Βαγγέλης Κορακάκης - Μια ζωή τα ίδια

Τα σφάλματά σου μου ζητάς να συγχωρήσω
κράτει στο πείσμα μου να κάνω και να ’ρθώ,
βαρέθηκα να νοιάζομαι, κοντά σου να κουράζομαι,
μια ζωή τα ίδια και τα ίδια,
βαρέθηκα να νοιάζομαι, κοντά σου να κουράζομαι,
μια ζωή τα ίδια και τα ίδια.

Την πονηριά σου και τους τρόπους σου θ’ αλλάξεις,
μου λες πως άψογα θα συμπεριφερθείς,
ξεχνάς τα παραπτώματα, τα τόσα δικαιώματα,
μια ζωή τα ίδια και τα ίδια,
ξεχνάς τα παραπτώματα, τα τόσα δικαιώματα,
μια ζωή τα ίδια και τα ίδια.

Τ’ απάνω κάτω ο ντουνιάς και να γυρίσει,
εσύ δεν πρόκειται για να συμμορφωθείς,
είναι φωτιά στο αίμα σου η ζήλεια και το ψέμα σου,
μια ζωή τα ίδια και τα ίδια,
είναι φωτιά στο αίμα σου η ζήλεια και το ψέμα σου,
μια ζωή τα ίδια και τα ίδια.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική ερμηνεία: Βαγγέλης Κορακάκης
β' φωνή: Αφεντούλα Ραζέλη
δίσκος: Μπουζουξήδες με πυξίδες (1992)

Μάρθα Φριντζήλα - Ρώτα

Ρώτα τη νύχτα να σου πει τι λέν' όσοι είναι μόνοι
κι όσοι δεν ονειρεύονται κι όσοι δεν αγαπιούνται,
τι λένε όσοι χάνονται και όσοι λησμονιούνται
και όσοι βλέπουνε το φως όλο να χαμηλώνει.

Ρώτα τη μέρα που θα 'ρθει ποιανού η καρδιά σπαράζει
και πώς αντέχει να χτυπά όταν γλυκοβραδιάζει
ποιον καταπίνει η φωτιά και δε ρωτά κανένα
ρώτα κι εμένα να σου πω πώς ζω χωρίς εσένα.

Ρώτα τον πόνο να σου πει πόσοι τον προκαλούνε
σαν τους δαγκώνει η σιωπή, τους τρώει το σκοτάδι
και όσοι πατούν στα γόνατα για ένα μόνο χάδι˙
την μοίρα όσοι λάτρεψαν κι όσοι μαζί της ζούνε.

Ρώτα τη μέρα που θα 'ρθεί ποιανού η καρδιά σπαράζει
και πως αντέχει να χτυπά όταν γλυκοβραδιάζει
ποιόνε ξεχνάει ο Θεός και δε ρωτά κανένα
ρώτα κι εμένα, μάτια μου, πώς ζω χωρίς εσένα.

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Δημήτρης Μητσοτάκης
ερμηνεία: Μάρθα Φριντζήλα
cd: Δημήτρης Μητσοτάκης και οι Ευδαίμονες - Ο Μπερντές | Universal, 2012

Μαρίνα Σάττι - Θα σπάσω κούπες (διασκευή)

Εχθές το βράδυ σ' είδα στ’ όνειρό μου
πως είχες τα μαλλάκια σου ριγμένα στο λαιμό μου
αμάν άμαν, πια μικρό μην κλαις
αμάν άμαν, κι έχεις ό,τι θες

Έλα μικρό μου να σε φιλήσω
και μην φοβάσαι πως θα το μαρτυρήσω
Θα σπάσω κούπες για τα λόγια που `πες
και ποτηράκια για τα πικρά λογάκια
αμάν άμαν, πια μικρό μην κλαις
αμάν άμαν, κι έχεις ό,τι θες

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Παραδοσιακό
διασκευή, ενορχήστρωση, παραγωγή: Μαρίνα Σάττι
Official Single Release:
• iTunes: http://bit.ly/MarinaSatti_Koupes_iTunes
• Spotify: http://bit.ly/MarinaSatti_Koupes_Spotify
• Amazon: http://bit.ly/MarinaSatti_Koupes_Amazon
• Bandcamp: http://bit.ly/MarinaSatti_Koupes_Band...

