουνε
και περιμένουνε...

.-.-.-.

στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
μουσική: Μάνος Λοΐζος
ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
α' ηχογράφηση: Θαλασσογραφίες (1970)

εδώ με τον Μπάμπη Στόκα από το διπλό cd "Τραγουδήστε μην ντρέπεστε!" (2008)



και εδώ μια διασκευή με την Ελένη Τσαλιγοπούλου από το διπλό cd: "20 χρόνια μετά" (2002)

Ορφέας Περίδης - Χούλιγκανς



Ποτέ από τη λεωφόρο,
πάντοτε απ’ την ατραπό,
περνά ο δρόμος,
που οδηγεί στο σ’ αγαπώ...

Στο δρόμο για το φέγγον όρος,
εθελουσίως ασκητές,
- Έτσι, γαμεί η λεωφόρος...
- Έτσι, αγαπάνε οι ποιητές...

Στο δρόμο για το φέγγον όρος
εθελουσίως ασκητές

- Έτσι, γαμεί η λεωφόρος...
- Έτσι, αγαπάνε οι ποιητές...


Έτσι αγαπάνε οι ποιητές...

.-.-.-.

στίχοι: Νίκος Θεοδωρόπουλος
μουσική, ερμηνεία: Ορφέας Περίδης
δίσκος: Αχ ψυχή μου φαντασμένη (1993)

Ορφέας Περίδης - Τα τσιγάρα



Τα τσιγάρα αναβοσβήνω,
κάνω το πικρό γλυκό
κι ο καπνός που πάει πάνω,
φτιάχνει ένα μηδενικό...

Φίλοι με ρωτούν τι κάνω,
πώς τα πάω, πώς περνώ
κι εγώ ανάβω ένα τσιγάρο
και δεν ξέρω τι να πω...

Το ταβάνι θα τρυπήσω,
με το νου μου έξω θα βγω...
Μα, ποιος μου ‘βαλε στο χέρι,
το τσιγάρο που κρατώ;

Αχ! ψυχή μου φαντασμένη
και κορμί μου μοναχό,
αν εγώ δε σας παντρέψω,
σαν τσιγάρο να καώ...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Ορφέας Περίδης
δίσκος: Αχ ψυχή μου φαντασμένη (1993)

Ορφέας Περίδης - Σικέ



Μια κούκλα φουσκωτή, μ’ ένα μπικίνι
Και μια εκτόνωση προκάτ, που μου τη δίνει
Η πλαστική κονκάρδα της ελευθερίας
Κι ο αυνανισμός που είναι κατά της αϋπνίας

Δεν πάω απόψε στον αγώνα
Δεν πάω απόψε στον αγώνα, με τα πριμ
Γιατί το σκορ εγώ το ξέρω
Γιατί το σκορ εγώ το ξέρω από πριν

Σικέ όλα σικέ, σικέ
Σικέ όλα σικέ και μιλημένα
Σικέ όλα σικέ, σικέ
Ψεύτικα και στημένα

Στο κομοδίνο πλάϊ στη ντιβανοκασέλα
Εκεί που αφήνεις το νερό με τη μασέλα
Ρίχνεις μαζί το σηματάκι της ειρήνης
Και το πρωί το ξαναβάζεις να ομορφήνεις

Δεν πάω απόψε στη πορεία πασατέμπο
Όχι πορείες μ’ άδεια απ’ τις αρχές
Δεν κάνω έρωτα με κούκλα
Δεν κάνω έρωτα με κούκλες φουσκωτές

Σικέ όλα σικέ, σικέ
Σικέ όλα σικέ και μιλημένα
Σικέ όλα σικέ, σικέ
Ψεύτικα και στημένα

Μια κούκλα φουσκωτή, μ’ ένα μπικίνι
Και μια εκτόνωση προκάτ, που μου τη δίνει
Δεν έχω σώμα πια, όραμα πια δεν έχω
Και από τα κόκκαλα βγαλμένος δεν αντέχω...

Σικέ όλα σικέ, σικέ
Σικέ όλα σικέ και μιλημένα
Σικέ όλα σικέ, σικέ
Ψεύτικα και στημένα

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Ορφέας Περίδης
δίσκος: Αχ ψυχή μου φαντασμένη (1993)

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

Αντώνης Καλογιάννης - Άνοιξε το παράθυρο



Τα λόγια ήτανε καλά,
καλά και τιμημένα,
μαλαματένιος ο σταυρός,
χωρίς καδένα.

Άνοιξε το παράθυρο να μπει,
δροσιά να μπει του Μάη,
εμείς γι' αλλού κινήσαμε, γι' αλλού,
κι αλλού η ζωή μας πάει...

