Δυνάμεις του Αιγαίου - Κόκκιν' αχείλι φίλησα

Κόκκιν' αχείλι φίλησα
κι έβαψε το δικό μου

Και το μαντίλι το 'συρα
κι έβαψε το μαντίλι.

Και στο ποτάμι το 'πλυνα
κι έβαψε το ποτάμι.

Κι έβαψε η άκρη του γιαλού
κι η μέση του πελάγου.

Κατέβη ο αϊτός να πιεί νερό
κι έβαψαν τα φτερά του.

Κι έβαψε ο ήλιος ο μισός
και το φεγγάρι ακέριο.

.-.-.-.

Παραδοσιακό
διασκευή, ερμηνεία: Δυνάμεις του Αιγαίου, Χρήστος Τσιαμούλης
δίσκος: Ανατολικό παράθυρο (1989)
Την μουσική ομάδα "Δυνάμεις του Αιγαίου" αποτελούσαν οι Νίκος Γράψας, Γιάννης Ζευγόλης, Χρήστος Τσιαμούλης, Πέτρος Ταμπούρης, Μιχάλης Κλαπάκης.

- Οι “Δυνάμεις Του Αιγαίου” εμφανίζονται ως μουσική ομάδα για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του '80, ηχογραφώντας παλιά ανώνυμα ελληνικά τραγούδια τα οποία παρουσίαζαν σε συναυλίες σε όλη την Ευρώπη.Αργότερα οι πέντε νέοι μουσικοί παρουσιάζουν και δικά τους τραγούδια που είναι εμπνευσμένα από την μουσική παράδοση του Αιγαίου, της ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, διαμορφώνοντας ένα πρωτότυπο στυλ, σε συνδυασμό με τις σπουδές τους τόσο στην ευρωπαϊκή μουσική όσο και στην εκκλησιαστική ψαλτική παράδοση.Από αυτή την άποψη οι “Δυνάμεις Του Αιγαίου” αποτέλεσαν αναμφισβήτητα μία πρωτοποριακή ομάδα που ανέδειξε ξεχασμένα μουσικά όργανα και ιδιώματα στον ελληνικό χώρο. Ελάχιστοι είναι οι νέοι που κατά την δεκαετία του '80 χειρίζονται όργανα όπως το ούτι, το λαούτο, το κανονάκι, ενώ δεν παίζει κανείς το νέϊ και τον ταμπουρά. Ελάχιστοι και όσοι ασχολούνται με τα λαϊκά κρουστά και το λαϊκό βιολί. Χαρακτηριστικό του γενικού μουσικού ενδιαφέροντος που δημιούργησαν οι Δυνάμεις Του Αιγαίου αποτελεί σίγουρα η απόφαση του Διονύση Σαββόπουλου να αναλάβει την πρώτη τους δισκογραφική παραγωγή (“Δυνάμεις του Αιγαίου”, 1985). Ο Μάνος Χατζιδάκις ανέλαβε την τρίτη παραγωγή τους στην εταιρία του , τον Σείριο ('Ανατολικό Παράθυρο', 1990). (πηγή)

.-.-.-.

Μια χωρίς στοιχεία ζωντανή ηχογράφηση με τον Γιώργο Μιχαήλ και τον Φώτη Σιώτα (;)




Ακούω εδώ τον, συμπαθέστατο κατά τα άλλα, Ιωαννίδη. Δεν μπορώ να καταλάβω... Ποιος ο λόγος όλης αυτής της έντασης που βάλανε στο τραγούδι; Υπάρχει πουθενά κάτι στον λόγο που να χρειάζεται επιθετική, πομπώδη και οργισμένη ερμηνεία κι ενορχήστρωση; Στο τέλος ορχήστρα και ερμηνευτής το πάνε λες και λένε το "για ένα κομμάτι ψωμί δεν φτάνει μόνο η δουλειά" των Κατσιμιχαίων στην διασκευή του Ζιώγαλα! Δεν καταλαβαίνω ειλικρινά τι σχέση έχει όλη αυτή η επιθετική ερμηνεία και ενορχήστρωση με αυτούς τους στίχους!

Αν δεν καταλαβαίνουμε και τι τραγουδάμε, ζήτω που καήκαμε...