Βασιλική Λαβίνα - Πώς να τ' αναστήσεις

Ήσουν εσύ στα είκοσι κι εγώ στα δεκαέξι
στην αγκαλιά μου έτρεχες,
αγέρι μου, αγάπη μου,
δίχως να πεις μια λέξη...

Της Κυριακής τ' απόγιομα, δραχμή το χαρτζιλίκι,
για τον κινηματόγραφο,
αγέρι μου, αγάπη μου,
που 'παιζε την Αλίκη...

Ήσουν εσύ στα είκοσι κι εγώ στα δεκαέξι,
τα παιδικά μας όνειρα, 
αγέρι μου, αγάπη μου,
ο χρόνος τα 'χει κλέψει...

Της Κυριακής τ' απόγιομα, σεργιάνι στην πλατεία,
παίζαμε και γελούσαμε,
αγέρι μου, αγάπη μου,
μαλώναμε γι' αστεία...

Χρόνια περασμένα, τόσες αναμνήσεις,
ό,τι και να δίνεις, για να τ' αναστήσεις,
πώς να τ' αναστήσεις,
πώς να τ' αναστήσεις...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική: Γιάννης Καραλής
ερμηνεία: Βασιλικη Λαβίνα
δίσκος: Δυο σταγόνες ευτυχίας (1978)
με τραγούδια, Γ. Ζαμπέτα (3), Γ. Κατσαρού (3), Γ. Καραλή (3)