Ειρήνη Κονιτοπούλου Λεγάκη - Βεγγέρα

Τι είναι αυτό που νοσταλγώ
και
θέλω να 'μαι στο χωριό
και
θέλω να 'μαι στο χωριό
άμα βραδιάζει η μέρα
άμα βραδιάζει η μέρα...

Ίσως θυμάμαι τις βραδιές
πα-
ρέα με τις κοπελιές
πα-
ρέα με τις κοπελιές που
κάναμε βεγγέρα
άμα βραδιάζει η μέρα...

Στο σπίτι της κυρά-Μαριάς
το
πιο καλό της γειτονιάς
το
πιο καλό της γειτονιάς
πηγαίναμε τα βράδια
πηγαίναμε τα βράδια.

Κι ανάβαν σαν ηλεκτρικά
τα
τόσο συμπαθητικά
τα
τόσο συμπαθητικά
στο βόλτο τα λυχνάρια
πηγαίναμε τα βράδια.

Η μια μαντήλια έδενε
κι
η άλλη ρόκα έκανε
κι
η άλλη ρόκα έκανε
κι εγώ τους τραγουδούσα
κι εγώ τους τραγουδούσα.

Για να μ' ακούει στα στενά
της
γειτονιάς μου τα στενά
στης
γειτονιάς μου τα στενά
ο νιός που αγαπούσα
κι εγώ τους τραγουδούσα

Στην ξενιτιά έχω λεφτά,
μα
δεν με συγκινούν αυτά,
μα
δεν με συγκινούν αυτά
όσο πολλά και να 'ναι
όσο πολλά και να 'ναι

Όσο εκείνες οι καλές
πα-
λιές κι αξέχαστες βραδιές,
πα-
λιές κι αξέχαστες βραδιές,
που δεν ξαναγυρνάνε,
όσο πολλά και να 'ναι!

.-.-.-.

στίχοι: Ειρήνη Χάλκου
μουσική: Γιώργος Κονιτόπουλος
ερμηνεία: Ειρήνη Κονιτοπούλου Λεγάκη
δίσκος: Από λιμάνι σε λιμάνι (1975)