Οι βέρες ήτανε χρυσές,
χρυσές κι οι αλυσίδες,
που δέσανε τα νιάτα μας,
πως δεν τις είδες;

Άνοιξε το παράθυρο να μπει,
δροσιά να μπει του Μάη,
εμείς γι' αλλού κινήσαμε, γι' αλλού,
κι αλλού η ζωή μας πάει...

.-.-.-.

στίχοι: Ερρίκος Θαλασσινός
μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
ερμηνεία: Αντώνης Καλογιάννης
δίσκος: Αντώνης Καλογιάννης (1975)
πρωτακούστηκε στην εξαιρετική ταινία "Ένας νομοταγής πολίτης" (1974, σκηνοθεσία Ερρίκου Θαλασσινού, σενάριο Κώστα Μουρσελά, με τους Σωτήρη Μουστάκα, Νόρα Κατσέλη, Βαγγέλη Καζάν, Διονύση Παπαγιαννόπουλο κ.α.)


"Μην ανησυχείτε...Θα συμβιβαστεί... Θα προσαρμοστεί όπως εσείς, όπως εμείς, όπως όλοι. Εκτός... "

Λάκης Παπαδόπουλος - Εσύ με φτιάχνεις


 Άννα, μαυρούκα μου Άννα,
αχ πώς τα πας και τα φέρνεις
τα μάτια σου τα πλάνα!
Άννα, ξεφτέρι μου Άννα,
θέλω να κάψω απόψε
την καρδιά σου την αλάνα.

Εσύ με φτιάχνεις, με φτιάχνεις, με φτιάχνεις,
εσύ με φτιάχνεις, με φτιάχνεις, με φτιάχνεις,
εσύ με φτιάχνεις, ναι μωρό μου, εσύ με φτιάχνεις!
Εσύ με φτιάχνεις, με φτιάχνεις, με φτιάχνεις,
εσύ με φτιάχνεις, με φτιάχνεις, με φτιάχνεις,
εσύ με φτιάχνεις,  κι ας μην ξέρω τι μου φτιάχνεις!

Άννα, αρρώστια μου Άννα,
στη Σαλονίκη πώς χτυπούσε
η καρδιά σου σαν καμπάνα!
Άννα, ψευτρούλα μου Άννα,
πάλι σας έκανα τσακωτές
με την Αντριάννα.

Όμως με φτιάχνεις. με φτιάχνεις, με φτιάχνεις,
εσύ με φτιάχνεις, με φτιάχνεις, με φτιάχνεις,
εσύ με φτιάχνεις, ναι μωρό μου, εσύ με φτιάχνεις!
Εσύ με φτιάχνεις, με φτιάχνεις, με φτιάχνεις,
εσύ με φτιάχνεις σου λέω, μην την ψάχνεις
εσύ με φτιάχνεις,  κι ας μην ξέρω τι μου φτιάχνεις!

Άννα i love you!
Άννα μ' ακούς;
I love you!
I love you...

Εσύ με φτιάχνεις. με φτιάχνεις, με φτιάχνεις,
εσύ με φτιάχνεις, με φτιάχνεις, με φτιάχνεις,
εσύ με φτιάχνεις, ναι μωρό μου, εσύ με φτιάχνεις!
Εσύ με φτιάχνεις, με φτιάχνεις, με φτιάχνεις,
εσύ με φτιάχνεις σου λέω, μην την ψάχνεις
εσύ με φτιάχνεις,  κι ας μην ξέρω τι μου φτιάχνεις!

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Λάκης Παπαδόπουλος
δίσκος: Έλα γορι-Λάκη (1988)

Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012

Ελευθερία Αρβανιτάκη - Μέτρησα



Μέτρησα, τις πιο βαθιές μας διαφορές
κι ήταν η σχέση μας αυτές...
Χάιδεψέ τες αν τις δεις ποτέ...
Κι έπειτα, το χρόνο μέτρησα να δω,
αν προλαβαίνω να σου πω,
από μένα πόσα δεν μπορώ...

Ό,τι κι αν γίνει, ένα να λες,
πως μ'αγαπάς χίλιες φορές,
πως μ'αγαπάς χίλιες φορές,
κι εγώ... εσένα!
Κι αν μείνει τ'όνειρο μισό,
κι αν το φιλί χαθεί κι αυτό,
ένα να λες σαν να'ναι χθες,
πως μ'αγαπάς χίλιες φορές...

Έψαξα, έτσι ένα ψέμα σου να βρω
να μην μπορώ να τ' ανεχθώ...
Και δεν βρήκα ούτε ένα!
Κι έπειτα, μέτρησα πάλι για να δω,
αν είν'τα λάθη μου εδώ...
Και δεν έλειπε κανένα...