Στράτος Διονυσίου - Ξεφτίσανε οι άνθρωποι

Ξεφτίσανε οι άνθρωποι αδελφέ μου
πού είναι εκείνοι, που `χαν μέσα τους ψυχή
πού είναι εκείνοι, που μισούσανε το ψέμα
και που ο λόγος τους μετρούσε σαν σπαθί

Γίναν οι πίκρες μου βουνό
κι αναρωτιέμαι κι απορώ
έτσι όπως έγινε η ζωή
να ζεις κανείς ή να μην ζει

Τσακίστηκα στα δυο σαν το κλωνάρι
από ανθρώπους που τους νόμιζα σωστούς
κι όσο κι αν ψάξω δε θα βρω ούτε ένα χνάρι
από εκείνους του λεβέντες τους παλιούς

Γίναν οι πίκρες μου βουνό
κι αναρωτιέμαι κι απορώ
έτσι όπως έγινε η ζωή
να ζεις κανείς ή να μην ζει

.-.-.-.

στίχοι: Νίκος Παναγιωτούνης
μουσική: Μπάμπης Μπακάλης
ερμηνεία: Στράτος Διονυσίου
δίσκος: "Υποκρίνεσαι" (1980)

Χάρις Αλεξίου - Ο άνθρωπος του κάβου

Πάνω σ' ένα μαύρο κάβο είν' το σπίτι του
μοναχός συντροφεμένος απ' τη λύπη του
Ήταν νέος, ήταν γέρος δε θυμάμαι πια
μα θυμάμαι πως μιλούσε μόνο στα πουλιά
Και κανένας δεν τον είχε κάνει φίλο του
πάντα μοναχός γυρνούσε με το σκύλο του
Κι όπως μάζευα κοχύλια κι άσπρα βότσαλα
ήρθαν κι έκατσαν κοντά μου δυο γλαρόπουλα
Μου 'παν να τον πλησιάσω που 'μαι μοναχή
να του φτιάξω μιαν αγάπη να μιλάει γι' αυτή

Μα η δικιά μου η αγάπη είναι η θάλασσα
για μοναδική μου φίλη την εκράτησα
Να μου τραγουδήσει πάλι την παρακαλώ
μήπως την ακούσει κι έρθει μέχρι το γιαλό.
Η μανούλα μου η γοργόνα η Μαγδαληνή
να της πω να του χαρίσει πάλι τη φωνή
Να μου πει τα μυστικά του και τα λάθη του
που τον κρύψαν απ' τους φίλους κι απ' τα πάθη του
Κι ύστερα να πλύνω τ' άστρα να του φέξουνε
νά 'ρθει πριν φανούν οι γλάροι κ' με κλέψουνε.

Πάνω σ' ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή
να μετράω τους πειρατές της κάθε χαραυγή
Και η μάνα μου δε βγαίνει κι ούτε φαίνεται
το τραγούδι μου στο κύμα μέσα πνίγεται
Την αγάπη να διαλέξω ή τη θάλασσα
απ' τις δύο ποια με πονάει δε λογάριασα
Κι έτσι ανάμεσα στις δύο τώρα αφήνομαι
μα καμιά δεν είναι δικιά μου και μαραίνομαι

Πάνω σ' ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή
να μετράω τα όνειρα της κάθε χαραυγή

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου
δίσκος: Το τραγούδι γυμνό (1992)
β' εκτέλεση από το cd: Οδός Νεφέλης 88 (1995)

Χάρις Αλεξίου - Ο άνθρωπός μου

Θα έρθει μια φορά να νιώσω πως κι εγώ ανήκω κάπου.
Θα έρθει σαν το φως, άνθρωπος καθαρός κι εγώ η σκιά του.
Να μου κρατάει σφιχτά-σφιχτά το χέρι,
και λόγια καθαρά, μόνο, να μου φέρει.

