Αφροδίτη Μάνου - Για ποια Ελλάδα

Στη χώρα των ηρώων γεννήθηκα κι εγώ,
αντάρτες και θεοί η κληρονομιά μου,
μετρούσα τούς αιώνες με τον ήλιο αρχηγό,
τα θαύματα του κόσμου όλα δικά μου.
Μα κύλησαν τα χρόνια σε λάθος ποταμό,
ξεφτίλα, τηλεόραση και πλήξη,
τα πλοία στο λιμάνι σκουριάζουνε καιρό
κι ένα αεράκι να μη λέει να φυσήξει

Φεύγει ένα κορίτσι, τρέχει σαν τον άνεμο,
σαν το χελιδόνι μπαίνει στην οθόνη,
άστραψε το νήμα, όνειρο παράνομο...
Θεέ μου, φτάνει πρώτο!
Για ποια Ελλάδα, ρε γαμώτο;

Αθάνατη πατρίδα μου, προεκλογική,
της αφασίας και του μετ’ εμποδίων,
αδίστακτο τοπίο, τροχιά ελλειπτική,
των οραμάτων και των μυστηρίων.
Μια πίκρα, μια μιζέρια που φτάνει ως το λαιμό
με το που ανοίγεις την εφημερίδα...
Ελλάδα σ’ αγαπούσα κι ακόμα σ’ αγαπώ
όπως σε πρόλαβα, σε γνώρισα, σε είδα.

Φεύγει ένα κορίτσι, τρέχει σαν τον άνεμο,
σαν το χελιδόνι μπαίνει στην οθόνη,
άστραψε το νήμα, όνειρο παράνομο...
Θεέ μου, φτάνει πρώτο!
Για ποια Ελλάδα, ρε γαμώτο;

Στη χώρα των ηρώων, γεννήθηκα κι εγώ,
βαριά, πολύ βαριά η κληρονομιά μου,
τις μέρες να μετρώ με ένα ήλιο ναυαγό,
τα τραύματα του κόσμου όλα δικά μου...

.-.-.-.

στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Αφροδίτη Μάνου
δίσκος: Που πας καραβάκι με τέτοιο καιρό (1994)

Τραγούδι γραμμένο με αφορμή τη νίκη της Βούλας Πατουλίδου στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης, το 1992, στα 100 μέτρα με εμπόδια και την κραυγή της "Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!"