Ό,τι κι αν γίνει, ένα να λες,
πως μ'αγαπάς χίλιες φορές,
πως μ'αγαπάς χίλιες φορές,
κι εγώ... εσένα!
Κι αν μείνει τ'όνειρο μισό,
κι αν το φιλί χαθεί κι αυτό,
ένα να λες σαν να'ναι χθες,
πως μ'αγαπάς χίλιες φορές...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη
cd: Poster (2005)

Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

Ελευθερία Αρβανιτάκη - Η ξενιτιά



Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές,
ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει,
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί!
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη...

Φαράγγια υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές,
αετών φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει,
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί!
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή,
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη....

Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις,
με ποιο κρασί μεθάει τα μάτια του, πες!

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει,
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί!
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή,
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

.-.-.-.

στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
μουσική: Ara Dinkjian
ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη
δίσκος: Τα κορμιά και τα μαχαίρια (1994)

Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012

Ελένη Τσαλιγοπούλου - Να μ' αγαπάς



Είδα πολλά κι άλλα πολλά,
μες στη ζωή την ταξιδεύτρα,
είπα κι εγώ το "σ' αγαπώ",
αχ τι καημός, μα βγήκα ψεύτρα
κι είπα ξανά, "φτάνει ως εδώ,
μόνη θα ζω κι ας με ματώνει"
κι όσο που είχα γιατρευτεί,
ήρθες εσύ, ήρθες εσύ!

Να μ' αγαπάς, να 'σαι καλός,
να μ' αγαπάς, να μη με κρίνεις,
ένας μικρός να 'σαι Θεός,
όταν με τρως κι όταν με πίνεις,
να μ' αγαπάς, να 'σαι παιδί,
να μ' αγαπάς σαν τη ζωή σου,
να 'σαι φωτιά, να 'σαι βροχή,
όσο κορμί, τόσο ψυχή!

Είδα πολλά κι άλλα πολλά,
μες στη ζωή την ξελογιάστρα,
το ριζικό μου για να βρω,
του ταξιδιού άναψα τ' άστρα,
μοίρα σκληρή, άγριος καιρός,
κρύψαν το φως, χάθηκε η μέρα,
ψάχνω στεριά, ψάχνω νησί,
κι ήσουνα εσύ, ήσουνα εσύ!

Να μ' αγαπάς, να 'σαι καλός,
να μ' αγαπάς, να μη με κρίνεις,
ένας μικρός να 'σαι Θεός,
όταν με τρως κι όταν με πίνεις,
να μ' αγαπάς, να 'σαι παιδί,
να μ' αγαπάς σαν τη ζωή σου,
να 'σαι φωτιά, να 'σαι βροχή,
όσο κορμί, τόσο ψυχή!


.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Γιώργος Ανδρέου
ερμηνεία: Ελένη Τσαλιγοπούλου
δίσκος: Κορίτσι και γυναίκα (1989)
cd: Στην εποχή του ονείρου (1998)


Από την μαγνητοσκοπημένη μετάδοση της συναυλίας - αφιέρωμα στον Γιώργο Ανδρέου, που δόθηκε στο στούντιο Ε της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, στο πλαίσιο των Εβδομάδων Ελλήνων Δημιουργών που διοργανώνει το Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7.

Απόστολος Χατζηχρήστος & Μάρκος Βαμβακάρης & Γιάννης Σταμούλης - Το μινόρε της αυγής



Ξύπνα, μικρό μου κι άκουσε,
άκου μινόρε της αυγής,
για σένανε είναι γραμμένο,
από το κλάμα, κάποιας ψυχής.

Το παραθύρι σου άνοιξε,
ρίξε μου μια γλυκιά ματιά,
κι ας σβήσω πια, τότε μικρό μου,
μπροστά στο σπίτι σου, σε μια γωνιά.

.-.-.-.

στίχοι: Μίνως Μάτσας

μουσική: Σπύρος Περιστέρης

τραγούδι: Απόστολος Χατζηχρήστος (Σμυρνιωτάκι) & Μάρκος Βαμβακάρης & Γιάννης Σταμούλης [Μπιρ Αλλάχ] - [Τριφωνία]
ενορχήστρωση: Σπύρος Περιστέρης
μπουζούκι: Κώστας Καπλάνης
δίσκος 78 στροφών 1947

Τα μονταρισμένα πλάνα είναι από την πρώτη ταινία [μικρού μήκους] του Κώστα Φέρρη [Σενάριο - Σκηνοθεσία] με τίτλο ''Τα Ματόκλαδά Σου Λάμπουν'' που γυρίστηκε στο Δουργούτι το 1961.