Να γνωρίσω έναν άνθρωπο που λέει ναι και το εννοεί.
Να γυρίζω το κεφάλι και να μένει το χαμόγελό του εκεί.
Θα 'ν' τα λόγια του χρυσάφι, θα 'χει λόγο, θα 'χει μπέσα
Θα χαράζει, θα νυχτώνει, και θα πέφτω πάντα μέσα.

Μες στα μάτια να τον βλέπω και να μένω ο εαυτός μου,
να το λέω, -να το εννοώ!- πως είναι αυτός, ο άνθρωπός μου!

Κι αν πέρασα πολλά, μπορώ σε μια στιγμή να τα διαγράψω.
Μπορώ να του δοθώ, να του παραδοθώ κι ας ξανακλάψω.
Φτάνει για μια φορά αυτός να φέρει,
δυο λόγια καθαρά στο άδειο μου το χέρι.

Να γνωρίσω έναν άνθρωπό που λέει ναι και το εννοεί!
Να γυρίζω το κεφάλι και να μένει το χαμόγελό του εκεί!
Θα 'ν' τα λόγια του χρυσάφι, θα 'χει λόγο, θα 'χει μπέσα
Θα χαράζει, θα νυχτώνει, και θα πέφτω πάντα μέσα.

Μες στα μάτια να τον βλέπω και να μένω ο εαυτός μου.
Να το λέω να το εννοώ πως είναι αυτός ο άνθρωπός μου.

Κι αν πέρασα πολλά, μπορώ σε μια στιγμή να τα διαγράψω...
Μπορώ να του δοθώ, να του παραδοθώ κι ας ξανακλάψω....
Αρκεί,
να γυρίζω το κεφάλι και να μένει το χαμόγελό του εκεί....
εκεί... εκεί...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου
cd: Η αγάπη θα σε βρει όπου και να 'σαι (2009)

Πέγκυ Ζήνα - Το καλοκαίρι

Το τελευταίο δειλινό,
το τελευταίο μου απόγευμα μ' εσένα,
είναι παράξενο, θολό, είναι σαν ψέμα...
Τί να μου κάνει ό,τι κι αν πιώ,
τί να μου κάνει ένα φιλί κι ένα τσιγάρο,
εγώ εσένα αγκαλιά θέλω να πάρω.

Αυτό το καλοκαίρι θα χαθεί
μες στη βροχή
και τ' όνειρο που είδες δε θα βγει,
"εμείς μαζί"... 

Το τελευταίο δειλινό,
το τελευταίο μου απόγευμα μαζί σου,
θέλω η θάλασσα να πάρει τη μορφή σου...
Έφυγες τόσο ξαφνικά
κι εγώ θυμήθηκα το πρώτο μας το βράδυ,
κι ήρθανε δάκρυα ξανά μες στο σκοτάδι.

Αυτό το καλοκαίρι θα χαθεί
μες στη βροχή
και τ' όνειρο που είδες δε θα βγει,
"εμείς μαζί"...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Γιώργος Μουκίδης
ερμηνεία: Πέγκυ Ζήνα
cd: "Πέγκυ Ζήνα - Best of +" (2008)

Ελεωνόρα Ζουγανέλη - Από έρωτα

Οι φίλοι μου δεν σ’ αγαπούν, με πιάσανε να κλαίω, 
δεν θέλουν να σε ξαναδώ, ντρέπομαι που το λέω.
Ντρέπομαι, ντρέπομαι, που δεν σ’ αγαπούν.  

Οσοι μας είδανε μαζί τον έρωτα φοβούνται.  
δεν ξέρω αν μας ζηλεύουνε, ή απλώς αν με λυπούνται.
Δεν ξέρουν τί 'ναι το μαζί, γι’ αυτό δεν αγαπούν.  

