Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Μαίρη Λίντα - Απαγωγή



Θα πάρω μια βαρκούλα, μανούλα μου, 
στον Κάτω Γαλατά, 
και στην Αθήνα θα 'ρθω, καρδούλα μου,
καβάλα στο νοτιά.

Και σαν θα 'ρθει το δειλινό,
στον κήπο σου θα μπω,
να κόψω τα τριαντάφυλλα,
να κόψω τ' άστρα τ' ουρανού
και τον Αυγερινό.

Θα βάλω στη βαρκούλα, μανούλα μου,
λουλούδια και φιλιά,
δυο γλάροι ταξιδεύουν, καρδούλα μου,
καβάλα στο βοριά.

Και νάτη η Κρήτη, φάνηκε,
γαλάζια και ξανθιά,
τη θάλασσα στα μάτια της,
τον ουρανό στην αγκαλιά,
τον ήλιο στα μαλλιά.

Θ' αράξω τη βαρκούλα, μανούλα μου,
μπροστά σε μια σπηλιά,
θα σε ταΐζω χάδια, καρδούλα μου,
καβούρια και φιλιά.

Στη μάνα μου, στον κύρη μου,
λέγω και τραγουδώ,
"σας φέρνω την τριανταφυλλιά,
σας φέρνω τ' άστρα τ' ουρανού
και τον Αυγερινό."

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
ερμηνεία: Μαίρη Λίντα
δίσκος: "Αρχιπέλαγος" (1960)
Πρώτο βραβείο στο "Φεστιβάλ Ελαφρού Τραγουδιού του Ε.Ι.Ρ." το 1961 (από την επόμενη χρονιά "Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού Θεσσαλονίκης" αφού η έδρα του μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη)

.-.-.-.


διασκευή: Μίκρο

ερμηνεία: Ελένη Τσαλιγοπούλου
cd: "Secret Concert, Ελένη Τσαλιγοπούλου + Μίκρο" (7/2007)

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Κώστας Καράλης - Στης Χαλιμάς τα παραμύθια



Εγώ πουλάω την ψυχή μου,
στον έμπορα για δυο ψωμιά
κι εσύ γυρεύεις την αλήθεια,
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.

Εγώ βαστάω το τιμόνι,
να μην μπατάρει το σκαφί
κι εσένα σου 'γιναν συνήθεια,
της Χαλιμάς τα παραμύθια.

Εγώ το αίμα μου το δίνω,
να βρει η γενιά μου οδηγητή
κι εσύ στην άμμο χτίζεις σπίτια,
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.

Εγώ ξεθάβω τους νεκρούς μου,
τους ξαναβάζω στην γραμμή
κι εσύ ξοδεύεις στα ξενύχτια,
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.

Παίξε λοιπόν κι εσύ στα ζάρια,
αν σου βαστάει, την αλήθεια!
Μα δε γεννιούνται παλληκάρια,
στης Χαλιμάς τα παραμύθια!

.-.-.-.

στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος
μουσική: Γιάννης Σπανός
ερμηνεία: Κώστας Καράλης
δίσκος: "Τραγούδια και μπαλλάντες" (1977)

β' εκτέλεση: Σοφία Εμφιετζή
δίσκος: Πολιτικώς αντίθετοι μα η αγάπη, αγάπη (1985)

Νένα Βενετσάνου - Ρωτώ να μάθω την αλήθεια



Οι αντοχές μου μαδούν μεσ' στα χρόνια,
σκύβω, μαζεύω την ερημιά...
Κι όλο ρωτώ να μάθω την αλήθεια
κι όλο μου λένε παραμύθια.

Τα παιδιά μου κηδεύω τα βράδια,
μεσ' στους αιώνες καρτερικά...
Κι όλο ρωτώ να μάθω την αλήθεια
κι όλο μου λένε παραμύθια.

Τη ζωή μου κοιτώ και δειλιάζω,
πόσο δεν άλλαξε πουθενά...
Κι όλο ρωτώ να μάθω την αλήθεια
κι όλο μου λένε παραμύθια.

Σε δουλειά, συντροφιά και αγάπη,
έσκυψα, πήρα τη μοναξιά...
Κι όλο σε σένα που με συντροφεύεις,
μιλώ και δεν καταλαβαίνεις.

"Έλα κάτσε κυρά μου εδώ πέρα",
μου λέει κάποια από μακριά,
"κόβει η αλήθεια, κόβει και θερίζει
κι όποιος την βρει τον βασανίζει..."

.-.-.-.

στίχοι: Ελένη Κομνηνού
μουσική, ερμηνεία: Νένα Βενετσάνου
δίσκος: "Το κουτί της Πανδώρας" 1984

δημιουργός video clip: Μαργαρίτα Πάσχου