Η πατρότητα αυτού του κομματιού διεκδικήθηκε και από άλλον συνθέτη.Επίσης πολλοί γνώστες του αντικειμένου την αμφισβητούν και αντιπροτείνουν διάφορους μουσικούς του ρεμπέτικου.Οι περισσότεροι υποστηρίζουν πως είναι του Απόστολου Χατζηχρήστου.Πιθανόν να έχουν δίκιο.
Η αλήθεια είναι όμως, πως, αυτό το αριστούργημα επειδή γράφτηκε από το κλάμα κάποιας ψυχής, η πατρότητά του ανήκει αυθαίρετα σε όποιον μπορεί πραγματικά, να ακούσει το κλάμα αυτής της ψυχής που βγαίνει νοσταλγικά μέσα από αυτόν το μουσικό συγκερασμό Σμυρναϊικου και Πειραιώτικου ρεμπέτικου.

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Δημήτρης Μητροπάνος - Καλοκαίρια και χειμώνες



Αν στείλεις μήνυμα χαράς
σημάδι πως με αγαπάς αγαπημένη
να 'ρθεις να σε καλοδεχτώ
κι αν χάθηκες σε αγαπώ αγαπημένη

Καλοκαίρια και χειμώνες
περιμένω να φανείς.
δάκρυα καυτά σταγόνες
θα με καίνε ώσπου να 'ρθεις

Κι αν θέλεις όρκους της ζωής
θα ορκιστώ από αρχής αγαπημένη
εγώ στα μάτια σου μετρώ
τ' απέραντο και το μικρό αγαπημένη

Καλοκαίρια και χειμώνες
περιμένω να φανείς
δάκρυα καυτά σταγόνες
θα με καίνε ώσπου να 'ρθεις

.-.-.-.

στίχοι: Τάσος Οικονόμου
μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου
ερμηνεία: Δημήτρης Μητροπάνος
δίσκος: Λαϊκά 76 (1976)

Τόλης Βοσκόπουλος - Μ' ανάστησες καρδιά μου ( Γλυκά πονούσε το μαχαίρι )



Γλυκά πονούσε το μαχαίρι,
έσταζε μέλι η μαχαιριά.
Και πέθαινα στην αμμουδιά
πέρσι το καλοκαίρι.

Και πέθαινα στην αγκαλιά σου
κι έκλαιγες μ’ αναφιλητά...
Και πέφταν πάνω μου λυτά
τα ζωντανά μαλλιά σου.

Και γύρευες να μ’ αναστήσεις
με το αθάνατο νερό...
Κι ήταν το στόμα μου ξερό
σαν στερεμένης βρύσης.

Κι έσκυψες πάνω στην καρδιά μου
σαν ανθισμένη γιασεμιά...
Και η ζεστή σου ανασεμιά
μ’ ανάστησε καρδιά μου.

.-.-.-.

στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
μουσική: Μίμης Πλέσσας
ερμηνεία: Τόλης Βοσκόπουλος
δίσκος: Αδέλφια μου αλήτες πουλιά  (1969)

Παντελής Θαλασσινός - Αύγουστος είναι


 
Αύγουστος είναι το τραγούδι του Νικόλα
και κάποια νύχτα στη ζωή που τα'χεις όλα
μια αγκαλιά και φορητό ραδιοφωνάκι
να παίζει Μάλαμα, Περίδη και Λιδάκη

Αύγουστος είναι και του Ρίτσου η σονάτα
αλλά μπορεί κι ένα χωνάκι σοκολάτα
του σεληνόφωτος αυτή η πανδαισία
να ξεγελιέσαι πως υπάρχει αθανασία...

Αύγουστος είναι ο ρεμβασμός του Σκιαθίτη
κι οι αναμνήσεις απ' το φως του Πανορμίτη
φλόγα κεριού σε ταπεινό προσκυνητάρι
με το σπαθί του Αρχαγγέλου στο θηκάρι.

Αύγουστος είναι και το δεύτερο φεγγάρι
προτού προλάβει ο Σεπτέμβρης να το πάρει
πέντε-έξι στίχοι που αγαπάς και τους θυμάσαι
είσαι κι εσύ που ξαγρυπνάς κι όταν κοιμάσαι

Αύγουστος είναι και του Ρίτσου η σονάτα
αλλά μπορεί κι ένα χωνάκι σοκολάτα
του σεληνόφωτος αυτή η πανδαισία
να ξεγελιέσαι πως υπάρχει αθανασία...

.-.-.-.

στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
μουσική, ερμηνεία: Παντελής Θαλασσινός
cd: Καλαντάρι (2006)

Νίκος Παπάζογλου - Αύγουστος



 Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε...
Φυλάξου για το τέλος, θα μου πεις...

Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος...
Κουράγιο θα περάσει, θα μου πεις...

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε...
Θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό...

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε;
Από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε;
Κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει...

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται...
Και φέγγει από μέσα η φυλακή..

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε...
Θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Νίκος Παπάζογλου
δίσκος: Χαράτσι (1984)