Οι φίλοι μου δεν σ’ αγαπούν, ντρέπομαι που το λέω.
ένα πρωί με γέλασες και κάθε βράδυ κλαίω.
Ντρέπομαι, ντρέπομαι, που δεν σ’ αγαπούν.  

Οσοι μας είδανε μαζί τον έρωτα φοβούνται.  
δεν ξέρω αν μας ζηλεύουνε, ή απλώς αν με λυπούνται.
Δεν ξέρουν τί 'ναι το μαζί, γι’ αυτό δεν αγαπούν.  

Δεν ξέρω αν μας ζηλεύουνε, ή απλώς αν με λυπούνται
Δεν ξέρουν τί 'ναι το μαζί, γι’ αυτό δεν αγαπούν...
... δεν σ' αγαπούν.

.-.-.-.

στίχοι: Θοδωρής Αθερίδης
μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
ερμηνεία: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
από την ταινία "Από έρωτα" 2014,
σε σενάριο, σκηνοθεσία Θοδωρή Αθερίδη  

Πρόδρομος Τσαουσάκης - Πλήγωσέ με όσο θέλεις

Πλήγωσέ με όσο θέλεις
όσο σε βαστάει η καρδιά
δεν το περίμενα αυτό από εσένα
να με δικάσεις τόσο σκληρά

Όσο σε είχα αγαπήσει
αν μ’ αγάπαγες κι εσύ
ποτέ δε θα `θελες να με χωρίσεις
να κλαίει η καρδιά μου και να πονεί

Πλήγωσέ με όσο θέλεις
να πονώ να χαίρεσαι
μα για τα σφάλματα αυτά που κάνεις
θα `ρθει μια μέρα να ντρέπεσαι

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Πρόδρομος Τσαουσάκης *
5/11/1952, HMV AO 5083
* Δημιουργία εξ’ ολοκλήρου του Βασίλη Τσιτσάνη (στίχοι & μουσική), χαρισμένο στον βασικότερο μεταπολεμικό τραγουδιστή του, στον Πρ. Τσαουσάκη (πηγή)

Και με τον Στέλιο Καζαντζίδη από τον δίσκο
Ο Στέλιος Καζαντζίδης ερμηνεύει τον Βασίλη Τσιτσάνη ( 1994 )

Πάνος Μπούσαλης - Ευχή

Πέφτει βαρύ το δειλινό
και μέσα στων ματιών σου τον φεγγίτη,

ένα κεράκι ορφανό,
προσμένει τον Αποσπερίτη.

Μα εγώ θα στείλω προσευχή,
να κρύβει όλου του κόσμου την αλήθεια,

ν' ανθίσει την ανατολή,
τριαντάφυλλο στα δυο σου στήθια.

Κι ένα γλυκό φιλί στο μαξιλάρι σου

κι όλα τ' αστέρια του ουρανού για χάρη σου,

να 'ναι ο ύπνος σου καλός, καλή μου,

να 'ναι η ψυχή σου φωτεινή, ψυχή μου.

Κλείνεις τα μάτια σου βαριά
κι αργοκυλάει το δάκρυ στο σεντόνι

κι είναι ο πόνος σιδεριά,
που την καρδούλα σου πλακώνει.

Μα εγώ θα στείλω μιαν ευχή,
πουλί θαλασσινό στο όνειρό σου,

να κελαηδήσει την αυγή,
τραγούδι μοναχά δικό σου.

Κι ένα γλυκό φιλί στο μαξιλάρι σου

κι όλα τ' αστέρια του ουρανού για χάρη σου,

να 'ναι ο ύπνος σου καλός, καλή μου,

να 'ναι η ψυχή σου φωτεινή, ψυχή μου.

.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία:  Πάνος Μπούσαλης
cd: "Γκέμμα" 2011
παραγωγή: Μετρονόμος

Παραγωγή video clip: www.studiokouros.gr
Σκηνοθεσία-Διευθ.Φωτογραφίας: Τάκης Κούρος